詩篇 139
1 大衛的詩，交與伶長。 耶和華啊，你已經鑒察我，認識我。
Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.
2 我坐下，我起來，你都曉得； 你從遠處知道我的意念。
Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.
3 我行路，我躺臥，你都細察； 你也深知我一切所行的。
Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.
4 耶和華啊，我舌頭上的話， 你沒有一句不知道的。
Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.
5 你在我前後環繞我， 按手在我身上。
Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.
6 這樣的知識奇妙，是我不能測的， 至高，是我不能及的。
Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.
7 我往哪裏去躲避你的靈？ 我往哪裏逃、躲避你的面？
Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?
Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)
9 我若展開清晨的翅膀， 飛到海極居住，
Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;
10 就是在那裏，你的手必引導我； 你的右手也必扶持我。
Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.
11 我若說：黑暗必定遮蔽我， 我周圍的亮光必成為黑夜；
Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;
12 黑暗也不能遮蔽我，使你不見， 黑夜卻如白晝發亮。 黑暗和光明，在你看都是一樣。
Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.
13 我的肺腑是你所造的； 我在母腹中，你已覆庇我。
Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.
14 我要稱謝你，因我受造，奇妙可畏； 你的作為奇妙，這是我心深知道的。
Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.
15 我在暗中受造，在地的深處被聯絡； 那時，我的形體並不向你隱藏。
Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.
16 我未成形的體質，你的眼早已看見了； 你所定的日子，我尚未度一日， 你都寫在你的冊上了。
Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,
17 上帝啊，你的意念向我何等寶貴！ 其數何等眾多！
Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!
18 我若數點，比海沙更多； 我睡醒的時候，仍和你同在。
Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.
19 上帝啊，你必要殺戮惡人； 所以，你們好流人血的，離開我去吧！
Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.
20 因為他們說惡言頂撞你； 你的仇敵也妄稱你的名。
Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.
21 耶和華啊，恨惡你的，我豈不恨惡他們嗎？ 攻擊你的，我豈不憎嫌他們嗎？
Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?
22 我切切地恨惡他們， 以他們為仇敵。
Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.
23 上帝啊，求你鑒察我，知道我的心思， 試煉我，知道我的意念，
Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:
24 看在我裏面有甚麼惡行沒有， 引導我走永生的道路。
At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.
