詩篇 137

1 我們曾在巴比倫的河邊坐下， 一追想錫安就哭了。

Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

2 我們把琴掛在那裏的柳樹上；

Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

3 因為在那裏，擄掠我們的要我們唱歌， 搶奪我們的要我們作樂，說： 給我們唱一首錫安歌吧！

Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

4 我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢？

Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

5 耶路撒冷啊，我若忘記你， 情願我的右手忘記技巧！

Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

6 我若不記念你， 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的， 情願我的舌頭貼於上膛！

Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

7 耶路撒冷遭難的日子， 以東人說：拆毀！拆毀！ 直拆到根基！ 耶和華啊，求你記念這仇！

И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

8 將要被滅的巴比倫城啊， 報復你像你待我們的，那人便為有福！

И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

9 拿你的嬰孩摔在磐石上的， 那人便為有福！

Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!