詩篇 137

1 我們曾在巴比倫的河邊坐下， 一追想錫安就哭了。

Ke kut muta sisken infacl Babylon, Kut tung we ke kut esamak Zion.

2 我們把琴掛在那裏的柳樹上；

Kut srupusrak harp natusr Ulun sak willow su tu siskasr.

3 因為在那裏，擄掠我們的要我們唱歌， 搶奪我們的要我們作樂，說： 給我們唱一首錫安歌吧！

Elos su sruokkuti elos sap kut in on; Elos sap kut in akpwaryalos, Ac fahk, “Yuk soko on ke acn Zion kut in lohng.”

4 我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢？

Kut ac on fuka soko on nu sin LEUM GOD In sie facl sac?

5 耶路撒冷啊，我若忘記你， 情願我的右手忘記技巧！

Lela tuh nga in tia sifil ku in srital ke harp Nga fin mulkinkomla, Jerusalem!

6 我若不記念你， 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的， 情願我的舌頭貼於上膛！

Lela nga in tia sifil ku in on Nga fin tia esam kom, Nga fin tia nunku mu kom pa mwe insewowo yohk emeet luk uh!

7 耶路撒冷遭難的日子， 以東人說：拆毀！拆毀！ 直拆到根基！ 耶和華啊，求你記念這仇！

O LEUM GOD, esam ma mwet Edom elos tuh oru Ke len se sruhu acn Jerusalem. Esam lah elos tuh fahk, “Sukella! Sukella nwe ke musalsalu fin fohk uh!”

8 將要被滅的巴比倫城啊， 報復你像你待我們的，那人便為有福！

Babylon, kom ac fah kunausyukla. Insewowo elos su fah folokin nu sum Ma kom tuh oru nu sesr —

9 拿你的嬰孩摔在磐石上的， 那人便為有福！

Su ac fah eisla tulik fusr nutuwos Ac sakunulos fin eot uh.