< 詩篇 130 >

1 上行之詩。 耶和華啊,我從深處向你求告!
Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
2 主啊,求你聽我的聲音! 願你側耳聽我懇求的聲音!
Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
3 主-耶和華啊,你若究察罪孽, 誰能站得住呢?
Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
4 但在你有赦免之恩, 要叫人敬畏你。
Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
5 我等候耶和華,我的心等候; 我也仰望他的話。
Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
6 我的心等候主, 勝於守夜的,等候天亮, 勝於守夜的,等候天亮。
Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
7 以色列啊,你當仰望耶和華! 因他有慈愛,有豐盛的救恩。
Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
8 他必救贖以色列脫離一切的罪孽。
At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

< 詩篇 130 >