詩篇 129

1 上行之詩。 以色列當說：從我幼年以來， 敵人屢次苦害我，

“Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

2 從我幼年以來，敵人屢次苦害我， 卻沒有勝了我。

“Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

3 如同扶犂的在我背上扶犂而耕， 耕的犂溝甚長。

Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

4 耶和華是公義的； 他砍斷了惡人的繩索。

Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

5 願恨惡錫安的都蒙羞退後！

Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

6 願他們像房頂上的草， 未長成而枯乾，

Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

7 收割的不夠一把， 捆禾的也不滿懷。

na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

8 過路的也不說： 願耶和華所賜的福歸與你們！ 我們奉耶和華的名給你們祝福！

Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”