< 詩篇 127 >
1 所羅門上行之詩。 若不是耶和華建造房屋, 建造的人就枉然勞力; 若不是耶和華看守城池, 看守的人就枉然警醒。
Nyanyian Salomo. Kalau bukan TUHAN yang membangun rumah, sia-sialah tukang-tukangnya bekerja. Kalau bukan TUHAN yang melindungi kota, sia-sialah para pengawal berjaga.
2 你們清晨早起,夜晚安歇, 吃勞碌得來的飯,本是枉然; 惟有耶和華所親愛的,必叫他安然睡覺。
Percuma saja bekerja keras mencari nafkah, bangun pagi-pagi dan tidur larut malam; sebab TUHAN menyediakannya bagi mereka yang dikasihi-Nya, sementara mereka sedang tidur.
3 兒女是耶和華所賜的產業; 所懷的胎是他所給的賞賜。
Anak-anak adalah pemberian Allah, sesungguhnya, mereka itu anugerah.
Anak-anak lelaki yang diperoleh di masa muda seperti anak panah di tangan ksatria.
5 箭袋充滿的人便為有福; 他們在城門口和仇敵說話的時候, 必不至於羞愧。
Berbahagialah orang yang mempunyai persediaan panah-panah yang demikian! Ia tidak akan dikalahkan, waktu menghadapi musuh di pengadilan.