< 詩篇 126 >
1 上行之詩。 當耶和華將那些被擄的帶回錫安的時候, 我們好像做夢的人。
Sa gipabalik na ni Jehova (sila) nga mingpauli ngadto sa Sion, Nanghisama kami kanila nga nanagdamgo.
2 我們滿口喜笑、 滿舌歡呼的時候, 外邦中就有人說: 耶和華為他們行了大事!
Unya ang among mga baba nangapuno sa pagkatawa, Ug ang among mga dila nangapuno sa pag-awit: Unya gipamulong nila sa taliwala sa mga nasud, Si Jehova nagbuhat sa dagkung mga butang alang kanila.
Si Jehova nagbuhat sa mga dagkung butang alang kanamo, Nga niini napuno kami sa kalipay.
4 耶和華啊,求你使我們被擄的人歸回, 好像南地的河水復流。
Papahaulii ang pagkabinihag namo, Oh Jehova, Ingon sa mga sapa sa Habagatan.
(Sila) nga nanagpugas ug mga luha magaani sa kalipay.
6 那帶種流淚出去的, 必要歡歡樂樂地帶禾捆回來!
Siya nga magalakaw ug magahilak, dinala ang binhi nga igpupugas, Sa walay duhaduha mobalik siya nga may kalipay, nga magadala uban sa iyang mga binangan nga humay.