詩篇 123

1 上行之詩。 坐在天上的主啊， 我向你舉目。

Sa iyo'y aking itinitingin ang mga mata ko, Oh sa iyo na nauupo sa mga langit.

2 看哪，僕人的眼睛怎樣望主人的手， 使女的眼睛怎樣望主母的手， 我們的眼睛也照樣望耶和華－我們的上帝， 直到他憐憫我們。

Narito, kung paanong tumitingin ang mga mata ng mga alipin sa kamay ng kanilang panginoon, kung paano ang mga mata ng alilang babae sa kamay ng kaniyang panginoong babae; gayon tumitingin ang mga mata namin sa Panginoon naming Dios, hanggang sa siya'y maawa sa amin.

3 耶和華啊，求你憐憫我們，憐憫我們！ 因為我們被藐視，已到極處。

Maawa ka sa amin, Oh Panginoon, maawa ka sa amin: sapagka't kami ay lubhang lipos ng kadustaan.

4 我們被那些安逸人的譏誚 和驕傲人的藐視，已到極處。

Ang aming kaluluwa'y lubhang lipos ng duwahagi ng mga tiwasay. At ng paghamak ng palalo.