詩篇 123

1 上行之詩。 坐在天上的主啊， 我向你舉目。

«Ωιδή των Αναβαθμών.» Ύψωσα τους οφθαλμούς μου προς σε τον κατοικούντα εν ουρανοίς.

2 看哪，僕人的眼睛怎樣望主人的手， 使女的眼睛怎樣望主母的手， 我們的眼睛也照樣望耶和華－我們的上帝， 直到他憐憫我們。

Ιδού, καθώς οι οφθαλμοί των δούλων ατενίζουσιν εις την χείρα των κυρίων αυτών, καθώς οι οφθαλμοί της δούλης εις την χείρα της κυρίας αυτής, ούτως οι οφθαλμοί ημών προς Κύριον τον Θεόν ημών, εωσού ελεήση ημάς.

3 耶和華啊，求你憐憫我們，憐憫我們！ 因為我們被藐視，已到極處。

Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς διότι εχορτάσθημεν σφόδρα από εξουδενώσεως.

4 我們被那些安逸人的譏誚 和驕傲人的藐視，已到極處。

Καθ' υπερβολήν εχορτάσθη η ψυχή ημών από της ύβρεως των τρυφώντων, από της εξουδενώσεως των υπερηφάνων.