< 詩篇 120 >
1 上行(或譯登階,下同)之詩。 我在急難中求告耶和華, 他就應允我。
Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
2 耶和華啊,求你救我脫離說謊的嘴唇和詭詐的舌頭!
Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
3 詭詐的舌頭啊,要給你甚麼呢? 要拿甚麼加給你呢?
Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.