< 詩篇 102 >

1 困苦人發昏的時候,在耶和華面前吐露苦情的禱告。 耶和華啊,求你聽我的禱告, 容我的呼求達到你面前!
Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2 我在急難的日子,求你向我側耳; 不要向我掩面! 我呼求的日子,求你快快應允我!
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3 因為,我的年日如煙雲消滅; 我的骨頭如火把燒着。
Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4 我的心被傷,如草枯乾, 甚至我忘記吃飯。
Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5 因我唉哼的聲音, 我的肉緊貼骨頭。
Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6 我如同曠野的鵜鶘; 我好像荒場的鴞鳥。
Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7 我警醒不睡; 我像房頂上孤單的麻雀。
Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8 我的仇敵終日辱罵我; 向我猖狂的人指着我賭咒。
Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9 我吃過爐灰,如同吃飯; 我所喝的與眼淚攙雜。
Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10 這都因你的惱恨和忿怒; 你把我拾起來,又把我摔下去。
Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11 我的年日如日影偏斜; 我也如草枯乾。
Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12 惟你-耶和華必存到永遠; 你可記念的名也存到萬代。
Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13 你必起來憐恤錫安, 因現在是可憐她的時候, 日期已經到了。
Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14 你的僕人原來喜悅她的石頭, 可憐她的塵土。
Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15 列國要敬畏耶和華的名; 世上諸王都敬畏你的榮耀。
Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16 因為耶和華建造了錫安, 在他榮耀裏顯現。
Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17 他垂聽窮人的禱告, 並不藐視他們的祈求。
Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18 這必為後代的人記下, 將來受造的民要讚美耶和華。
To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19 因為,他從至高的聖所垂看; 耶和華從天向地觀察,
Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20 要垂聽被囚之人的歎息, 要釋放將要死的人,
Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21 使人在錫安傳揚耶和華的名, 在耶路撒冷傳揚讚美他的話,
Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22 就是在萬民和列國 聚會事奉耶和華的時候。
Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23 他使我的力量中道衰弱, 使我的年日短少。
Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24 我說:我的上帝啊, 不要使我中年去世。 你的年數世世無窮!
Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25 你起初立了地的根基; 天也是你手所造的。
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26 天地都要滅沒,你卻要長存; 天地都要如外衣漸漸舊了。 你要將天地如裏衣更換, 天地就都改變了。
One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27 惟有你永不改變; 你的年數沒有窮盡。
Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28 你僕人的子孫要長存; 他們的後裔要堅立在你面前。
Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.

< 詩篇 102 >