詩篇 102
1 困苦人發昏的時候，在耶和華面前吐露苦情的禱告。 耶和華啊，求你聽我的禱告， 容我的呼求達到你面前！
Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.
2 我在急難的日子，求你向我側耳； 不要向我掩面！ 我呼求的日子，求你快快應允我！
Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.
3 因為，我的年日如煙雲消滅； 我的骨頭如火把燒着。
Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.
4 我的心被傷，如草枯乾， 甚至我忘記吃飯。
Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.
5 因我唉哼的聲音， 我的肉緊貼骨頭。
Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.
6 我如同曠野的鵜鶘； 我好像荒場的鴞鳥。
Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.
7 我警醒不睡； 我像房頂上孤單的麻雀。
Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.
8 我的仇敵終日辱罵我； 向我猖狂的人指着我賭咒。
Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.
9 我吃過爐灰，如同吃飯； 我所喝的與眼淚攙雜。
Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,
10 這都因你的惱恨和忿怒； 你把我拾起來，又把我摔下去。
Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.
11 我的年日如日影偏斜； 我也如草枯乾。
Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.
12 惟你－耶和華必存到永遠； 你可記念的名也存到萬代。
Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
13 你必起來憐恤錫安， 因現在是可憐她的時候， 日期已經到了。
Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.
14 你的僕人原來喜悅她的石頭， 可憐她的塵土。
Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.
15 列國要敬畏耶和華的名； 世上諸王都敬畏你的榮耀。
Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.
16 因為耶和華建造了錫安， 在他榮耀裏顯現。
Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.
17 他垂聽窮人的禱告， 並不藐視他們的祈求。
Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.
18 這必為後代的人記下， 將來受造的民要讚美耶和華。
Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.
19 因為，他從至高的聖所垂看； 耶和華從天向地觀察，
Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;
20 要垂聽被囚之人的歎息， 要釋放將要死的人，
Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;
21 使人在錫安傳揚耶和華的名， 在耶路撒冷傳揚讚美他的話，
Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;
22 就是在萬民和列國 聚會事奉耶和華的時候。
Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.
23 他使我的力量中道衰弱， 使我的年日短少。
Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.
24 我說：我的上帝啊， 不要使我中年去世。 你的年數世世無窮！
Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
25 你起初立了地的根基； 天也是你手所造的。
Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.
26 天地都要滅沒，你卻要長存； 天地都要如外衣漸漸舊了。 你要將天地如裏衣更換， 天地就都改變了。
(Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:
27 惟有你永不改變； 你的年數沒有窮盡。
Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.
28 你僕人的子孫要長存； 他們的後裔要堅立在你面前。
Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.
