< 箴言 29 >

1 人屢次受責罰,仍然硬着頸項; 他必頃刻敗壞,無法可治。
کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.۱
2 義人增多,民就喜樂; 惡人掌權,民就歎息。
چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.۲
3 愛慕智慧的,使父親喜樂; 與妓女結交的,卻浪費錢財。
کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.۳
4 王藉公平,使國堅定; 索要賄賂,使國傾敗。
پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.۴
5 諂媚鄰舍的, 就是設網羅絆他的腳。
شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.۵
6 惡人犯罪,自陷網羅; 惟獨義人歡呼喜樂。
در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.۶
7 義人知道查明窮人的案; 惡人沒有聰明,就不得而知。
مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.۷
8 褻慢人煽惑通城; 智慧人止息眾怒。
استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.۸
9 智慧人與愚妄人相爭, 或怒或笑,總不能使他止息。
اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.۹
10 好流人血的,恨惡完全人, 索取正直人的性命。
مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.۱۰
11 愚妄人怒氣全發; 智慧人忍氣含怒。
احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.۱۱
12 君王若聽謊言, 他一切臣僕都是奸惡。
حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.۱۲
13 貧窮人、強暴人在世相遇; 他們的眼目都蒙耶和華光照。
فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.۱۳
14 君王憑誠實判斷窮人; 他的國位必永遠堅立。
پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.۱۴
15 杖打和責備能加增智慧; 放縱的兒子使母親羞愧。
چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.۱۵
16 惡人加多,過犯也加多, 義人必看見他們跌倒。
چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.۱۶
17 管教你的兒子,他就使你得安息, 也必使你心裏喜樂。
پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.۱۷
18 沒有異象,民就放肆; 惟遵守律法的,便為有福。
جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.۱۸
19 只用言語,僕人不肯受管教; 他雖然明白,也不留意。
خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.۱۹
20 你見言語急躁的人嗎? 愚昧人比他更有指望。
آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.۲۰
21 人將僕人從小嬌養, 這僕人終久必成了他的兒子。
هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.۲۱
22 好氣的人挑啟爭端; 暴怒的人多多犯罪。
مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.۲۲
23 人的高傲必使他卑下; 心裏謙遜的,必得尊榮。
تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.۲۳
24 人與盜賊分贓,是恨惡自己的性命; 他聽見叫人發誓的聲音,卻不言語。
هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.۲۴
25 懼怕人的,陷入網羅; 惟有倚靠耶和華的,必得安穩。
ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.۲۵
26 求王恩的人多; 定人事乃在耶和華。
بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.۲۶
27 為非作歹的,被義人憎嫌; 行事正直的,被惡人憎惡。
مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.۲۷

< 箴言 29 >