箴言 17
1 設筵滿屋，大家相爭， 不如有塊乾餅，大家相安。
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2 僕人辦事聰明，必管轄貽羞之子， 又在眾子中同分產業。
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3 鼎為煉銀，爐為煉金； 惟有耶和華熬煉人心。
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
4 行惡的，留心聽奸詐之言； 說謊的，側耳聽邪惡之語。
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5 戲笑窮人的，是辱沒造他的主； 幸災樂禍的，必不免受罰。
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6 子孫為老人的冠冕； 父親是兒女的榮耀。
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7 愚頑人說美言本不相宜， 何況君王說謊話呢？
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8 賄賂在餽送的人眼中看為寶玉， 隨處運動都得順利。
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
9 遮掩人過的，尋求人愛； 屢次挑錯的，離間密友。
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10 一句責備話深入聰明人的心， 強如責打愚昧人一百下。
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11 惡人只尋背叛， 所以必有嚴厲的使者奉差攻擊他。
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12 寧可遇見丟崽子的母熊， 不可遇見正行愚妄的愚昧人。
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13 以惡報善的， 禍患必不離他的家。
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
14 紛爭的起頭如水放開， 所以，在爭鬧之先必當止息爭競。
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15 定惡人為義的，定義人為惡的， 這都為耶和華所憎惡。
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
16 愚昧人既無聰明， 為何手拿價銀買智慧呢？
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17 朋友乃時常親愛， 弟兄為患難而生。
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18 在鄰舍面前擊掌作保 乃是無知的人。
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
19 喜愛爭競的，是喜愛過犯； 高立家門的，乃自取敗壞。
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20 心存邪僻的，尋不着好處； 舌弄是非的，陷在禍患中。
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
21 生愚昧子的，必自愁苦； 愚頑人的父毫無喜樂。
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22 喜樂的心乃是良藥； 憂傷的靈使骨枯乾。
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23 惡人暗中受賄賂， 為要顛倒判斷。
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
24 明哲人眼前有智慧； 愚昧人眼望地極。
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25 愚昧子使父親愁煩， 使母親憂苦。
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
26 刑罰義人為不善； 責打君子為不義。
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27 寡少言語的，有知識； 性情溫良的，有聰明。
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
28 愚昧人若靜默不言也可算為智慧； 閉口不說也可算為聰明。
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
