< 箴言 17 >
1 設筵滿屋,大家相爭, 不如有塊乾餅,大家相安。
Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
2 僕人辦事聰明,必管轄貽羞之子, 又在眾子中同分產業。
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
4 行惡的,留心聽奸詐之言; 說謊的,側耳聽邪惡之語。
Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
5 戲笑窮人的,是辱沒造他的主; 幸災樂禍的,必不免受罰。
Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
8 賄賂在餽送的人眼中看為寶玉, 隨處運動都得順利。
Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.
9 遮掩人過的,尋求人愛; 屢次挑錯的,離間密友。
Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
10 一句責備話深入聰明人的心, 強如責打愚昧人一百下。
Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
11 惡人只尋背叛, 所以必有嚴厲的使者奉差攻擊他。
Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
12 寧可遇見丟崽子的母熊, 不可遇見正行愚妄的愚昧人。
[Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
14 紛爭的起頭如水放開, 所以,在爭鬧之先必當止息爭競。
Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
15 定惡人為義的,定義人為惡的, 這都為耶和華所憎惡。
Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?
Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
19 喜愛爭競的,是喜愛過犯; 高立家門的,乃自取敗壞。
Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
20 心存邪僻的,尋不着好處; 舌弄是非的,陷在禍患中。
Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
21 生愚昧子的,必自愁苦; 愚頑人的父毫無喜樂。
Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.
28 愚昧人若靜默不言也可算為智慧; 閉口不說也可算為聰明。
Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.