< 箴言 14 >

1 智慧婦人建立家室; 愚妄婦人親手拆毀。
Αι σοφαί γυναίκες οικοδομούσι τον οίκον αυτών· η δε άφρων κατασκάπτει αυτόν διά των χειρών αυτής.
2 行動正直的,敬畏耶和華; 行事乖僻的,卻藐視他。
Ο περιπατών εν τη ευθύτητι αυτού φοβείται τον Κύριον· ο δε σκολιός τας οδούς αυτού καταφρονεί αυτόν.
3 愚妄人口中驕傲,如杖責打己身; 智慧人的嘴必保守自己。
Εν στόματι άφρονος είναι η ράβδος της υπερηφανίας· τα δε χείλη των σοφών θέλουσι φυλάττει αυτούς.
4 家裏無牛,槽頭乾淨; 土產加多乃憑牛力。
Όπου δεν είναι βόες, η αποθήκη είναι κενή· η δε αφθονία των γεννημάτων είναι εκ της δυνάμεως του βοός.
5 誠實見證人不說謊話; 假見證人吐出謊言。
Ο αληθής μάρτυς δεν θέλει ψεύδεσθαι· ο δε ψευδής μάρτυς εκχέει ψεύδη.
6 褻慢人尋智慧,卻尋不着; 聰明人易得知識。
Ο χλευαστής ζητεί σοφίαν και δεν ευρίσκει· εις δε τον συνετόν είναι εύκολος η μάθησις.
7 到愚昧人面前, 不見他嘴中有知識。
Ύπαγε κατέναντι του άφρονος ανθρώπου και δεν θέλεις ευρεί χείλη συνέσεως.
8 通達人的智慧在乎明白己道; 愚昧人的愚妄乃是詭詐。
Η σοφία του φρονίμου είναι να γνωρίζη την οδόν αυτού· η δε μωρία των αφρόνων αποπλάνησις.
9 愚妄人犯罪,以為戲耍; 正直人互相喜悅。
Οι άφρονες γελώσιν εις την ανομίαν· εν μέσω δε των ευθέων είναι χάρις.
10 心中的苦楚,自己知道; 心裏的喜樂,外人無干。
Η καρδία του ανθρώπου γνωρίζει την πικρίαν της ψυχής αυτού· και ξένος δεν συμμετέχει της χαράς αυτής.
11 奸惡人的房屋必傾倒; 正直人的帳棚必興盛。
Η οικία των ασεβών θέλει αφανισθή· η δε σκηνή των ευθέων θέλει ανθεί.
12 有一條路,人以為正, 至終成為死亡之路。
Υπάρχει οδός, ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον.
13 人在喜笑中,心也憂愁; 快樂至極就生愁苦。
Έτι και εις τον γέλωτα πονεί η καρδία· και το τέλος της χαράς είναι λύπη.
14 心中背道的,必滿得自己的結果; 善人必從自己的行為得以知足。
Ο διεφθαρμένος την καρδίαν θέλει εμπλησθή από των οδών αυτού· ο δε αγαθός άνθρωπος αφ' εαυτού.
15 愚蒙人是話都信; 通達人步步謹慎。
Ο απλούς πιστεύει εις πάντα λόγον· ο δε φρόνιμος προσέχει εις τα βήματα αυτού.
16 智慧人懼怕,就遠離惡事; 愚妄人卻狂傲自恃。
Ο σοφός φοβείται και φεύγει από του κακού· αλλ' ο άφρων προχωρεί και θρασύνεται.
17 輕易發怒的,行事愚妄; 設立詭計的,被人恨惡。
Ο οξύθυμος πράττει αστοχάστως· και ο κακόβουλος άνθρωπος είναι μισητός.
18 愚蒙人得愚昧為產業; 通達人得知識為冠冕。
Οι άφρονες κληρονομούσι μωρίαν· οι δε φρόνιμοι στεφανούνται σύνεσιν.
19 壞人俯伏在善人面前; 惡人俯伏在義人門口。
Οι κακοί υποκλίνουσιν έμπροσθεν των αγαθών, και οι ασεβείς εις τας πύλας των δικαίων.
20 貧窮人連鄰舍也恨他; 富足人朋友最多。
Ο πτωχός μισείται και υπό του πλησίον αυτού· του δε πλουσίου οι φίλοι πολλοί.
21 藐視鄰舍的,這人有罪; 憐憫貧窮的,這人有福。
Ο καταφρονών τον πλησίον αυτού αμαρτάνει· ο δε ελεών τους πτωχούς είναι μακάριος.
22 謀惡的,豈非走入迷途嗎? 謀善的,必得慈愛和誠實。
Δεν πλανώνται οι βουλευόμενοι κακόν; έλεος όμως και αλήθεια θέλει είσθαι εις τους βουλευομένους αγαθόν.
23 諸般勤勞都有益處; 嘴上多言乃致窮乏。
Εν παντί κόπω υπάρχει κέρδος· η δε φλυαρία των χειλέων φέρει μόνον εις ένδειαν.
24 智慧人的財為自己的冠冕; 愚妄人的愚昧終是愚昧。
Τα πλούτη των σοφών είναι στέφανος εις αυτούς· των δε αφρόνων η υπεροχή μωρία.
25 作真見證的,救人性命; 吐出謊言的,施行詭詐。
Ο αληθής μάρτυς ελευθερόνει ψυχάς· ο δε δόλιος εκχέει ψεύδη.
26 敬畏耶和華的,大有倚靠; 他的兒女也有避難所。
Εν τω φόβω του Κυρίου είναι ελπίς ισχυρά· και εις τα τέκνα αυτού θέλει υπάρχει καταφύγιον.
27 敬畏耶和華就是生命的泉源, 可以使人離開死亡的網羅。
Ο φόβος του Κυρίου είναι πηγή ζωής, απομακρύνων από παγίδων θανάτου.
28 帝王榮耀在乎民多; 君王衰敗在乎民少。
Εν τω πλήθει του λαού είναι η δόξα του βασιλέως· εν δε τη ελλείψει του λαού ο αφανισμός του ηγεμονεύοντος.
29 不輕易發怒的,大有聰明; 性情暴躁的,大顯愚妄。
Ο μακρόθυμος έχει μεγάλην φρόνησιν· ο δε οξύθυμος ανεγείρει την αφροσύνην αυτού.
30 心中安靜是肉體的生命; 嫉妒是骨中的朽爛。
Η υγιαίνουσα καρδία είναι ζωή της σαρκός· ο δε φθόνος σαπρία των οστέων.
31 欺壓貧寒的,是辱沒造他的主; 憐憫窮乏的,乃是尊敬主。
Ο καταθλίβων τον πένητα ονειδίζει τον Ποιητήν αυτού· ο δε τιμών αυτόν ελεεί τον πτωχόν.
32 惡人在所行的惡上必被推倒; 義人臨死,有所投靠。
Ο ασεβής εκτινάσσεται εν τη ασεβεία αυτού· ο δε δίκαιος και εν τω θανάτω αυτού έχει ελπίδα.
33 智慧存在聰明人心中; 愚昧人心裏所存的,顯而易見。
Εν τη καρδία του συνετού επαναπαύεται σοφία· εν μέσω δε των αφρόνων φανερούται.
34 公義使邦國高舉; 罪惡是人民的羞辱。
Η δικαιοσύνη υψόνει έθνος· η δε αμαρτία είναι όνειδος λαών.
35 智慧的臣子蒙王恩惠; 貽羞的僕人遭其震怒。
Εύνοια του βασιλέως είναι προς φρόνιμον δούλον· θυμός δε αυτού προς τον προξενούντα αισχύνην.

< 箴言 14 >