箴言 11

1 詭詐的天平為耶和華所憎惡； 公平的法碼為他所喜悅。

خداوند از تقلب و کلاهبرداری متنفر است، ولی درستکاری و صداقت را دوست دارد.

2 驕傲來，羞恥也來； 謙遜人卻有智慧。

تکبر باعث سرافکندگی می‌شود، پس دانا کسی است که فروتن باشد.

3 正直人的純正必引導自己； 奸詐人的乖僻必毀滅自己。

صداقت مرد درستکار راهنمای اوست، اما نادرستی شخص بدکار، او را به نابودی می‌کشاند.

4 發怒的日子資財無益； 惟有公義能救人脫離死亡。

در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

5 完全人的義必指引他的路； 但惡人必因自己的惡跌倒。

عدالت درستکاران راهشان را هموار می‌کند، اما بدکاران در زیر بار سنگین گناهان خود از پا در می‌آیند.

6 正直人的義必拯救自己； 奸詐人必陷在自己的罪孽中。

عدالت نیکان آنها را نجات می‌دهد، ولی بدکاران در دام خیانت خود گرفتار می‌شوند.

7 惡人一死，他的指望必滅絕； 罪人的盼望也必滅沒。

آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

8 義人得脫離患難， 有惡人來代替他。

مرد عادل از تنگنا رهایی می‌یابد و مرد بدکار به جای او گرفتار می‌شود.

9 不虔敬的人用口敗壞鄰舍； 義人卻因知識得救。

سخنان مرد خدانشناس انسان را به هلاکت می‌کشاند، اما حکمت شخص درستکار او را از هلاکت می‌رهاند.

10 義人享福，合城喜樂； 惡人滅亡，人都歡呼。

مردمان شهر برای موفقیت عادلان شادی می‌کنند و از مرگ بدکاران خوشحال می‌شوند.

11 城因正直人祝福便高舉， 卻因邪惡人的口就傾覆。

از برکت وجود خداشناسان شهر ترقی می‌کند، اما شرارت بدکاران موجب تباهی آن می‌شود.

12 藐視鄰舍的，毫無智慧； 明哲人卻靜默不言。

کسی که دربارهٔ دیگران با تحقیر صحبت می‌کند آدم نادانی است. آدم عاقل جلوی زبان خود را می‌گیرد.

13 往來傳舌的，洩漏密事； 心中誠實的，遮隱事情。

خبرچین هر جا می‌رود اسرار دیگران را فاش می‌کند، ولی شخص امین، اسرار را در دل خود مخفی نگه می‌دارد.

14 無智謀，民就敗落； 謀士多，人便安居。

بدون رهبری خردمندانه، مملکت سقوط می‌کند؛ اما وجود مشاوران زیاد امنیت کشور را تضمین می‌کند.

15 為外人作保的，必受虧損； 恨惡擊掌的，卻得安穩。

ضامن شخص غریب نشو چون ضرر خواهی دید. اگر می‌خواهی گرفتار نشوی ضامن کسی نشو.

16 恩德的婦女得尊榮； 強暴的男子得資財。

زن نیکو سیرت، عزت و احترام به دست می‌آورد، اما مردان بی‌رحم فقط می‌توانند ثروت به چنگ آورند.

17 仁慈的人善待自己； 殘忍的人擾害己身。

مرد رحیم به خودش نفع می‌رساند، اما آدم ستمگر به خودش لطمه می‌زند.

18 惡人經營，得虛浮的工價； 撒義種的，得實在的果效。

ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت شخص عادل جاودانی است.

19 恆心為義的，必得生命； 追求邪惡的，必致死亡。

شخص درستکار از حیات برخوردار می‌شود، اما آدم بدکار به سوی مرگ می‌رود.

20 心中乖僻的，為耶和華所憎惡； 行事完全的，為他所喜悅。

خداوند از افراد بدسرشت متنفر است، ولی از درستکاران خشنود می‌باشد.

21 惡人雖然連手，必不免受罰； 義人的後裔必得拯救。

مطمئن باش بدکاران مجازات خواهند شد، اما درستکاران رهایی خواهند یافت.

22 婦女美貌而無見識， 如同金環帶在豬鼻上。

زیبایی در زن نادان مانند حلقهٔ طلا در پوزهٔ گراز است.

23 義人的心願盡得好處； 惡人的指望致干忿怒。

آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

24 有施散的，卻更增添； 有吝惜過度的，反致窮乏。

هستند کسانی که با سخاوت خرج می‌کنند و با وجود این ثروتمند می‌شوند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه جمع می‌کنند، اما عاقبت نیازمند می‌گردند.

25 好施捨的，必得豐裕； 滋潤人的，必得滋潤。

شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.

26 屯糧不賣的，民必咒詛他； 情願出賣的，人必為他祝福。

کسی که غله‌اش را احتکار می‌کند، مورد نفرین مردم قرار خواهد گرفت، ولی دعای خیر مردم همراه کسی خواهد بود که غله خود را در زمان احتیاج به آنها می‌فروشد.

27 懇切求善的，就求得恩惠； 惟獨求惡的，惡必臨到他身。

اگر در پی نیکی باشی مورد لطف خدا خواهی بود، ولی اگر به دنبال بدی بروی جز بدی چیزی نصیبت نخواهد شد.

28 倚仗自己財物的，必跌倒； 義人必發旺，如青葉。

کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما عادلان مانند درخت سبز شکوفه خواهند آورد.

29 擾害己家的，必承受清風； 愚昧人必作慧心人的僕人。

شخص نادانی که باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود سرانجام هستی خود را از دست خواهد داد و برده دانایان خواهد شد.

30 義人所結的果子就是生命樹； 有智慧的，必能得人。

ثمره کار خداشناسان حیات‌بخش است و تمام کسانی که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند دانا هستند.

31 看哪，義人在世尚且受報， 何況惡人和罪人呢？

اگر عادلان پاداش اعمال خود را در این دنیا می‌یابند، بدون شک گناهکاران و بدکاران نیز به سزای اعمال خود می‌رسند.