箴言 10

1 所羅門的箴言： 智慧之子使父親歡樂； 愚昧之子叫母親擔憂。

امثال سلیمان: پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد.

2 不義之財毫無益處； 惟有公義能救人脫離死亡。

ثروتی که از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی‌رساند، اما درستکاری به او سعادت دائمی می‌بخشد.

3 耶和華不使義人受飢餓； 惡人所欲的，他必推開。

خداوند نمی‌گذارد مرد درستکار گرسنگی بکشد و یا مرد شریر به آرزوی خود برسد.

4 手懶的，要受貧窮； 手勤的，卻要富足。

آدمهای تنبل، فقیر می‌شوند، ولی اشخاص کوشا ثروتمند می‌گردند.

5 夏天聚斂的，是智慧之子； 收割時沉睡的，是貽羞之子。

کسی که به موقع محصول خود را برداشت می‌کند عاقل است، اما کسی که موقع برداشت محصول می‌خوابد مایهٔ ننگ است.

6 福祉臨到義人的頭； 強暴蒙蔽惡人的口。

بر سر درستکاران برکت‌هاست، اما وجود بدکاران از ظلم و لعنت پوشیده است.

7 義人的紀念被稱讚； 惡人的名字必朽爛。

نیکان خاطرهٔ خوبی از خود باقی می‌گذارند، اما نام بدکاران به فراموشی سپرده می‌شود.

8 心中智慧的，必受命令； 口裏愚妄的，必致傾倒。

شخص عاقل پند و اندرز را می‌پذیرد، اما نادان یاوه‌گو هلاک می‌شود.

9 行正直路的，步步安穩； 走彎曲道的，必致敗露。

قدمهای شخص درستکار ثابت و استوار است، ولی شخص کجرو عاقبت می‌لغزد و می‌افتد.

10 以眼傳神的，使人憂患； 口裏愚妄的，必致傾倒。

آن که با نیت بد چشمک می‌زند سبب رنجش می‌شود، اما آن که بی‌پرده نکوهش می‌کند باعث صلح می‌شود.

11 義人的口是生命的泉源； 強暴蒙蔽惡人的口。

دهان درستکاران چشمهٔ حیات است، اما دهان شخص بدکار پر از نفرین می‌باشد.

12 恨能挑啟爭端； 愛能遮掩一切過錯。

کینه و نفرت باعث نزاع می‌شود، اما محبت گناه دیگران را می‌بخشد.

13 明哲人嘴裏有智慧； 無知人背上受刑杖。

اشخاص دانا به خاطر سخنان حکیمانه‌شان مورد ستایش قرار می‌گیرند، اما اشخاص نادان چوب حماقت خود را می‌خورند.

14 智慧人積存知識； 愚妄人的口速致敗壞。

در دهان شخص دانا سخنان سنجیده یافت می‌شود، اما آدم نادان نسنجیده سخن می‌گوید و خرابی به بار می‌آورد.

15 富戶的財物是他的堅城； 窮人的貧乏是他的敗壞。

ثروت شخص ثروتمند قلعۀ اوست، اما بینوایی شخص فقیر او را از پای درمی‌آورد.

16 義人的勤勞致生； 惡人的進項致死。

درآمد شخص درستکار به زندگی او رونق می‌بخشد، اما شخص بدکار درآمد خود را در راههای گناه‌آلود بر باد می‌دهد.

17 謹守訓誨的，乃在生命的道上； 違棄責備的，便失迷了路。

کسی که تأدیب را می‌پذیرد در راه حیات گام برمی‌دارد، اما کسی که نمی‌خواهد اصلاح گردد، به گمراهی کشیده می‌شود.

18 隱藏怨恨的，有說謊的嘴； 口出讒謗的，是愚妄的人。

کسی که کینه‌اش را پنهان می‌کند آدم نادرستی است. شخصی که شایعات بی‌اساس را پخش می‌کند نادان است.

19 多言多語難免有過； 禁止嘴唇是有智慧。

پرحرفی، انسان را به سوی گناه می‌کشاند. عاقل کسی است که زبانش را مهار کند.

20 義人的舌乃似高銀； 惡人的心所值無幾。

سخنان عادلان مانند نقره گرانبهاست، اما سخنان بدکاران هیچ ارزشی ندارد.

21 義人的口教養多人； 愚昧人因無知而死亡。

سخنان خوب عادلان، دیگران را احیا می‌کند، اما حماقت نادانان باعث مرگ خودشان می‌شود.

22 耶和華所賜的福使人富足， 並不加上憂慮。

برکت خداوند انسان را ثروتمند می‌سازد بدون اینکه زحمتی برای وی به بار آورد.

23 愚妄人以行惡為戲耍； 明哲人卻以智慧為樂。

آدم نادان از عمل بد لذت می‌برد و شخص دانا از حکمت.

24 惡人所怕的，必臨到他； 義人所願的，必蒙應允。

آنچه بدکاران از آن می‌ترسند بر سرشان می‌آید، اما نیکان به آرزوی خود می‌رسند.

25 暴風一過，惡人歸於無有； 義人的根基卻是永久。

بلا و مصیبت چون گردباد از راه می‌رسد و بدکاران را با خود می‌برد، اما شخص درستکار مانند صخره، پا برجا می‌ماند.

26 懶惰人叫差他的人 如醋倒牙，如煙薰目。

هرگز از آدم تنبل نخواه برای تو کاری انجام دهد؛ او مثل دودی است که به چشم می‌رود و مانند سرکه‌ای است که دندان را کند می‌کند.

27 敬畏耶和華使人日子加多； 但惡人的年歲必被減少。

خداترسی سالهای عمر انسان را زیاد می‌کند، اما شرارت از عمر او می‌کاهد.

28 義人的盼望必得喜樂； 惡人的指望必致滅沒。

امید درستکاران به شادی می‌انجامد، اما امید بدکاران بر باد می‌رود.

29 耶和華的道是正直人的保障， 卻成了作孽人的敗壞。

خدا برای نیکان قلعه‌ای محافظ است، اما او بدان را هلاک خواهد کرد.

30 義人永不挪移； 惡人不得住在地上。

درستکاران همیشه از امنیت برخوردار خواهند بود، اما بدکاران بر زمین، زنده نخواهند ماند.

31 義人的口滋生智慧； 乖謬的舌必被割斷。

از دهان درستکاران غنچه‌های حکمت می‌شکفد، اما زبان دروغگویان از ریشه کنده خواهد شد.

32 義人的嘴能令人喜悅； 惡人的口說乖謬的話。

عادلان همیشه سخنان خوشایند بر زبان می‌آورند، اما دهان بدکاران از سخنان نیشدار پر است.