約書亞記 20

1 耶和華曉諭約書亞說：

Verder sprak de HEERE tot Jozua, zeggende:

2 「你吩咐以色列人說：你們要照着我藉摩西所曉諭你們的，為自己設立逃城，

Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Geeft voor ulieden de vrijsteden, waarvan Ik met ulieden gesproken heb door den dienst van Mozes.

3 使那無心而誤殺人的，可以逃到那裏。這些城可以作你們逃避報血仇人的地方。

Dat daarhenen vliede de doodslager, die een ziel door dwaling, niet met wetenschap, verslaat; opdat zij ulieden zijn tot een toevlucht voor den bloedwreker.

4 那殺人的要逃到這些城中的一座城，站在城門口，將他的事情說給城內的長老們聽。他們就把他收進城裏，給他地方，使他住在他們中間。

Als hij vlucht tot een van die steden, zo zal hij staan aan de deur der stadspoort, en hij zal zijn woorden spreken voor de oren van de oudsten derzelver stad; dan zullen zij hem tot zich in de stad nemen, en hem plaats geven, dat hij bij hen wone.

5 若是報血仇的追了他來，長老不可將他交在報血仇的手裏；因為他是素無仇恨，無心殺了人的。

En als de bloedwreker hem najaagt, zo zullen zij den doodslager in zijn hand niet overgeven, dewijl hij zijn naaste niet met wetenschap verslagen heeft, en hem gisteren en eergisteren niet heeft gehaat.

6 他要住在那城裏，站在會眾面前聽審判，等到那時的大祭司死了，殺人的才可以回到本城本家，就是他所逃出來的那城。」

En hij zal in dezelve stad wonen, totdat hij sta voor het aangezicht der vergadering voor het gericht, totdat de hogepriester sterve, die in die dagen zijn zal; dan zal de doodslager wederkeren, en komen tot zijn stad, en tot zijn huis, tot de stad, van waar hij gevloden is.

7 於是，以色列人在拿弗他利山地分定加利利的基低斯；在以法蓮山地分定示劍；在猶大山地分定基列‧亞巴（基列‧亞巴就是希伯崙）；

Toen heiligden zij Kedes in Galilea, op het gebergte van Nafthali, en Sichem op het gebergte van Efraim, en Kirjath-Arba, deze is Hebron, op het gebergte van Juda.

8 又在約旦河外耶利哥東，從呂便支派中，在曠野的平原，設立比悉；從迦得支派中設立基列的拉末；從瑪拿西支派中設立巴珊的哥蘭。

En aan gene zijde van de Jordaan, van Jericho oostwaarts, gaven zij Bezer in de woestijn, in het platte land, van den stam van Ruben; en Ramoth in Gilead, van den stam van Gad; en Golan in Bazan, van den stam van Manasse.

9 這都是為以色列眾人和在他們中間寄居的外人所分定的城邑，使誤殺人的都可以逃到那裏，不死在報血仇人的手中，等他站在會眾面前聽審判。

Dit nu zijn de steden, die bestemd waren voor al de kinderen Israels, en voor den vreemdeling, die in het midden van henlieden verkeert, opdat derwaarts vluchte al wie een ziel slaat door dwaling; opdat hij niet sterve door de hand des bloedwrekers, totdat hij voor het aangezicht der vergadering gestaan zal hebben.