約伯記 9
1 約伯回答說：
Pagkatapos sumagot si Job at sinabi, “
2 我真知道是這樣； 但人在上帝面前怎能成為義呢？
tunay na alam ko na ganito nga ito. Pero paano magiging matuwid ang isang tao sa harap ng Diyos?
3 若願意與他爭辯， 千中之一也不能回答。
Kung gusto niyang makipagtalo sa Diyos, hindi niya siya sasagutin kahit minsan lang sa libong beses.
4 他心裏有智慧，且大有能力。 誰向上帝剛硬而得亨通呢？
Ang Diyos ay marunong sa puso at makapangyarihan sa lakas; Sino ang nagmatigas laban sa kaniya ang nagtagumpay kailanman? —
5 他發怒，把山翻倒挪移， 山並不知覺。
siya na nagtatanggal ng mga bundok na walang babala sa sinuman kapag pinapataob niya ang mga ito dahil sa kaniyang galit—
6 他使地震動，離其本位， 地的柱子就搖撼。
siyang yumayanig sa daigdig mula sa kinalalagyan nito at pinapanginig ang mga sandigan nito.
7 他吩咐日頭不出來，就不出來， 又封閉眾星。
Ito rin ang Diyos na nagsasabi sa araw na huwag sumikat, at ito nga ay hindi sumikat, at siyang nagtatakip sa mga bituin,
8 他獨自鋪張蒼天， 步行在海浪之上。
siya na mismong naglatag ng mga kalangitan at siyang yumuyurak at sumusupil sa mga alon ng dagat,
9 他造北斗、參星、昴星， 並南方的密宮；
siya na gumawa sa Oso, sa Orion, sa Pleyades, at sa kumpol ng mga bituin sa katimugan.
10 他行大事，不可測度， 行奇事，不可勝數。
Ito rin ang Diyos na gumagawa ng mga dakilang bagay, mga bagay na hindi kayang maunawaan—sa katunayan, mga kahanga-hangang bagay na hindi mabibilang.
11 他從我旁邊經過，我卻不看見； 他在我面前行走，我倒不知覺。
Masdan mo, sinasamahan niya ako, at hindi ko siya nakikita; Dumadaan din siya, pero hindi ko siya napapansin.
12 他奪取，誰能阻擋？ 誰敢問他：你做甚麼？
Kung makakahuli siya ng biktima, sino ang makakapigil sa kaniya? Sino ang magsasabi sa kaniya, “Ano ang iyong ginagawa?”
13 上帝必不收回他的怒氣； 扶助拉哈伯的，屈身在他以下。
Hindi babawiin ng Diyos ang kaniyang galit; ang mga katulong ni Rahab ay yumuko sa ilalim niya.
14 既是這樣，我怎敢回答他， 怎敢選擇言語與他辯論呢？
Paano ako makakasagot sa kaniya, maaari ba akong mamili ng mga salita para ikatwiran sa kaniya?
15 我雖有義，也不回答他， 只要向那審判我的懇求。
Kahit na ako ay matuwid, hindi ko siya kayang sagutin; ang puwede ko lang gawin ay magmakaawa sa aking hukom.
16 我若呼籲，他應允我； 我仍不信他真聽我的聲音。
Kahit na ako ay tumawag at sinagot niya ako, hindi ako naniniwala na nakikinig siya sa aking tinig.
17 他用暴風折斷我， 無故地加增我的損傷。
Dahil binabasag niya ako sa pamamagitan ng bagyo at pinaparami ang aking mga sugat nang walang dahilan.
18 我就是喘一口氣，他都不容， 倒使我滿心苦惱。
Hindi man lamang ako hinayaang mahabol ang aking hininga; sa halip ay pinuno niya ako nang kapaitan.
19 若論力量，他真有能力！ 若論審判，他說誰能將我傳來呢？
Kung kami ay nagsasalita tungkol sa kalakasan, bakit, siya ay makapangyarihan! At kung pinag-uusapan natin ang tungkol sa katarungan, 'Sino,' sabi niya, 'ang magtatanong sa akin?'
20 我雖有義，自己的口要定我為有罪； 我雖完全，我口必顯我為彎曲。
Kahit na ako ay matuwid, ang sarili kong bibig ang hahatol sa akin; kahit na ako ay walang kasalanan, patutunayan pa rin nito na ako ay may pagkakasala.
21 我本完全，不顧自己； 我厭惡我的性命。
Ako ay walang kapintasan pero wala na akong pakialam sa aking sarili; kinasusuklaman ko ang sarili kong buhay.
22 善惡無分，都是一樣； 所以我說，完全人和惡人，他都滅絕。
Wala itong pagkakaiba, kaya ko sinasabi na magkasama niyang sinisira ang mga taong walang kasalanan at ang mga masasamang tao.
23 若忽然遭殺害之禍， 他必戲笑無辜的人遇難。
Kung ang isang salot ay biglang pumatay, tatawanan niya ang mga pagdurusa ng mga taong walang kasalanan.
24 世界交在惡人手中； 蒙蔽世界審判官的臉， 若不是他，是誰呢？
Ang lupa ay ibinigay sa kamay ng mga masasamang tao; tinatakpan ng Diyos ang mga mukha ng mga hukom nito. Kung hindi siya ang gumagawa nito, kung gayon sino?
25 我的日子比跑信的更快， 急速過去，不見福樂。
Ang aking mga araw ay mas matulin kaysa tumatakbong mensahero; lumilipas ang aking mga araw; wala silang nakikitang mabuti kahit saan.
26 我的日子過去如快船， 如急落抓食的鷹。
Sila ay kasing-bilis ng mga bangkang tambo ng papirus, at kasing-bilis ng pagsalakay ng agila na dumadagit sa kaniyang biktima.
27 我若說：我要忘記我的哀情， 除去我的愁容，心中暢快；
Kung sinabi kong kakalimutan ko ang aking mga hinaing, na huhubarin ko ang malungkot kong mukha at magpapakasaya,
28 我因愁苦而懼怕， 知道你必不以我為無辜。
ako ay maaring matakot sa lahat ng aking mga kalungkutan dahil alam ko na hindi mo isaalang-alang na ako ay walang sala.
29 我必被你定為有罪， 我何必徒然勞苦呢？
Ako ay hahatulan; kung gayon, bakit pa ako susubok nang wala namang kahihinatnan?
30 我若用雪水洗身， 用鹼潔淨我的手，
Kung huhugasan ko ang aking sarili ng tubig-niyebe at gagawin kong napakalinis ang aking mga kamay,
31 你還要扔我在坑裏， 我的衣服都憎惡我。
itutulak ako ng Diyos sa isang hukay, at ang aking mga kasuotan ay mayayamot sa akin.
32 他本不像我是人，使我可以回答他， 又使我們可以同聽審判。
Dahil ang Diyos ay hindi tao, kagaya ko, na maaari ko siyang sagutin, na pareho kaming pupunta sa hukuman.
33 我們中間沒有聽訟的人 可以向我們兩造按手。
Walang hukom sa pagitan namin na maaaring magpatong ng kaniyang kamay sa aming dalawa.
34 願他把杖離開我， 不使驚惶威嚇我。
Walang ibang hukom na maaring mag-alis ng pamalo ng Diyos sa akin, na maaaring pumigil sa kaniyang bagsik para hindi ako matakot.
35 我就說話，也不懼怕他， 現在我卻不是那樣。
Sa gayon magsasalita ako at hindi matatakot sa kaniya. Pero sa kasalukuyang kalagayan, hindi ko iyon magagawa.
