< 約伯記 9 >
2 我真知道是這樣; 但人在上帝面前怎能成為義呢?
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 他心裏有智慧,且大有能力。 誰向上帝剛硬而得亨通呢?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 他從我旁邊經過,我卻不看見; 他在我面前行走,我倒不知覺。
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 上帝必不收回他的怒氣; 扶助拉哈伯的,屈身在他以下。
Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 既是這樣,我怎敢回答他, 怎敢選擇言語與他辯論呢?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 我雖有義,也不回答他, 只要向那審判我的懇求。
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 我若呼籲,他應允我; 我仍不信他真聽我的聲音。
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 我就是喘一口氣,他都不容, 倒使我滿心苦惱。
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 若論力量,他真有能力! 若論審判,他說誰能將我傳來呢?
Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 我雖有義,自己的口要定我為有罪; 我雖完全,我口必顯我為彎曲。
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
22 善惡無分,都是一樣; 所以我說,完全人和惡人,他都滅絕。
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
24 世界交在惡人手中; 蒙蔽世界審判官的臉, 若不是他,是誰呢?
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 我的日子比跑信的更快, 急速過去,不見福樂。
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 我若說:我要忘記我的哀情, 除去我的愁容,心中暢快;
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 他本不像我是人,使我可以回答他, 又使我們可以同聽審判。
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.