約伯記 7
1 人在世上豈無爭戰嗎？ 他的日子不像雇工人的日子嗎？
Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?
2 像奴僕切慕黑影， 像雇工人盼望工價；
Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:
3 我也照樣經過困苦的日月， 夜間的疲乏為我而定。
Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.
4 我躺臥的時候便說： 我何時起來，黑夜就過去呢？ 我盡是反來覆去，直到天亮。
Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.
5 我的肉體以蟲子和塵土為衣； 我的皮膚才收了口又重新破裂。
Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.
6 我的日子比梭更快， 都消耗在無指望之中。
Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.
7 求你想念，我的生命不過是一口氣； 我的眼睛必不再見福樂。
Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.
8 觀看我的人，他的眼必不再見我； 你的眼目要看我，我卻不在了。
Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.
Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie; (Sheol h7585)
10 他不再回自己的家； 故土也不再認識他。
Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.
11 我不禁止我口； 我靈愁苦，要發出言語； 我心苦惱，要吐露哀情。
Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.
12 我對上帝說：我豈是洋海， 豈是大魚，你竟防守我呢？
Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?
13 若說：我的床必安慰我， 我的榻必解釋我的苦情，
Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:
14 你就用夢驚駭我， 用異象恐嚇我，
Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.
15 甚至我寧肯噎死，寧肯死亡， 勝似留我這一身的骨頭。
A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.
16 我厭棄性命，不願永活。 你任憑我吧，因我的日子都是虛空。
Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.
17 人算甚麼，你竟看他為大， 將他放在心上？
Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?
18 每早鑒察他， 時刻試驗他？
A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?
19 你到何時才轉眼不看我， 才任憑我咽下唾沫呢？
Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?
20 鑒察人的主啊，我若有罪，於你何妨？ 為何以我當你的箭靶子， 使我厭棄自己的性命？
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?
21 為何不赦免我的過犯， 除掉我的罪孽？ 我現今要躺臥在塵土中； 你要殷勤地尋找我，我卻不在了。
Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.
