< 約伯記 30 >
1 但如今,比我年少的人戲笑我; 其人之父我曾藐視, 不肯安在看守我羊群的狗中。
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
2 他們壯年的氣力既已衰敗, 其手之力與我何益呢?
Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
3 他們因窮乏飢餓,身體枯瘦, 在荒廢淒涼的幽暗中齦乾燥之地,
Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
8 這都是愚頑下賤人的兒女; 他們被鞭打,趕出境外。
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
10 他們厭惡我,躲在旁邊站着, 不住地吐唾沫在我臉上。
Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
12 這等下流人在我右邊起來, 推開我的腳,築成戰路來攻擊我。
Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
14 他們來如同闖進大破口, 在毀壞之間滾在我身上。
Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
15 驚恐臨到我, 驅逐我的尊榮如風; 我的福祿如雲過去。
Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
17 夜間,我裏面的骨頭刺我, 疼痛不止,好像齦我。
Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
18 因上帝的大力,我的外衣污穢不堪, 又如裏衣的領子將我纏住。
Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
19 上帝把我扔在淤泥中, 我就像塵土和爐灰一般。
Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
20 主啊,我呼求你,你不應允我; 我站起來,你就定睛看我。
Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
22 把我提在風中,使我駕風而行, 又使我消滅在烈風中。
Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
23 我知道要使我臨到死地, 到那為眾生所定的陰宅。
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
25 人遭難,我豈不為他哭泣呢? 人窮乏,我豈不為他憂愁呢?
Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
26 我仰望得好處,災禍就到了; 我等待光明,黑暗便來了。
Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
31 所以,我的琴音變為悲音; 我的簫聲變為哭聲。
Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.