約伯記 3
1 此後，約伯開口咒詛自己的生日，
Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.
2 說：
Hiob odezwał się i zawołał:
3 願我生的那日 和說懷了男胎的那夜都滅沒。
Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.
4 願那日變為黑暗； 願上帝不從上面尋找它； 願亮光不照於其上。
Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.
5 願黑暗和死蔭索取那日； 願密雲停在其上； 願日蝕恐嚇它。
Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.
6 願那夜被幽暗奪取， 不在年中的日子同樂， 也不入月中的數目。
Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.
7 願那夜沒有生育， 其間也沒有歡樂的聲音。
Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.
8 願那咒詛日子且能惹動鱷魚的 咒詛那夜。
Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.
9 願那夜黎明的星宿變為黑暗， 盼亮卻不亮， 也不見早晨的光線；
Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;
10 因沒有把懷我胎的門關閉， 也沒有將患難對我的眼隱藏。
Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.
11 我為何不出母胎而死？ 為何不出母腹絕氣？
Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?
12 為何有膝接收我？ 為何有奶哺養我？
Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?
13 不然，我就早已躺臥安睡，
Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;
14 和地上為自己重造荒邱的君王、謀士，
Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;
15 或與有金子、將銀子裝滿了房屋的王子 一同安息；
Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;
16 或像隱而未現、不到期而落的胎， 歸於無有，如同未見光的嬰孩。
Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?
17 在那裏惡人止息攪擾， 困乏人得享安息，
Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.
18 被囚的人同得安逸， 不聽見督工的聲音。
Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.
19 大小都在那裏； 奴僕脫離主人的轄制。
Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.
20 受患難的人為何有光賜給他呢？ 心中愁苦的人為何有生命賜給他呢？
Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;
21 他們切望死，卻不得死； 求死，勝於求隱藏的珍寶。
Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;
22 他們尋見墳墓就快樂， 極其歡喜。
Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?
23 人的道路既然遮隱， 上帝又把他四面圍困， 為何有光賜給他呢？
[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?
24 我未曾吃飯就發出歎息； 我唉哼的聲音湧出如水。
Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;
25 因我所恐懼的臨到我身， 我所懼怕的迎我而來。
Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.
26 我不得安逸，不得平靜， 也不得安息，卻有患難來到。
Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.
