< 約伯記 16 >
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 這樣的話我聽了許多; 你們安慰人,反叫人愁煩。
“Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay.
Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?
4 我也能說你們那樣的話; 你們若處在我的境遇, 我也會聯絡言語攻擊你們, 又能向你們搖頭。
Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo.
O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!
6 我雖說話,憂愁仍不得消解; 我雖停住不說,憂愁就離開我嗎?
Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan?
Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya.
8 又抓住我,作見證攻擊我; 我身體的枯瘦也當面見證我的不是。
Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.
9 主發怒撕裂我,逼迫我, 向我切齒; 我的敵人怒目看我。
Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis.
10 他們向我開口, 打我的臉羞辱我, 聚會攻擊我。
Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.
11 上帝把我交給不敬虔的人, 把我扔到惡人的手中。
Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan.
12 我素來安逸,他折斷我, 掐住我的頸項,把我摔碎, 又立我為他的箭靶子。
Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.
13 他的弓箭手四面圍繞我; 他破裂我的肺腑,並不留情, 把我的膽傾倒在地上,
Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta.
Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.
Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta.
Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon
bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.
Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak.
Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.
Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios.
Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan!
Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.