約伯記 14
1 人為婦人所生， 日子短少，多有患難；
Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;
2 出來如花，又被割下， 飛去如影，不能存留。
Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
3 這樣的人你豈睜眼看他嗎？ 又叫我來受審嗎？
Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.
4 誰能使潔淨之物出於污穢之中呢？ 無論誰也不能！
Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;
5 人的日子既然限定， 他的月數在你那裏， 你也派定他的界限，使他不能越過，
Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
6 便求你轉眼不看他，使他得歇息， 直等他像雇工人完畢他的日子。
Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.
7 樹若被砍下， 還可指望發芽， 嫩枝生長不息；
Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.
8 其根雖然衰老在地裏， 幹也死在土中，
Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:
9 及至得了水氣，還要發芽， 又長枝條，像新栽的樹一樣。
Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.
10 但人死亡而消滅； 他氣絕，竟在何處呢？
Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?
11 海中的水絕盡， 江河消散乾涸。
Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.
12 人也是如此，躺下不再起來， 等到天沒有了，仍不得復醒， 也不得從睡中喚醒。
Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.
Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię! (Sheol h7585)
14 人若死了豈能再活呢？ 我只要在我一切爭戰的日子， 等我被釋放的時候來到。
Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
15 你呼叫，我便回答； 你手所做的，你必羨慕。
Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.
16 但如今你數點我的腳步， 豈不窺察我的罪過嗎？
Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.
17 我的過犯被你封在囊中， 也縫嚴了我的罪孽。
Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.
18 山崩變為無有； 磐石挪開原處。
Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
19 水流消磨石頭， 所流溢的洗去地上的塵土； 你也照樣滅絕人的指望。
Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.
20 你攻擊人常常得勝，使他去世； 你改變他的容貌，叫他往而不回。
Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.
21 他兒子得尊榮，他也不知道， 降為卑，他也不覺得。
Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.
22 但知身上疼痛， 心中悲哀。
Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.
