約伯記 10
1 我厭煩我的性命， 必由着自己述說我的哀情； 因心裏苦惱，我要說話，
Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
2 對上帝說：不要定我有罪， 要指示我，你為何與我爭辯？
Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
3 你手所造的， 你又欺壓，又藐視， 卻光照惡人的計謀。 這事你以為美嗎？
Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
4 你的眼豈是肉眼？ 你查看豈像人查看嗎？
Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
5 你的日子豈像人的日子， 你的年歲豈像人的年歲，
Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
6 就追問我的罪孽， 尋察我的罪過嗎？
Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
7 其實，你知道我沒有罪惡， 並沒有能救我脫離你手的。
Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
8 你的手創造我，造就我的四肢百體， 你還要毀滅我。
Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
9 求你記念－製造我如摶泥一般， 你還要使我歸於塵土嗎？
Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
10 你不是倒出我來好像奶， 使我凝結如同奶餅嗎？
Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
11 你以皮和肉為衣給我穿上， 用骨與筋把我全體聯絡。
Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
12 你將生命和慈愛賜給我； 你也眷顧保全我的心靈。
Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
13 然而，你待我的這些事早已藏在你心裏； 我知道你久有此意。
A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
14 我若犯罪，你就察看我， 並不赦免我的罪孽。
Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
15 我若行惡，便有了禍； 我若為義，也不敢抬頭， 正是滿心羞愧， 眼見我的苦情。
Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
16 我若昂首自得，你就追捕我如獅子， 又在我身上顯出奇能。
Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
17 你重立見證攻擊我， 向我加增惱怒， 如軍兵更換着攻擊我。
Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
18 你為何使我出母胎呢？ 不如我當時氣絕，無人得見我；
Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
19 這樣，就如沒有我一般， 一出母胎就被送入墳墓。
Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
20 我的日子不是甚少嗎？ 求你停手寬容我， 叫我在往而不返之先－ 就是往黑暗和死蔭之地以先－ 可以稍得暢快。
Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
22 那地甚是幽暗，是死蔭混沌之地； 那裏的光好像幽暗。
Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.
