< 約伯記 10 >
1 我厭煩我的性命, 必由着自己述說我的哀情; 因心裏苦惱,我要說話,
Η ψυχή μου εβαρύνθη την ζωήν μου· θέλω παραδοθή εις το παράπονόν μου· θέλω λαλήσει εν τη πικρία της ψυχής μου.
2 對上帝說:不要定我有罪, 要指示我,你為何與我爭辯?
Θέλω ειπεί προς τον Θεόν, μη με καταδικάσης· δείξόν μοι διά τι με δικάζεις.
3 你手所造的, 你又欺壓,又藐視, 卻光照惡人的計謀。 這事你以為美嗎?
Είναι καλόν εις σε να καταθλίβης, να καταφρονής το έργον των χειρών σου και να ευοδόνης την βουλήν των ασεβών;
Σαρκός οφθαλμούς έχεις; ή βλέπεις καθώς βλέπει άνθρωπος;
5 你的日子豈像人的日子, 你的年歲豈像人的年歲,
Ανθρώπινος είναι ο βίος σου; ή τα έτη σου ως ημέραι ανθρώπου,
ώστε αναζητείς την ανομίαν μου και ανερευνάς την αμαρτίαν μου;
7 其實,你知道我沒有罪惡, 並沒有能救我脫離你手的。
Ενώ εξεύρεις ότι δεν ησέβησα· και δεν υπάρχει ο ελευθερών εκ των χειρών σου.
8 你的手創造我,造就我的四肢百體, 你還要毀滅我。
Αι χείρές σου με εμόρφωσαν και με έπλασαν όλον κύκλω· και με καταστρέφεις.
9 求你記念-製造我如摶泥一般, 你還要使我歸於塵土嗎?
Ενθυμήθητι, δέομαι, ότι ως πηλόν με έκαμες· και εις χώμα θέλεις με επιστρέψει.
10 你不是倒出我來好像奶, 使我凝結如同奶餅嗎?
Δεν με ήμελξας ως γάλα και με έπηξας ως τυρόν;
11 你以皮和肉為衣給我穿上, 用骨與筋把我全體聯絡。
Δέρμα και σάρκα με ενέδυσας και με οστά και νεύρα με περιέφραξας.
12 你將生命和慈愛賜給我; 你也眷顧保全我的心靈。
Ζωήν και έλεος εχάρισας εις εμέ, και η επίσκεψίς σου εφύλαξε το πνεύμά μου·
13 然而,你待我的這些事早已藏在你心裏; 我知道你久有此意。
ταύτα όμως έκρυπτες εν τη καρδία σου· εξεύρω ότι τούτο ήτο μετά σου.
Εάν αμαρτήσω, με παραφυλάττεις, και από της ανομίας μου δεν θέλεις με αθωώσει.
15 我若行惡,便有了禍; 我若為義,也不敢抬頭, 正是滿心羞愧, 眼見我的苦情。
Εάν ασεβήσω, ουαί εις εμέ· και εάν ήμαι δίκαιος, δεν δύναμαι να σηκώσω την κεφαλήν μου· είμαι πλήρης ατιμίας· ιδέ λοιπόν την θλίψιν μου,
16 我若昂首自得,你就追捕我如獅子, 又在我身上顯出奇能。
διότι αυξάνει. Με κυνηγείς ως άγριος λέων· και επιστρέφων δεικνύεσαι θαυμαστός κατ' εμού.
17 你重立見證攻擊我, 向我加增惱怒, 如軍兵更換着攻擊我。
Ανανεόνεις τους μάρτυράς σου εναντίον μου, και πληθύνεις την οργήν σου κατ' εμού· αλλαγαί στρατεύματος γίνονται επ' εμέ.
18 你為何使我出母胎呢? 不如我當時氣絕,無人得見我;
Διά τι λοιπόν με εξήγαγες εκ της μήτρας; είθε να εξέπνεον, και οφθαλμός να μη με έβλεπεν.
19 這樣,就如沒有我一般, 一出母胎就被送入墳墓。
Ήθελον είσθαι ως μη υπάρξας· ήθελον φερθή εκ της μήτρας εις τον τάφον.
20 我的日子不是甚少嗎? 求你停手寬容我, 叫我在往而不返之先- 就是往黑暗和死蔭之地以先- 可以稍得暢快。
Αι ημέραι μου δεν είναι ολίγαι; παύσον λοιπόν, και άφες με, διά να αναλάβω ολίγον,
πριν υπάγω όθεν δεν θέλω επιστρέψει, εις γην σκότους και σκιάς θανάτου·
22 那地甚是幽暗,是死蔭混沌之地; 那裏的光好像幽暗。
γην γνοφεράν, ως το σκότος της σκιάς του θανάτου, όπου τάξις δεν είναι, και το φως είναι ως το σκότος.