耶利米書 2

1 耶和華的話臨到我說：

۱ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:

2 「你去向耶路撒冷人的耳中喊叫說，耶和華如此說： 你幼年的恩愛， 婚姻的愛情， 你怎樣在曠野， 在未曾耕種之地跟隨我， 我都記得。

۲ «برو و به گوش اورشلیم ندا کرده، بگوخداوند چنین می‌گوید: غیرت جوانی تو ومحبت نامزد شدن تو را حینی که از عقب من دربیابان و در زمین لم یزرع می‌خرامیدی برایت به‌خاطر می‌آورم.

3 那時以色列歸耶和華為聖， 作為土產初熟的果子； 凡吞吃它的必算為有罪， 災禍必臨到他們。 這是耶和華說的。

۳ اسرائیل برای خداوند مقدس ونوبر محصول او بود. خداوند می‌گوید: آنانی که اورا بخورند مجرم خواهند شد و بلا بر ایشان مستولی خواهد گردید.»

4 雅各家、以色列家的各族啊，你們當聽耶和華的話。

۴ ‌ای خاندان یعقوب و جمیع قبایل خانواده اسرائیل کلام خداوند را بشنوید!

5 耶和華如此說： 你們的列祖見我有甚麼不義， 竟遠離我，隨從虛無的神， 自己成為虛妄的呢？

۵ خداوند چنین می‌گوید: «پدران شما در من چه بی‌انصافی یافتندکه از من دوری ورزیدند و اباطیل را پیروی کرده، باطل شدند؟

6 他們也不說： 那領我們從埃及地上來， 引導我們經過曠野， 沙漠有深坑之地， 和乾旱死蔭、無人經過、 無人居住之地的耶和華在哪裏呢？

۶ و نگفتند: یهوه کجا است که ما رااز زمین مصر برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از حفره‌ها و زمین خشک و سایه موت وزمینی که کسی از آن گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود رهبری نمود؟

7 我領你們進入肥美之地， 使你們得吃其中的果子和美物； 但你們進入的時候就玷污我的地， 使我的產業成為可憎的。

۷ و من شما را به زمین بستانها آوردم تا میوه‌ها و طیبات آن را بخورید، اما چون داخل آن شدید زمین مرا نجس ساختیدومیراث مرا مکروه گردانیدید.

8 祭司都不說，耶和華在哪裏呢？ 傳講律法的都不認識我。 官長違背我； 先知藉巴力說預言， 隨從無益的神。

۸ کاهنان نگفتند: یهوه کجاست و خوانندگان تورات مرا نشناختندو شبانان بر من عاصی شدند و انبیا برای بعل نبوت کرده، در عقب چیزهای بی‌فایده رفتند.

9 耶和華說：我因此必與你們爭辯， 也必與你們的子孫爭辯。

۹ بنابراین خداوند می‌گوید: بار دیگر با شما مخاصمه خواهم نمود و با پسران پسران شما مخاصمه خواهم کرد.

10 你們且過到基提海島去察看， 打發人往基達去留心查考， 看曾有這樣的事沒有。

۱۰ پس به جزیره های کتیم گذرکرده، ملاحظه نمایید و به قیدار فرستاده به دقت تعقل نمایید و دریافت کنید که آیا حادثه‌ای مثل این واقع شده باشد؟

11 豈有一國換了他的神嗎？ 其實這不是神！ 但我的百姓將他們的榮耀換了那無益的神。

۱۱ که آیا هیچ امتی خدایان خویش را عوض کرده باشند با آنکه آنها خدانیستند؟ اما قوم من جلال خویش را به آنچه فایده‌ای ندارد عوض نمودند.

12 諸天哪，要因此驚奇， 極其恐慌，甚為淒涼！ 這是耶和華說的。

۱۲ پس خداوندمی گوید: ای آسمانها از این متحیر باشید و به خود لرزیده، به شدت مشوش شوید!

13 因為我的百姓做了兩件惡事， 就是離棄我這活水的泉源， 為自己鑿出池子， 是破裂不能存水的池子。

۱۳ زیرا قوم من دو کار بد کرده‌اند. مرا که چشمه آب حیاتم ترک نموده و برای خود حوضها کنده‌اند، یعنی حوضهای شکسته که آب را نگاه ندارد.

14 以色列是僕人嗎？ 是家中生的奴僕嗎？ 為何成為掠物呢？

۱۴ آیااسرائیل غلام یا خانه زاد است پس چرا غارت شده باشد؟

15 少壯獅子向他咆哮，大聲吼叫， 使他的地荒涼； 城邑也都焚燒，無人居住。

۱۵ شیران ژیان بر او غرش نموده، آواز خود را بلند کردند و زمین او را ویران ساختند و شهرهایش سوخته و غیرمسکون گردیده است.

16 挪弗人和答比匿人也打破你的頭頂。

۱۶ و پسران نوف و تحفنیس فرق تورا شکسته‌اند.

17 這事臨到你身上，不是你自招的嗎？ 不是因耶和華－你上帝引你行路的時候， 你離棄他嗎？

۱۷ آیا این را بر خویشتن واردنیاوردی چونکه یهوه خدای خود را حینی که تورا رهبری می‌نمود ترک کردی؟

18 現今你為何在埃及路上要喝西曷的水呢？ 你為何在亞述路上要喝大河的水呢？

۱۸ و الان تو را باراه مصر چه‌کار است تا آب شیحور را بنوشی؟ وتو را با راه آشور چه‌کار است تا آب فرات رابنوشی؟»

19 你自己的惡必懲治你； 你背道的事必責備你。 由此可知可見，你離棄耶和華－你的上帝， 不存敬畏我的心， 乃為惡事，為苦事。 這是主－萬軍之耶和華說的。

۱۹ خداوند یهوه صبایوت چنین می‌گوید: «شرارت تو، تو را تنبیه کرده و ارتداد تو، تو راتوبیخ نموده است پس بدان و ببین که این امرزشت و تلخ است که یهوه خدای خود را ترک نمودی و ترس من در تو نیست.

20 我在古時折斷你的軛，解開你的繩索。 你說：我必不事奉耶和華； 因為你在各高岡上、各青翠樹下屈身行淫。

۲۰ زیرا از زمان قدیم یوغ تو را شکستم و بندهای تو را گسیختم وگفتی بندگی نخواهم نمود زیرا بر هر تل بلند وزیر هر درخت سبز خوابیده، زنا کردی.

21 然而，我栽你是上等的葡萄樹， 全然是真種子； 你怎麼向我變為外邦葡萄樹的壞枝子呢？

۲۱ و من تو را مو اصیل و تخم تمام نیکو غرس نمودم پس چگونه نهال مو بیگانه برای من گردیده‌ای؟

22 你雖用鹼、多用肥皂洗濯， 你罪孽的痕跡仍然在我面前顯出。 這是主耶和華說的。

۲۲ پس اگر‌چه خویشتن را با اشنان بشویی و صابون برای خود زیاده بکار بری، اما خداوند یهوه می‌گویدکه گناه تو پیش من رقم شده است.

23 你怎能說： 我沒有玷污、沒有隨從眾巴力？ 你看你谷中的路，就知道你所行的如何。 你是快行的獨峰駝，狂奔亂走。

۲۳ چگونه می‌گویی که نجس نشدم و در عقب بعلیم نرفتم؟ طریق خویش را در وادی بنگر و به آنچه کردی اعتراف نما‌ای شتر تیزرو که در راههای خودمی دوی!

24 你是野驢，慣在曠野， 慾心發動就吸風； 起性的時候誰能使牠轉去呢？ 凡尋找牠的必不致疲乏； 在牠的月份必能尋見。

۲۴ مثل گورخر هستی که به بیابان عادت داشته، در شهوت دل خود باد را بو می‌کشد. کیست که از شهوتش او را برگرداند؟ آنانی که اورا می‌طلبند خسته نخواهند شد و او را در ماهش خواهند یافت.

25 我說：你不要使腳上無鞋， 喉嚨乾渴。 你倒說：這是枉然。 我喜愛別神，我必隨從他們。

۲۵ پای خود را از برهنگی و گلوی خویش را از تشنگی باز دار. اما گفتی نی امیدنیست زیرا که غریبان را دوست داشتم و از عقب ایشان خواهم رفت.

26 賊被捉拿，怎樣羞愧， 以色列家和他們的君王、首領、 祭司、先知也都照樣羞愧。

۲۶ مثل دزدی که چون گرفتارشود خجل گردد. همچنین خاندان اسرائیل باپادشاهان و سروران و کاهنان و انبیای ایشان خجل خواهند شد.

27 他們向木頭說：你是我的父； 向石頭說：你是生我的。 他們以背向我， 不以面向我； 及至遭遇患難的時候卻說： 起來拯救我們。

۲۷ که به چوب می‌گویند توپدر من هستی و به سنگ که تو مرا زاییده‌ای زیراکه پشت به من دادند و نه رو. اما در زمان مصیبت خود می‌گویند: برخیز و ما را نجات ده.

28 你為自己做的神在哪裏呢？ 你遭遇患難的時候， 叫他們起來拯救你吧！ 猶大啊，你神的數目與你城的數目相等。

۲۸ پس خدایان تو که برای خود ساختی کجایند؟ ایشان در زمان مصیتت برخیزند و تو را نجات دهند. زیرا که‌ای یهودا خدایان تو به شماره شهرهای تومی باشند.»

29 耶和華說： 你們為何與我爭辯呢？ 你們都違背了我。

۲۹ خداوند می‌گوید: «چرا با من مخاصمه می‌نمایید جمیع شما بر من عاصی شده‌اید.

30 我責打你們的兒女是徒然的， 他們不受懲治。 你們自己的刀吞滅你們的先知， 好像殘害的獅子。

۳۰ پسران شما را عبث زده‌ام زیرا که تادیب رانمی پذیرند. شمشیر شما مثل شیر درنده انبیای شما را هلاک کرده است.

31 這世代的人哪， 你們要看明耶和華的話。 我豈向以色列作曠野呢？ 或作幽暗之地呢？ 我的百姓為何說： 我們脫離約束，再不歸向你了？

۳۱ ‌ای شما که اهل این عصر می‌باشید کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین ظلمت غلیظشده‌ام؟ پس قوم من چرا می‌گویند که روسای خود شده‌ایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.

32 處女豈能忘記她的妝飾呢？ 新婦豈能忘記她的美衣呢？ 我的百姓卻忘記了我無數的日子！

۳۲ آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بیشمارمرا فراموش کرده‌اند.

33 你怎麼修飾你的道路要求愛情呢？ 就是惡劣的婦人你也叫她們行你的路。

۳۳ چگونه راه خود را مهیامی سازی تا محبت را بطلبی؟ بنابراین زنان بد رانیز به راههای خود تعلیم دادی.

34 並且你的衣襟上有無辜窮人的血； 你殺他們並不是遇見他們挖窟窿， 乃是因這一切的事。

۳۴ در دامنهای تونیز خون جان فقیران بی‌گناه یافته شد. آنها را درنقب زدن نیافتم بلکه بر جمیع آنها.

35 你還說：我無辜； 耶和華的怒氣必定向我消了。 看哪，我必審問你； 因你自說：我沒有犯罪。

۳۵ و می‌گویی: چونکه بی‌گناه هستم غضب او از من برگردانیده خواهد شد. اینک به‌سبب گفتنت که گناه نکرده‌ام بر تو داوری خواهم نمود.

36 你為何東跑西奔要更換你的路呢？ 你必因埃及蒙羞， 像從前因亞述蒙羞一樣。

۳۶ چرا اینقدرمی شتابی تا راه خود را تبدیل نمایی؟ چنانکه ازآشور خجل شدی همچنین از مصر نیز خجل خواهی شد.

37 你也必兩手抱頭從埃及出來； 因為耶和華已經棄絕你所倚靠的， 你必不因他們得順利。

۳۷ از این نیز دستهای خود را برسرت نهاده، بیرون خواهی آمد. چونکه خداونداعتماد تو را خوار شمرده است پس از ایشان کامیاب نخواهی شد.»