耶利米書 17
1 猶大的罪是用鐵筆、用金鋼鑽記錄的，銘刻在他們的心版上和壇角上。
Йәһуданиң гунайи алмас учлуқ төмүр қәләм билән таштахтай кәби жүрәклиригә вә қурбангаһлиридики мүңгүзләргә оюлған;
2 他們的兒女記念他們高岡上、青翠樹旁的壇和木偶。
балилириму йешил дәрәқләр бойида тикләнгән, егиз дөңләр үстидә ясиған [бутлириниң] қурбангаһлирини вә «Ашәраһ»лирини һәрдайим сеғиниду.
3 我田野的山哪，我必因你在四境之內所犯的罪，把你的貨物、財寶，並邱壇當掠物交給仇敵；
Мән тағлириңларда вә етизлириңларда, һәм байлиқлириңни һәм ғәзнилириңни, — сениң «жуқури җайлар»иңму буниң сиртида әмәс — бу четиңдин у четиңгичә болған гунайиң түпәйлидин олҗа болушқа тапшуримән;
4 並且你因自己的罪必失去我所賜給你的產業。我也必使你在你所不認識的地上服事你的仇敵；因為你使我怒中起火，直燒到永遠。
Өзүңниң шори, Мән саңа тәқдим қилған мирасиң қолуңдин кетиду; Мән сән тонумайдиған бир зиминда сени дүшмәнлириңниң қуллуғиға тапшуримән; чүнки силәр ғәзивимгә от йеқип уни қозғиғансиләр; у мәңгүгә көйиду.
5 耶和華如此說： 倚靠人血肉的膀臂， 心中離棄耶和華的， 那人有禍了！
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — — Адәмгә таянған, адәмниң әт-күчини таянчи қилған, қәлби Пәрвәрдигардин чәтнигән адәмниң һалиға ләнәт болсун!
6 因他必像沙漠的杜松， 不見福樂來到， 卻要住曠野乾旱之處， 無人居住的鹼地。
У чөл-баяванда өскән қара арча чатқилидәк болиду; бәхит-яхшилиқ кәлсиму у буни көрмәйду; у бәлки чөлдики қағҗирақ йәрләрдә, адәмзатсиз шорлуқ бир зиминда туриду.
7 倚靠耶和華、以耶和華為可靠的， 那人有福了！
Пәрвәрдигарға таянған, Пәрвәрдигарни таянч қилған адәм бәхит-бәрикәтлик болиду!
8 他必像樹栽於水旁， 在河邊扎根， 炎熱來到，並不懼怕， 葉子仍必青翠， 在乾旱之年毫無掛慮， 而且結果不止。
У сулар бойида тикләнгән, ериқ бойида кәң йилтиз тартқан дәрәқдәк; пижғирим иссиқтин у қорқмайду; униң йопурмақлири һемишә йешилдур; қурғақчилиқ жили у солашмайду вә мевә бериштин қалмайду.
9 人心比萬物都詭詐， 壞到極處， 誰能識透呢？
Қәлб һәммидин алдамчи, униң даваси йоқтур. Кимму уни чүшинәлисун?
10 我－耶和華是鑒察人心、試驗人肺腑的， 要照各人所行的和他做事的結果報應他。
Мәнки Пәрвәрдигар инсан қәлбини күзитип тәкшүримән; һәр бирсигә өз йоллири бойичә, қилған әмәллириниң мевиси бойичә тәқсим қилиш үчүн, инсан виҗданини синаймән.
11 那不按正道得財的， 好像鷓鴣菢不是自己下的蛋； 到了中年，那財都必離開他， 他終久成為愚頑人。
Худди өзи туғмиған тухумларни бесивалған кәкликтәк, һарамдин байлиқларға еришкән кишиму шундақ болиду; күнлириниң йерими өтмәйла еришкинидин айрилиду, у ахирида ахмақ болуп чиқиду.
12 我們的聖所是榮耀的寶座， 從太初安置在高處。
Шан-шәрәплик бир тәхт, әзәлдин жуқуриға тикләнгән, дәл бизниң башпанаһимиз болған җайдур;
13 耶和華－以色列的盼望啊， 凡離棄你的必致蒙羞。 耶和華說：離開我的， 他們的名字必寫在土裏， 因為他們離棄我這活水的泉源。
и Пәрвәрдигар, Сән Исраилниң үмүтисән! Сәндин ваз кәчкән һәммәйлән йәргә қарап қалиду; Сәндин жирақлашқанлар тупрақта ятқанлар арисида тизимлиниду; чүнки улар һаятлиқ сулириниң мәнбәси болған Пәрвәрдигардин ваз кәчкән.
14 耶和華啊，求你醫治我，我便痊癒， 拯救我，我便得救； 因你是我所讚美的。
Мени сақайтқин, и Пәрвәрдигар, мән шуниң билән җәзмән сақайтилимән! Мени қутқузғин, шуниң билән җәзмән қутқузулимән! — Чүнки Өзүң мениң мәдһийәмдурсән!
15 他們對我說：耶和華的話在哪裏呢？ 叫這話應驗吧！
Мана, улар маңа: — Пәрвәрдигарниң сөз-бешарити қени?! Қени, у әмәлгә ашурулсун!» — дәйду.
16 至於我，那跟從你作牧人的職分， 我並沒有急忙離棄， 也沒有想那災殃的日子； 這是你知道的。 我口中所出的言語都在你面前。
Лекин мән болсам, Саңа әгәшкинимдә «пада баққучи» болуштин һеч қачқан әмәсмән, вә әҗәл күнини һеч арзу қилмиғанмән, — Сән билисән! Ағзимдин барлиқ чиққанлар Сениң йүз алдиңда болған.
17 不要使我因你驚恐； 當災禍的日子，你是我的避難所。
Маңа вәһимә болмиғайсән; күлпәтлик күнидә Сән мениң башпанаһимдурсән.
18 願那些逼迫我的蒙羞， 卻不要使我蒙羞； 使他們驚惶， 卻不要使我驚惶； 使災禍的日子臨到他們， 以加倍的毀壞毀壞他們。
Маңа зиянкәшлик қилғучилар йәргә қарап қалсун, лекин мени йәргә қаратмиғайсән! Улар дәккә-дүккигә чүшсун, лекин мени дәккә-дүккигә чүшүрмигәйсән; уларниң бешиға күлпәт күнини чүшүргәйсән; уларни икки һәссилик һалакәт билән үзүл-кесил пачақлап ташлиғайсән!
19 耶和華對我如此說：「你去站在平民的門口，就是猶大君王出入的門，又站在耶路撒冷的各門口，
Пәрвәрдигар маңа мундақ дегән: — Барғин, Йәһуда падишалири шәһәргә киридиған вә чиқидиған «Хәлиқниң балилири» дегән дәрвазида, һәмдә Йерусалимниң барлиқ дәрвазилирида турғин, уларға мундақ дегин: —
20 對他們說：『你們這猶大君王和猶大眾人，並耶路撒冷的一切居民，凡從這些門進入的都當聽耶和華的話。
Пәрвәрдигарниң сөзини аңлаңлар, и мошу дәрвазилардин киридиған Йәһуданиң падишалири, барлиқ Йәһуда вә Йерусалимда туруватқан халайиқ!
21 耶和華如此說：你們要謹慎，不要在安息日擔甚麼擔子進入耶路撒冷的各門；
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Өз җениңларға һези болуңлар! «шабат» күнидә һеч қандақ жүкни көтәрмәңлар, Йерусалимниң дәрвазилиридин һеч нәрсини епкирмәңлар;
22 也不要在安息日從家中擔出擔子去。無論何工都不可做，只要以安息日為聖日，正如我所吩咐你們列祖的。』
шабат күнлиридә өйлириңлардин һеч жүкни көтирип елип чиқмаңлар, вә һеч қандақ әмгәк қилмаңлар; бәлки Мән ата-бовилириңларға буйруғинимдәк, шабат күнини Өзүмгә аталған муқәддәс бир күн дәп қараңлар.
23 他們卻不聽從，不側耳而聽，竟硬着頸項不聽，不受教訓。」
Лекин улар һеч аңлимиған яки қулақ салмиған, бәлки аңлимаслиққа һәм тәрбийини қобул қилмаслиққа бойнини қаттиқ қилған.
24 耶和華說：「你們若留意聽從我，在安息日不擔甚麼擔子進入這城的各門，只以安息日為聖日，在那日無論何工都不做；
Шундақ болидуки, силәр авазимни көңүл қоюп аңлисаңлар, — дәйду Пәрвәрдигар, — йәни шабат күнидә шәһәр дәрвазилиридин һеч жүкни елип кирмисәңлар вә һеч әмгәк қилмаслиқ арқилиқ шабат күнини Маңа пак-муқәддәс бир күн һесаплисаңлар,
25 那時就有坐大衛寶座的君王和首領，他們與猶大人，並耶路撒冷的居民，或坐車，或騎馬，進入這城的各門，而且這城必存到永遠。
бу шәһәр дәрвазилиридин Давутниң тәхтигә олтиридиған падишалири вә әмирлири җәң һарвулириға олтирип вә атларға минип кириду; улар, уларниң әмирлири, Йәһудадикиләр вә Йерусалимда туруватқанларму кирип-чиқишиду; бу шәһәр мәңгү ават болиду.
26 也必有人從猶大城邑和耶路撒冷四圍的各處，從便雅憫地、高原、山地，並南地而來，都帶燔祭、平安祭、素祭，和乳香，並感謝祭，到耶和華的殿去。
Шундақ қилсаңлар, хәлиқләр Йәһуда шәһәрлиридин, Йерусалим әтрапидики йезилардин, Биняминниң зиминидин, [ғәриптики] «Шәфәлаһ» егизлигидин, җәнуптики [тағлиқтин], Йәһудадики җәнубий баяванлардин Пәрвәрдигарниң өйигә «көйдүрмә қурбанлиқ»лар, «енақлиқ қурбанлиқлири», «ашлиқ һәдийә»ләр вә хушбуйларни тутуп, [Пәрвәрдигарға болған] рәхмәтлирини ейтишқа киридиған болиду.
27 你們若不聽從我，不以安息日為聖日，仍在安息日擔擔子，進入耶路撒冷的各門，我必在各門中點火；這火也必燒毀耶路撒冷的宮殿，不能熄滅。」
Лекин силәр Маңа қулақ салмисаңлар, йәни шабат күнини Өзүмгә пак-муқәддәс һесаплимай, шабат күнидә Йерусалимниң дәрвазилиридин жүк көтирип кирсәңлар, әнди Мән дәрвазиларға бир от яқимән, у Йерусалимдики ордиларни йәветиду, уни һеч өчүрәлмәйду.
