以賽亞書 64

1 願你裂天而降； 願山在你面前震動－

۱ کاش که آسمانها را منشق ساخته، نازل می شدی و کوهها از رویت تو متزلزل می‌گشت.

2 好像火燒乾柴， 又像火將水燒開， 使你敵人知道你的名， 使列國在你面前發顫！

۲ مثل آتشی که خورده چوبها رامشتعل سازد و ناری که آب را به جوش آورد تانام خود را بر دشمنانت معروف سازی و امت‌ها ازرویت تو لرزان گردند.

3 你曾行我們不能逆料可畏的事。 那時你降臨，山嶺在你面前震動。

۳ حینی که کارهای هولناک را که منتظر آنها نبودیم بجا آوردی. آنگاه نزول فرمودی و کوهها از رویت تو متزلزل گردید.

4 從古以來，人未曾聽見、未曾耳聞、未曾眼見 在你以外有甚麼神為等候他的人行事。

۴ زیرا که از ایام قدیم نشنیدند و استماع ننمودند و چشم خدایی را غیر از تو که برای منتظران خویش بپردازد ندید.

5 你迎接那歡喜行義、記念你道的人； 你曾發怒，我們仍犯罪； 這景況已久，我們還能得救嗎？

۵ تو آنانی را که شادمانند و عدالت را بجا می‌آورند و به راههای تو تو را به یاد می‌آورند ملاقات می‌کنی. اینک توغضبناک شدی و ما گناه کرده‌ایم در اینها مدت مدیدی بسر بردیم و آیا نجات توانیم یافت؟

6 我們都像不潔淨的人； 所有的義都像污穢的衣服。 我們都像葉子漸漸枯乾； 我們的罪孽好像風把我們吹去。

۶ زیرا که جمیع ما مثل شخص نجس شده‌ایم وهمه اعمال عادله ما مانند لته ملوث می‌باشد. وهمگی ما مثل برگ، پژمرده شده، گناهان ما مثل باد، ما را می‌رباید.

7 並且無人求告你的名； 無人奮力抓住你。 原來你掩面不顧我們， 使我們因罪孽消化。

۷ و کسی نیست که اسم تو رابخواند یا خویشتن را برانگیزاند تا به تو متمسک شود زیرا که روی خود را از ما پوشیده‌ای و ما رابه‌سبب گناهان ما گداخته‌ای.

8 耶和華啊，現在你仍是我們的父！ 我們是泥，你是窯匠； 我們都是你手的工作。

۸ اما الان‌ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گل هستیم و تو صانع ما هستی و جمیع ما مصنوع دستهای تو می‌باشیم.

9 耶和華啊，求你不要大發震怒， 也不要永遠記念罪孽。 求你垂顧我們， 我們都是你的百姓。

۹ ‌ای خداوند بشدت غضبناک مباش و گناه را تا به ابد بخاطر مدار. هان ملاحظه نما که همگی ما قوم تو هستیم.

10 你的聖邑變為曠野。 錫安變為曠野； 耶路撒冷成為荒場。

۱۰ شهرهای مقدس تو بیابان شده. صهیون، بیابان و اورشلیم، ویرانه گردیده است.

11 我們聖潔華美的殿－ 就是我們列祖讚美你的所在被火焚燒； 我們所羨慕的美地盡都荒廢。

۱۱ خانه مقدس و زیبای ما که پدران ما تو را در آن تسبیح می خواندند به آتش سوخته شده و تمامی نفایس ما به خرابی مبدل گردیده است.

12 耶和華啊，有這些事，你還忍得住嗎？ 你仍靜默使我們深受苦難嗎？

۱۲ ‌ای خداوندآیا با وجود این همه، خودداری می‌کنی وخاموش شده، ما را بشدت رنجور می‌سازی؟