以賽亞書 64

1 願你裂天而降； 願山在你面前震動－

Ya Rəbb, kaş göyləri yarıb enəydin, Dağlar hüzurunda sarsılardı!

2 好像火燒乾柴， 又像火將水燒開， 使你敵人知道你的名， 使列國在你面前發顫！

Alov kolluğu yandıran kimi, Od suyu qaynadan kimi Adını yağılarına tanıtdıraydın, Millətlər önündə lərzəyə gələrdi!

3 你曾行我們不能逆料可畏的事。 那時你降臨，山嶺在你面前震動。

Sən gözləmədiyimiz əzəmətli işlər edəndə Endin yer üzünə, dağlar önündə sarsıldı.

4 從古以來，人未曾聽見、未曾耳聞、未曾眼見 在你以外有甚麼神為等候他的人行事。

Ona etibar edənlər üçün belə işlər edən Allahı, Əzəldən bəri Səndən başqasını nə göz görüb, nə də qulaq eşidib.

5 你迎接那歡喜行義、記念你道的人； 你曾發怒，我們仍犯罪； 這景況已久，我們還能得救嗎？

Sevinə-sevinə salehlik edəni, Yollarında Səni xatırlayanları qarşılayırsan. Amma biz günaha batdıq, Sən qəzəbləndin. Beləcə xeyli vaxt yaşadıq, Bəs biz necə xilas ola bilərik?

6 我們都像不潔淨的人； 所有的義都像污穢的衣服。 我們都像葉子漸漸枯乾； 我們的罪孽好像風把我們吹去。

Hamımız elə bil ki murdarlandıq, Bütün saleh əməllərimiz murdar əskiyə bənzəyir. Hamımız yarpaq kimi soluruq, Şər əməllərimiz bizi külək tək sovurub-aparır.

7 並且無人求告你的名； 無人奮力抓住你。 原來你掩面不顧我們， 使我們因罪孽消化。

Sənin adını çağıran yoxdur, Sənə bağlanmaq üçün can atan yoxdur. Çünki bizdən üz döndərdin, Şər əməllərimizə görə bizi yox etdin.

8 耶和華啊，現在你仍是我們的父！ 我們是泥，你是窯匠； 我們都是你手的工作。

Yenə də, ya Rəbb, Sənsən Atamız: Biz gilik, Sən isə dulusçu, Biz hamımız Sənin əlinin işiyik.

9 耶和華啊，求你不要大發震怒， 也不要永遠記念罪孽。 求你垂顧我們， 我們都是你的百姓。

Ya Rəbb, çox qəzəblənmə, Şər əməllərimizi heç vaxt xatırlama, Hamımız Sənin xalqınıq, bunu nəzərə al.

10 你的聖邑變為曠野。 錫安變為曠野； 耶路撒冷成為荒場。

Müqəddəs şəhərlərin səhraya, Sion çöllüyə döndü, Yerusəlim viran qaldı.

11 我們聖潔華美的殿－ 就是我們列祖讚美你的所在被火焚燒； 我們所羨慕的美地盡都荒廢。

Atalarımızın Sənə həmd etdikləri yer – Müqəddəs, şanlı məbədimiz yandı, Gözəl binalarımız xaraba qaldı.

12 耶和華啊，有這些事，你還忍得住嗎？ 你仍靜默使我們深受苦難嗎？

Bütün bunlardan sonra, Ya Rəbb, yenə də Özünü saxlayacaqsanmı? Susub bizi nə qədər alçaldacaqsan?