以賽亞書 49
1 眾海島啊，當聽我言！ 遠方的眾民哪，留心而聽！ 自我出胎，耶和華就選召我； 自出母腹，他就提我的名。
«И араллар, мениң гепимни аңлаңлар, Жирақтики әл-жутлар, маңа қулақ селиңлар! Балиятқудики чеғимдин тартип Пәрвәрдигар мени чақирди; Апамниң қосиғидики чеғимдин тартип У мениң исмимни тилға алди;
2 他使我的口如快刀， 將我藏在他手蔭之下； 又使我成為磨亮的箭， 將我藏在他箭袋之中；
У ағзимни өткүр қиличтәк қилди; Өз қолиниң сайиси астида мени йошуруп кәлди, Мени силиқланған бир оқ қилди; У мени оқдениға селип сақлиди,
3 對我說：你是我的僕人以色列； 我必因你得榮耀。
Вә маңа: «Сән болсаң өзүңдә Мениң гөзәллик-җулалиғим аян қилинидиған Өз қулум Исраилдурсән» — деди».
4 我卻說：我勞碌是徒然； 我盡力是虛無虛空。 然而，我當得的理必在耶和華那裏； 我的賞賜必在我上帝那裏。
Амма мән: — «Мениң әҗрим бекарға кәтти, Һеч немигә еришмәй күч-мағдурумни қуруқ сәрп қилдим; Шундақтиму баһалинишим болса Пәрвәрдигардиндур, Мениң әҗримниму Худайимға тапшурдум» — дедим;
5 耶和華從我出胎，造就我作他的僕人， 要使雅各歸向他， 使以色列到他那裏聚集。 原來耶和華看我為尊貴； 我的上帝也成為我的力量。
Әнди мени Өз қули болушқа, Яқупни товва қилип униң йениға қайтурушқа мени балиятқуда шәкилләндүргән Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — (Исраил қайтурулуп йениға топланмиған болсиму, Мән йәнила Пәрвәрдигарниң нәзиридә шан-шәрәпкә егә болдум, Шуниңдәк Худайим мениң күчүмдур)
6 現在他說：你作我的僕人， 使雅各眾支派復興， 使以色列中得保全的歸回尚為小事， 我還要使你作外邦人的光， 叫你施行我的救恩，直到地極。
— У мундақ дәйду: — «Сениң Яқуп қәбилилирини [гунадин қутқузуп] турғузушқа, Һәмдә Исраилдики «сақланған садиқлар»ни бәхиткә қайтурушқа қулум болушуң сән үчүн зәрричилик бир иштур; Мән техи сени әлләргә нур болушқа, Йәр йүзиниң чәт-яқилириғичә ниҗатим болушуң үчүн сени атидим».
7 救贖主－以色列的聖者耶和華 對那被人所藐視、本國所憎惡、 官長所虐待的如此說： 君王要看見就站起， 首領也要下拜； 都因信實的耶和華， 就是揀選你－以色列的聖者。
Әнди Исраилниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси, униңдики Муқәддәс Болғучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Адәмләр ич-ичидин нәпрәтлинидиған кишигә, Йәни көпчилик ләнитий дәп қариған, Әмәлдарларға қул қилинған кишигә мундақ дәйду: — «Сөзидә турғучи Пәрвәрдигар, Йәни сени таллиған Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сәвәвидин, Падишаһлар көзлирини ечип көрүп орнидин туриду, әмәлдарларму баш уриду;
8 耶和華如此說： 在悅納的時候，我應允了你； 在拯救的日子，我濟助了你。 我要保護你， 使你作眾民的中保； 復興遍地， 使人承受荒涼之地為業。
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Шапаәт көрситилидиған бир пәйттә дуайиңни иҗабәт қилишни бекиткәнмән, Ниҗат-қутқузулуш йәткүзүлидиған бир күнидә Мән саңа ярдәмдә болушумни бекиткәнмән; Мән сени қоғдаймән, Сени хәлқимгә әһдә сүпитидә беримән; Шундақ қилип сән зиминни әслигә кәлтүрисән, [Хәлқимни] харабә болуп кәткән мираслириға варислиқ қилдурисән,
9 對那被捆綁的人說：出來吧！ 對那在黑暗的人說：顯露吧！ 他們在路上必得飲食， 在一切淨光的高處必有食物。
Сән мәһбусларға: «Буяққа келиңлар», Қараңғулуқта олтарғанларға: «Нурға чиқиңлар» — дәйсән; Улар йоллар бойидиму отлап жүриду, Һәтта һәр бир тақир тағлардин озуқлуқ тапиду;
10 不飢不渴， 炎熱和烈日必不傷害他們； 因為憐恤他們的必引導他們， 領他們到水泉旁邊。
Улар ач қалмайду, уссап кәтмәйду; Томуз иссиқму, қуяш тәптиму уларни урмайду; Чүнки уларға рәһим Қилғучи уларни йетәкләйду, У уларға булақларни бойлитип йол башлайду.
11 我必使我的眾山成為大道； 我的大路也被修高。
Шуниңдәк Мән барлиқ тағлиримни йол қилимән, Мениң йоллирим болса егиз көтирилиду.
12 看哪，這些從遠方來； 這些從北方、從西方來； 這些從秦國來。
Мана, мошу кишиләр жирақтин келиватиду, Мана, булар болса шималдин вә ғәриптин келиватиду, Һәм мошулар Синим зиминидинму келиватиду.
13 諸天哪，應當歡呼！ 大地啊，應當快樂！ 眾山哪，應當發聲歌唱！ 因為耶和華已經安慰他的百姓， 也要憐恤他困苦之民。
Хошаллиқтин товлаңлар, и асманлар; И йәр-зимин, шатлан; Нахшиларни яңритиңлар, и тағлар; Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқигә тәсәлли бәрди, Өзиниң хар болған пеқир-мөминлиригә рәһим қилиду.
14 錫安說：耶和華離棄了我； 主忘記了我。
Бирақ Зион болса: — «Пәрвәрдигар мәндин ваз кәчти, Рәббим мени унтуп кәтти!» — дәйду.
15 婦人焉能忘記她吃奶的嬰孩， 不憐恤她所生的兒子？ 即或有忘記的， 我卻不忘記你。
Ана өзи емитиватқан бовиқини унтуяламду? Өз қосиғидин туққан оғлиға рәһим қилмай тураламду? Һәтта улар унтуған болсиму, Мән сени унтуялмаймән.
16 看哪，我將你銘刻在我掌上； 你的牆垣常在我眼前。
Мана, Мән сени Өз алқанлиримға оюп пүткәнмән; [Харабә] тамлириң һәрдайим көз алдимдидур.
17 你的兒女必急速歸回； 毀壞你的，使你荒廢的，必都離你出去，
Оғул балилириң [қайтишқа] алдириватиду; Әслидә сени вәйран қилғанлар, харап қилғанлар сениңдин жирақ кетиватиду;
18 你舉目向四方觀看； 他們都聚集來到你這裏。 耶和華說：我指着我的永生起誓： 你必要以他們為妝飾佩戴， 以他們為華帶束腰，像新婦一樣。
Бешиңни егиз көтирип әтрапиңға қарап бақ! Уларниң һәммиси җәм болуп қешиңға қайтип келиватиду! Өз һаятим билән қәсәм қилимәнки, — дәйду Пәрвәрдигар, Сән уларни өзүңгә зибу-зиннәтләр қилип кийисән; Тойи болидиған қиздәк сән уларни тақайсән;
19 至於你荒廢淒涼之處， 並你被毀壞之地， 現今眾民居住必顯為太窄； 吞滅你的必離你遙遠。
Чүнки харабә һәм чөлдәрәп кәткән җайлириң, Вәйран қилинған зиминиң, Һазир келип, турмақчи болғанлар түпәйлидин саңа тарчилиқ қилиду; Әслидә сени жутувалғанлар жирақлап кәткән болиду.
20 你必聽見喪子之後所生的兒女說： 這地方我居住太窄， 求你給我地方居住。
Сениңдин җуда қилинған балилириң болса саңа: — «Мошу җай турушумға бәк тарчилиқ қилиду; Маңа турғидәк бир җайни бошитип бәрсәң!» — дәйду;
21 那時你心裏必說：我既喪子獨居， 是被擄的，漂流在外。 誰給我生這些？ 誰將這些養大呢？ 撇下我一人獨居的時候， 這些在哪裏呢？
Сән көңлүңдә: — «Мән балилиримдин айрилип қалған, Ғериб-мусапир вә сүргүн болуп, уян-буян һайдиветилгән турсам, Ким мошуларни маңа туғуп бәрди? Ким уларни беқип чоң қилди? Мана, мән ғериб-ялғуз қалдурулғанмән; Әнди мошулар зади нәдин кәлгәндур?» — дәйсән.
22 主耶和華如此說： 我必向列國舉手， 向萬民豎立大旗； 他們必將你的眾子懷中抱來， 將你的眾女肩上扛來。
Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Мән әлләргә қолумни көтирип ишарәт қилимән, Әл-милләтләргә көрүнидиған бир туғни тикләймән; Улар оғуллириңни қучиғида елип келишиду; Улар қизлириңни һапаш қилип келиду.
23 列王必作你的養父； 王后必作你的乳母。 他們必將臉伏地，向你下拜， 並舔你腳上的塵土。 你便知道我是耶和華； 等候我的必不致羞愧。
Падишаһлар болса, «Атақ дадилириң, » Ханишлар болса иник анилириң болиду; Улар саңа бешини йәргә тәккүзүп тазим қилип, Путлириң алдидики чаң-топиниму ялайду; Шуниң билән сән Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билип йетисән; Чүнки Маңа үмүт бағлап күткәнләр һәргиз йәргә қарап қалмайду.
24 勇士搶去的豈能奪回？ 該擄掠的豈能解救嗎？
Олҗини батурлардин еливалғили боламду? Һәққанийәт җазаси сәвәвидин тутқун қилинған болса қутулдурғили боламду?
25 但耶和華如此說： 就是勇士所擄掠的，也可以奪回； 強暴人所搶的，也可以解救。 與你相爭的，我必與他相爭； 我要拯救你的兒女。
Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Һәтта батурлардин әсирләрниму қайтурувалғили, Әшәддийләрдин олҗини қутқузивалғили болиду; Вә сән билән дәвалашқанлар билән Мәнму дәвалишимән, Шуниң билән балилириңни қутқузуп азат қилимән.
26 並且我必使那欺壓你的吃自己的肉， 也要以自己的血喝醉，好像喝甜酒一樣。 凡有血氣的必都知道我－耶和華是你的救主， 是你的救贖主，是雅各的大能者。
Сени әзгүчиләрни өз гөши билән өзини озуқландуримән; Улар йеңи шарап ичкәндәк өз қени билән мәс болуп кетиду; Шундақ қилип барлиқ әт егилири Мән Пәрвәрдигарниң сениң Қутқузғучиң һәм Һәмҗәмәт-Ниҗаткариң, Яқуптики қудрәт Егиси екәнлигимни билип йетиду.
