< 以賽亞書 32 >

1 看哪,必有一王憑公義行政; 必有首領藉公平掌權。
Мана, һәққанийлиқ билән һөкүмранлиқ қилғучи бир падиша чиқиду; Әмирләр болса тоғра һөкүм чиқирип идарә қилиду.
2 必有一人像避風所和避暴雨的隱密處, 又像河流在乾旱之地, 像大磐石的影子在疲乏之地。
Һәм шамалға далда болғидәк, Боранға панаһ болғидәк, Қағҗирақ җайға ериқ-сулардәк, Чаңқап кәткән зиминға қорам ташниң сайисидәк болған бир адәм чиқиду.
3 那能看的人,眼不再昏迷; 能聽的人,耳必得聽聞。
Шуниң билән көргүчиләрниң көзлири һеч торлашмайду, Аңлайдиғанларниң қулиқи ениқ тиңшайду;
4 冒失人的心必明白知識; 結吧人的舌必說話通快。
Бәңбашниң көңли билимни тонуп йетиду, Кекәчниң тили тез һәм ениқ сөзләйду.
5 愚頑人不再稱為高明; 吝嗇人不再稱為大方。
Пәсәндиләр әнди пәзиләтлик дәп аталмайду, Пиқсиқ ипласлар әнди мәрт дәп аталмайду,
6 因為愚頑人必說愚頑話, 心裏想作罪孽, 慣行褻瀆的事, 說錯謬的話攻擊耶和華, 使飢餓的人無食可吃, 使口渴的人無水可喝。
Чүнки пәсәндә адәм пәсликни сөзләйду, Униң көңли бузуқчилиқ тәйярлайду, Ипласлиқ қилишқа, Пәрвәрдигарға дағ кәлтүрүшкә, Ачларниң қосиғини ач қалдурушқа, Чаңқиғанларниң ичимлигини йоқитиветишкә нийәтлиниду.
7 吝嗇人所用的法子是惡的; 他圖謀惡計, 用謊言毀滅謙卑人; 窮乏人講公理的時候, 他也是這樣行。
Бәрһәқ, иплас адәмниң тәдбирлири қәбиһтур; У қәстләрни пәмләп олтириду, Мөминләрни ялған гәп билән, Йоқсулниң дәвасида гәп қилип уни вәйран қилишни пәмләп олтириду.
8 高明人卻謀高明事, 在高明事上也必永存。
Пәзиләтлик адәмниң қилған нийәтлири бәрһәқ пәзиләтликтур; У пәзиләттә муқим туриду.
9 安逸的婦女啊,起來聽我的聲音! 無慮的女子啊,側耳聽我的言語!
Орнуңлардин туруп, и хатирҗәм аяллар, авазимни аңлаңлар! И әндишисиз қизлар, сөзлиримгә қулақ селиңлар!
10 無慮的女子啊,再過一年多,必受騷擾; 因為無葡萄可摘, 無果子可收。
Бир жил өтә-өтмәйла, и беғәм аяллар, Паракәндә қилинисиләр! Чүнки үзүм һосули бекарға кетиду, Мевә жиғиш йоқ болиду.
11 安逸的婦女啊,要戰兢; 無慮的女子啊,要受騷擾。 脫去衣服,赤着身體, 腰束麻布。
И хатирҗәм аяллар, титрәңлар! И әндишисиз қизлар, патипарақ болуңлар! Кийимиңларни селиветиңлар, өзүңларни ялаң қилиңлар, чатриқиңларға бөз бағлаңлар!
12 她們必為美好的田地 和多結果的葡萄樹,搥胸哀哭。
Гөзәл етиз-бағлар үчүн, Мевилик үзүм таллири үчүн мәйдәңларға уруп һәсрәт чекиңлар!
13 荊棘蒺藜必長在我百姓的地上, 又長在歡樂的城中和一切快樂的房屋上。
Үстидә тикән-янтақлар өсидиған өз хәлқимниң зимини үчүн, Шат-хурам өйләр, вараң-чуруң қилип ойнайдиған бу шәһәр үчүн қайғуруңлар!
14 因為宮殿必被撇下, 多民的城必被離棄; 山岡望樓永為洞穴, 作野驢所喜樂的, 為羊群的草場。
Чүнки орда ташлиниду, Адәмләр билән лиқ толған шәһәр адәмзатсиз болиду, Истиһкам вә күзәт мунарлири узун заманғичә пәқәтла явайи ешәкләр зоқ алидиған, Қой падилири озуқлинидиған боз йәрләр болиду.
15 等到聖靈從上澆灌我們, 曠野就變為肥田, 肥田看如樹林。
Таки Роһ бизгә жуқуридин төкүлгичә, Далалар мевилик бағ-етизлар болғичә, Мевилик бағ-етизлар орманзар дәп һесапланғичә шу пети болиду.
16 那時,公平要居在曠野; 公義要居在肥田。
Шу чағда адаләт далани, Һәққанийлиқ мевилик бағ-етизларни макан қилиду.
17 公義的果效必是平安; 公義的效驗必是平穩,直到永遠。
Һәққанийлиқтин чиқидиғини хатирҗәмлик болиду, Хатирҗәмликниң нәтиҗиси болса мәңгүгә болидиған арам-течлиқ вә аман-есәнлик болиду.
18 我的百姓必住在平安的居所, 安穩的住處,平靜的安歇所。
Шуниң билән мениң хәлқим хатирҗәм маканларда, Ишәшлик туралғуларда вә тинич арамгаһларда туриду.
19 ( 但要降冰雹打倒樹林; 城必全然拆平。)
Орман кесилип жиқитилғанда мөлдүр яғсиму, Шәһәр пүтүнләй йәр билән йәксан қиливетилсиму,
20 你們在各水邊撒種、 牧放牛驢的有福了!
Су бойида уруқ териғучилар, Кала вә ешәкләрни кәң далаға қоюветидиғанлар бәхитликтур!

< 以賽亞書 32 >