以賽亞書 32
1 看哪，必有一王憑公義行政； 必有首領藉公平掌權。
Narito, isang hari ay maghahari sa katuwiran, at mga pangulo ay magpupuno sa kahatulan.
2 必有一人像避風所和避暴雨的隱密處， 又像河流在乾旱之地， 像大磐石的影子在疲乏之地。
At isang lalake ay magiging gaya ng isang kublihang dako sa hangin, at kanlungan sa bagyo, gaya ng mga ilog ng tubig sa tuyong dako, gaya ng lilim ng malaking bato sa kinapapagurang lupain.
3 那能看的人，眼不再昏迷； 能聽的人，耳必得聽聞。
At ang mga mata nila na nangakakakita ay hindi manganlalabo, at ang mga tainga nila na nangakikinig ay mangakikinig.
4 冒失人的心必明白知識； 結吧人的舌必說話通快。
Ang puso naman ng walang bahala ay makakaunawa ng kaalaman, at ang dila ng mga utal ay mangahahanda upang mangagsalita ng malinaw.
5 愚頑人不再稱為高明； 吝嗇人不再稱為大方。
Ang taong mangmang ay hindi na tatawagin pang dakila o ang magdaraya man ay sasabihing magandang-loob.
6 因為愚頑人必說愚頑話， 心裏想作罪孽， 慣行褻瀆的事， 說錯謬的話攻擊耶和華， 使飢餓的人無食可吃， 使口渴的人無水可喝。
Sapagka't ang taong mangmang ay magsasalita ng kasamaan, at ang kaniyang puso ay gagawa ng kasalanan, upang magsanay ng paglapastangan, at magsalita ng kamalian laban sa Panginoon, upang alisan ng makakain ang taong gutom, at upang papagkulangin ang inumin ng uhaw.
7 吝嗇人所用的法子是惡的； 他圖謀惡計， 用謊言毀滅謙卑人； 窮乏人講公理的時候， 他也是這樣行。
Ang mga kasangkapan din naman ng magdaraya ay masama: siya'y kumakatha ng mga masamang katha upang ibuwal ang mga maamo sa pamamagitan ng mga sinungaling na salita, pagka nga ang mapagkailangan ay nagsasalita ng matuwid.
8 高明人卻謀高明事， 在高明事上也必永存。
Nguni't ang mapagbiyaya ay kumakatha ng mga bagay na pagbibiyaya; at sa mga bagay na pagbibiyaya ay mananatili siya.
9 安逸的婦女啊，起來聽我的聲音！ 無慮的女子啊，側耳聽我的言語！
Kayo'y magsibangon, kayong mga babaing tiwasay, at dinggin ninyo ang tinig ko; ninyong mga walang bahalang anak na babae, pakinggan ninyo ang aking pananalita.
10 無慮的女子啊，再過一年多，必受騷擾； 因為無葡萄可摘， 無果子可收。
Sapagka't sa mga araw na sa dako pa roon ng isang taon ay mangababagabag kayo, kayong mga walang bahalang babae: sapagka't ang ani ng ubas ay magkukulang, ang pagaani ay hindi darating.
11 安逸的婦女啊，要戰兢； 無慮的女子啊，要受騷擾。 脫去衣服，赤着身體， 腰束麻布。
Kayo'y magsipanginig, kayong mga babaing tiwasay; kayo'y mangabagabag, kayong mga walang bahala; kayo'y magsipaghubo, at kayo'y magsipaghubad, at mangagbigkis kayo ng kayong magaspang sa inyong mga balakang.
12 她們必為美好的田地 和多結果的葡萄樹，搥胸哀哭。
Sila'y magsisidagok sa mga dibdib dahil sa mga maligayang parang, dahil sa mabungang puno ng ubas.
13 荊棘蒺藜必長在我百姓的地上， 又長在歡樂的城中和一切快樂的房屋上。
Sa lupain ng aking bayan ay tutubo ang mga tinik at mga dawag; oo, sa lahat na bahay na kagalakan sa masayang bayan:
14 因為宮殿必被撇下， 多民的城必被離棄； 山岡望樓永為洞穴， 作野驢所喜樂的， 為羊群的草場。
Sapagka't ang bahay-hari ay mapapabayaan; ang mataong bayan ay magiging ilang; ang burol at ang bantayang moog ay magiging mga pinaka yungib magpakailan man, kagalakan ng mga mailap na asno, pastulan ng mga kawan;
15 等到聖靈從上澆灌我們， 曠野就變為肥田， 肥田看如樹林。
Hanggang sa mabuhos sa atin ang Espiritu na mula sa itaas, at ang ilang ay maging mabungang bukid, at ang mabungang bukid ay mabilang na pinakagubat.
16 那時，公平要居在曠野； 公義要居在肥田。
Kung magkagayo'y tatahan ang kahatulan sa ilang, at ang katuwiran ay titira sa mabungang bukid.
17 公義的果效必是平安； 公義的效驗必是平穩，直到永遠。
At ang gawain ng katuwiran ay magiging kapayapaan; at ang bunga ng katuwiran ay katahimikan at pagkakatiwala kailan man.
18 我的百姓必住在平安的居所， 安穩的住處，平靜的安歇所。
At ang bayan ko ay tatahan sa payapang tahanan, at sa mga tiwasay na tahanan, at sa mga tahimik na dako na pahingahan.
19 （ 但要降冰雹打倒樹林； 城必全然拆平。）
Nguni't lalagpak ang granizo, sa ikasisira ng gubat; at ang bayan ay lubos na mawawasak.
20 你們在各水邊撒種、 牧放牛驢的有福了！
Mapapalad kayo na nangaghahasik sa siping ng lahat na tubig, na nangagpapalakad ng mga paa ng baka at ng asno.
