何西阿書 2
1 你們要稱你們的弟兄為阿米，稱你們的姊妹為路哈瑪。
— Анаңларға дәвайимни йәткүзүп, униң билән дәвалишиңлар; чүнки у Мениң аялим әмәс вә Мән униң ери әмәс; у паһишилик турқини чирайидин, зинахорлуқ һаләтлирини көксиниң арисидин яқатсун!
2 你們要與你們的母親大大爭辯； 因為她不是我的妻子， 我也不是她的丈夫。 叫她除掉臉上的淫像 和胸間的淫態，
3 免得我剝她的衣服， 使她赤體，與才生的時候一樣， 使她如曠野，如乾旱之地， 因渴而死。
Болмиса, Мән уни қип-ялаңач қилип қойимән, туғулған күнидикидәк анидин туғма қилип қойимән; Мән уни худди чөл-баяванға охшаш қилимән, Уни бир қағҗирақ йәргә айландуримән, Уни уссузлуқ билән өлтүримән;
4 我必不憐憫她的兒女， 因為他們是從淫亂而生的。
Униң балилириға рәһим қилмаймән, Чүнки улар паһишиликләрдин төрәлгән балилардур.
5 他們的母親行了淫亂， 懷他們的母做了可羞恥的事， 因為她說：我要隨從所愛的； 我的餅、水、羊毛、麻、油、酒 都是他們給的。
Чүнки уларниң аниси паһишилик қилған, Уларни қарнида көтәргүчи номуссизлиқ қилған; Чүнки у: «Мән маңа нан вә сүйүмни, жуң вә канапимни, зәйтун мейим вә ичимлик-шараплиримни тәминлигүчи ашнилиримға интилип уларни қоғлишимән» — деди.
6 因此，我必用荊棘堵塞她的道， 築牆擋住她， 使她找不着路。
— Шуңа мана, Мән йолуңни тикән-җиғанлиқлар билән читлап қоршивалимән, [Исраилниң] әтрапини там билән тосимән, у чиғир йоллирини тапалмайдиған болиду.
7 她必追隨所愛的，卻追不上； 她必尋找他們，卻尋不見， 便說：我要歸回前夫， 因我那時的光景比如今還好。
Шуниң билән у ашнилирини қоғлайду, бирақ уларға йетишәлмәйду; Уларни издәйду, тапалмайду; Шуңлашқа у: «Мән берип биринчи еримни тепип, униң йениға қайтимән; чүнки әһвалим бүгүнкидин яхши еди» — дәйду.
8 她不知道是我給她五穀、新酒，和油， 又加增她的金銀； 她卻以此供奉巴力。
— У зираәтләрни, йеңи шарап вә зәйтун мейини тәминлигүчиниң Мән екәнлигимни, Өзлири «Баал» бутларни ясашқа ишләткән күмүч-алтунни көп қилғучиниң Мән екәнлигимни зади билмиди.
9 因此到了收割的日子， 出酒的時候， 我必將我的五穀、新酒收回， 也必將她應當遮體的羊毛和麻奪回來。
Шуңа Мән қайтип келимән, униңдики зираәтлиримни өз вақтида, Йеңи шараплиримни өз пәслидә елип кетимән, Өзүмдики уларниң ялаңачлиғини йепишқа керәклик жуң-канаплиримни бәрмәй қайтуруп кетимән;
10 如今我必在她所愛的眼前顯露她的醜態； 必無人能救她脫離我的手。
Һазир Мән униң номуссизлиғини ашнилириниң көз алдида ашкарилаймән, Һеч ким уни қолумдин қутқузалмайду.
11 我也必使她的宴樂、節期、月朔、安息日， 並她的一切大會都止息了。
Шундақ қилип униң тамашәлириға хатимә беримән; Униң һейтлириға! Униң «йеңи ай»лириға! Униң «шабат»лириға! Қисқиси, униң барлиқ «җамаәт ибадәт сорун»лириға хатимә беримән!
12 我也必毀壞她的葡萄樹和無花果樹， 就是她說「這是我所愛的給我為賞賜」的。 我必使這些樹變為荒林， 為田野的走獸所吃。
Вә Мән униң үзүм таллирини вә әнҗир дәрәқлирини вәйран қилимән; У буларни: «Булар болса ашнилирим маңа бәргән иш һәққилиримдур!» дегән еди; Мән буларни җаңгалға айландуримән, явайи һайванлар уларни йәп кетиду.
13 我必追討她素日給諸巴力燒香的罪； 那時她佩帶耳環和別樣妝飾， 隨從她所愛的，卻忘記我。 這是耶和華說的。
Мән униң бешиға «Баал»ларниң күнлирини чүшүримән; Чүнки у [шу күнлиридә] уларға исриқ салатти, У өзини үзүклири вә зибу-зиннәтлири билән пәрдазлап, Ашнилирини қоғлишип, Мени унтуди — дәйду Пәрвәрдигар.
14 後來我必勸導她，領她到曠野， 對她說安慰的話。
Шуңа мана, Мән униң көңлини алимән, Уни далаға елип келимән, көңлигә сөзләймән.
15 她從那裏出來，我必賜她葡萄園， 又賜她亞割谷作為指望的門。 她必在那裏應聲， 與幼年的日子一樣， 與從埃及地上來的時候相同。
Шундақ қилип Мән униңға шу йәрдә үзүмзарлирини қайтуримән, «Ақор җилғиси»ни «үмүт ишиги» қилип беримән; Андин у шу йәрдә яшлиқ күнлиридикидәк, Мисир зиминидин чиққан күнидәк күй-нахша ейтиду.
16 耶和華說：「那日你必稱呼我伊施，不再稱呼我巴力；
Вә шу күни әмәлгә ашурулидуки, — дәйду Пәрвәрдигар —«Сән Мени «ерим» дәп чақирисән, Иккинчи Мени «Баал»им демәйсән.
17 因為我必從我民的口中除掉諸巴力的名號，這名號不再提起。
Чүнки Мән «Баал»ларниң намлирини сениң ағзиңдин елип ташлаймән, Улар бу нами билән иккинчи һеч қандақ әсләнмәйду.
18 當那日，我必為我的民，與田野的走獸和空中的飛鳥，並地上的昆蟲立約；又必在國中折斷弓刀，止息爭戰，使他們安然躺臥。
Шуниң билән Мән улар үчүн даладики һайванлар, асмандики учар-қанатлар вә йәр йүзидики өмүлигүчиләр билән әһдә түзимән; Мән оқя, қилич вә җәңни сундуруп зиминдин елип ташлаймән; [хәлқимни] аман-есән ятқузимән.
19 我必聘你永遠歸我為妻，以仁義、公平、慈愛、憐憫聘你歸我；
Шундақ қилип Мән сени әбәдил-әбәт Өзүмгә бағлаймән; һәққанийлиқта, меһир-муһәббәттә, рәһим-шәпқәтләрдә сени Өзүмгә бағлаймән;
20 也以誠實聘你歸我，你就必認識我－耶和華。
Садақәтликтә сени Өзүмгә бағлаймән, шуниң билән сән Пәрвәрдигарни билип йетисән.
21 耶和華說：那日我必應允， 我必應允天，天必應允地；
Вә шу күнидә әмәлгә ашурулидуки, «Мән аңлаймән» — дәйду Пәрвәрдигар, — «Мән асманларниң тәливини аңлаймән, булар йәр-зиминниң тәливини аңлайду;
22 地必應允五穀、新酒，和油， 這些必應允耶斯列民。
Йәр-зимин зираәтләрниң, йеңи шарап вә зәйтун мейиниң тәливини аңлайду; вә булар «Йизрәәл»ниң тәливини аңлайду!
23 我必將她種在這地。 素不蒙憐憫的，我必憐憫； 本非我民的，我必對他說： 你是我的民； 他必說：你是我的上帝。」
Вә Мән Өзүм үчүн уни зиминда териймән; Мән «Ло-руһамаһ»ға рәһим қилимән; Мән «Ло-амми»ға: «Мениң хәлқим!» дәймән; вә улар Мени: «Мениң Худайим!» — дәйду.
