何西阿書 11

1 以色列年幼的時候，我愛他， 就從埃及召出我的兒子來。

Gdy Izrael był dzieckiem, umiłowałem go, a z Egiptu wezwałem mego syna.

2 先知越發招呼他們， 他們越發走開， 向諸巴力獻祭， 給雕刻的偶像燒香。

[Prorocy] wzywali ich, ale oni tym bardziej odchodzili sprzed ich oblicza. Składali ofiary Baalom i palili kadzidło rzeźbionym bożkom.

3 我原教導以法蓮行走， 用膀臂抱着他們， 他們卻不知道是我醫治他們。

Postawiłem Efraima na nogi, biorąc ich na ramiona, ale nie chcieli poznać, że ja ich wyleczyłem.

4 我用慈繩愛索牽引他們； 我待他們如人放鬆牛的兩腮夾板， 把糧食放在他們面前。

Ciągnąłem ich powrozami ludzkimi, więzami miłości, a byłem dla nich jak [ci], którzy zdejmują jarzmo z ich szczęk, i podawałem im pokarm.

5 他們必不歸回埃及地， 亞述人卻要作他們的王， 因他們不肯歸向我。

Nie wróci on do ziemi Egiptu, ale Asyryjczyk [będzie] jego królem, gdyż nie chcieli się nawrócić.

6 刀劍必臨到他們的城邑， 毀壞門閂，把人吞滅， 都因他們隨從自己的計謀。

Ponadto miecz będzie trwać w jego miastach, zniszczy jego gałęzie i pożre [je] z powodu ich rad.

7 我的民偏要背道離開我； 眾先知雖然招呼他們歸向至上的主， 卻無人尊崇主。

Mój lud jest skłonny do odstępowania ode mnie, a chociaż wezwano go do Najwyższego, nikt [go] nie wywyższa.

8 以法蓮哪，我怎能捨棄你？ 以色列啊，我怎能棄絕你？ 我怎能使你如押瑪？ 怎能使你如洗扁？ 我回心轉意， 我的憐愛大大發動。

Jakże mógłbym cię porzucić, Efraimie? [Jakże] mógłbym cię wydać, Izraelu? Jakże mógłbym cię równać z Admą [i] postąpić z tobą jak z Seboim? Moje serce odmieniło się we mnie, moja litość poruszyła się.

9 我必不發猛烈的怒氣， 也不再毀滅以法蓮。 因我是上帝，並非世人， 是你們中間的聖者； 我必不在怒中臨到你們。

Nie wykonam zapalczywości swojego gniewu i nie zniszczę Efraima ponownie, bo jestem Bogiem, a nie człowiekiem; Święty pośród ciebie. I nie nadciągnę przeciwko miastu.

10 耶和華必如獅子吼叫， 子民必跟隨他。 他一吼叫， 他們就從西方急速而來。

Pójdą za PANEM, który jak lew będzie ryczał. Gdy zaryczy, synowie z drżeniem przybiegną z zachodu.

11 他們必如雀鳥從埃及急速而來， 又如鴿子從亞述地來到。 我必使他們住自己的房屋。 這是耶和華說的。

Przybiegną z drżeniem jak ptaki z Egiptu i jak gołębica z ziemi Asyrii i posadzę ich w ich domach, mówi PAN.

12 以法蓮用謊話， 以色列家用詭計圍繞我； 猶大卻靠上帝掌權， 向聖者有忠心。

Efraim otoczył mnie kłamstwem, a dom Izraela – zdradą, gdy Juda jeszcze panuje z Bogiem i jest wierny ze świętymi.