創世記 45
1 約瑟在左右站着的人面前情不自禁，吩咐一聲說：「人都要離開我出去！」約瑟和弟兄們相認的時候並沒有一人站在他面前。
| یوسف دیگر نتوانست نزد کسانی که در حضورش بودند، خودداری کند، پس فریاد زد: «همه از اینجا خارج شوید!» وقتی همه رفتند و او را با برادرانش تنها گذاشتند او خود را به ایشان شناساند. |
2 他就放聲大哭；埃及人和法老家中的人都聽見了。
| سپس با صدای بلند گریست، به طوری که مصری‌ها شنیدند و این خبر به دربار فرعون رسید. |
3 約瑟對他弟兄們說：「我是約瑟。我的父親還在嗎？」他弟兄不能回答，因為在他面前都驚惶。
| او به برادرانش گفت: «من یوسف هستم. آیا پدرم هنوز زنده است؟» اما برادرانش که از ترس، زبانشان بند آمده بود، نتوانستند جواب بدهند. |
4 約瑟又對他弟兄們說：「請你們近前來。」他們就近前來。他說：「我是你們的兄弟約瑟，就是你們所賣到埃及的。
| یوسف گفت: «جلو بیایید!» پس به او نزدیک شدند و او دوباره گفت: «منم، یوسف، برادر شما که او را به مصر فروختید. |
5 現在，不要因為把我賣到這裏自憂自恨。這是上帝差我在你們以先來，為要保全生命。
| حال از این کار خود ناراحت نشوید و خود را سرزنش نکنید، چون این خواست خدا بود. او مرا پیش از شما به مصر فرستاد تا جان مردم را در این زمان قحطی حفظ کند. |
6 現在這地的饑荒已經二年了，還有五年不能耕種，不能收成。
| از هفت سال قحطی، دو سال گذشته است. طی پنج سال آینده کشت و زرعی نخواهد شد. |
7 上帝差我在你們以先來，為要給你們存留餘種在世上，又要大施拯救，保全你們的生命。
| اما خدا مرا پیش از شما به اینجا فرستاد تا برای شما بر روی زمین نسلی باقی بگذارد و جانهای شما را به طرز شگفت‌انگیزی رهایی بخشد. |
8 這樣看來，差我到這裏來的不是你們，乃是上帝。他又使我如法老的父，作他全家的主，並埃及全地的宰相。
| آری، خدا بود که مرا به مصر فرستاد، نه شما. در اینجا هم خدا مرا مشاور فرعون و سرپرست خانه او و حاکم بر تمامی سرزمین مصر گردانیده است. |
9 你們要趕緊上到我父親那裏，對他說：『你兒子約瑟這樣說：上帝使我作全埃及的主，請你下到我這裏來，不要耽延。
| «حال، نزد پدرم بشتابید و به او بگویید که پسر تو، یوسف عرض می‌کند:”خدا مرا حاکم سراسر مصر گردانیده است. بی‌درنگ نزد من بیا |
10 你和你的兒子孫子，連牛群羊群，並一切所有的，都可以住在歌珊地，與我相近。
| و در زمین جوشن ساکن شو تا تو با همهٔ فرزندان و نوه‌هایت و تمامی گله و رمه و اموالت نزدیک من باشی. |
11 我要在那裏奉養你；因為還有五年的饑荒，免得你和你的眷屬，並一切所有的，都敗落了。』
| من در آنجا از تو نگهداری خواهم کرد، زیرا هنوز پنج سالِ دیگر از این قحطی باقیست. اگر نزد من نیایی تو و همۀ فرزندان و بستگانت از گرسنگی خواهید مُرد.“ |
12 況且你們的眼和我兄弟便雅憫的眼都看見是我親口對你們說話。
| «همهٔ شما و برادرم بنیامین شاهد هستید که این من هستم که با شما صحبت می‌کنم. |
13 你們也要將我在埃及一切的榮耀和你們所看見的事都告訴我父親，又要趕緊地將我父親搬到我這裏來。」
| پدرم را از قدرتی که در مصر دارم و از آنچه دیده‌اید آگاه سازید و او را هر چه زودتر نزد من بیاورید.» |
14 於是約瑟伏在他兄弟便雅憫的頸項上哭，便雅憫也在他的頸項上哭。
| آنگاه یوسف، بنیامین را در آغوش گرفته و با هم گریستند. |
15 他又與眾弟兄親嘴，抱着他們哭，隨後他弟兄們就和他說話。
| بعد سایر برادرانش را بوسید و گریست. آنگاه جرأت یافتند با او صحبت کنند. |
16 這風聲傳到法老的宮裏，說：「約瑟的弟兄們來了。」法老和他的臣僕都很喜歡。
| طولی نکشید که خبر آمدن برادران یوسف به گوش فرعون رسید. فرعون و تمامی درباریانش از شنیدن این خبر خوشحال شدند. |
17 法老對約瑟說：「你吩咐你的弟兄們說：『你們要這樣行：把馱子抬在牲口上，起身往迦南地去。
| پس فرعون به یوسف گفت: «به برادران خود بگو که الاغهای خود را بار کنند و به کنعان بروند. |
18 將你們的父親和你們的眷屬都搬到我這裏來，我要把埃及地的美物賜給你們，你們也要吃這地肥美的出產。
| و پدر و همهٔ خانواده‌های خود را برداشته به مصر بیایند. من حاصلخیزترین زمینِ مصر را به ایشان خواهم داد تا از محصولاتِ فراوانِ آن بهره‌مند شوند. |
19 現在我吩咐你們要這樣行：從埃及地帶着車輛去，把你們的孩子和妻子，並你們的父親都搬來。
| برای آوردن پدرت و زنان و کودکان، چند ارابه به آنها بده که با خود ببرند. |
20 你們眼中不要愛惜你們的家具，因為埃及全地的美物都是你們的。』」
| به ایشان بگو که دربارهٔ اموال خود نگران نباشند، زیرا حاصلخیزترین زمین مصر به آنها داده خواهد شد.» |
21 以色列的兒子們就如此行。約瑟照着法老的吩咐給他們車輛和路上用的食物，
| یوسف چنانکه فرعون گفته بود، ارابه‌ها و آذوقه برای سفر به ایشان داد. |
22 又給他們各人一套衣服，惟獨給便雅憫三百銀子，五套衣服；
| او همچنین به هر یک از آنها یک دست لباس نو هدیه نمود، اما به بنیامین پنج دست لباس و سیصد مثقال نقره بخشید. |
23 送給他父親公驢十匹，馱着埃及的美物，母驢十匹，馱着糧食與餅和菜，為他父親路上用。
| برای پدرش ده بارِ الاغ از بهترین کالاهای مصر و ده بارِ الاغ غله و خوراکی‌های دیگر به جهت سفرش فرستاد. |
24 於是約瑟打發他弟兄們回去，又對他們說：「你們不要在路上相爭。」
| به این طریق برادران خود را مرخص نمود و به ایشان تأکید کرد که در بین راه با هم دعوا نکنند. |
25 他們從埃及上去，來到迦南地、他們的父親雅各那裏，
| آنها مصر را به قصد کنعان ترک گفته، نزد پدر خویش بازگشتند. |
26 告訴他說：「約瑟還在，並且作埃及全地的宰相。」雅各心裏冰涼，因為不信他們。
| آنگاه نزد یعقوب شتافته، به او گفتند: «یوسف زنده است! او حاکم تمام سرزمین مصر می‌باشد.» اما یعقوب چنان حیرت‌زده شد که نتوانست سخنان ایشان را قبول کند. |
27 他們便將約瑟對他們說的一切話都告訴了他。他們父親雅各又看見約瑟打發來接他的車輛，心就甦醒了。
| ولی وقتی چشمانش به ارابه‌ها افتاد و پیغام یوسف را به او دادند، روحش تازه شد |
28 以色列說：「罷了！罷了！我的兒子約瑟還在，趁我未死以先，我要去見他一面。」
| و گفت: «باور می‌کنم! پسرم یوسف زنده است! می‌روم تا پیش از مردنم او را ببینم.» |
