創世記 18
1 耶和華在幔利橡樹那裏向亞伯拉罕顯現出來。那時正熱，亞伯拉罕坐在帳棚門口，
| و خداوند در بلوطستان ممری، بروی ظاهر شد، و او در گرمای روز به درخیمه نشسته بود. | ۱ |
2 舉目觀看，見有三個人在對面站着。他一見，就從帳棚門口跑去迎接他們，俯伏在地，
| ناگاه چشمان خود را بلندکرده، دید که اینک سه مرد در مقابل اوایستاده‌اند. و چون ایشان را دید، از در خیمه به استقبال ایشان شتافت، و رو بر زمین نهاد | ۲ |
3 說：「我主，我若在你眼前蒙恩，求你不要離開僕人往前去。
| و گفت: «ای مولا، اکنون اگر منظور نظر تو شدم، از نزدبنده خود مگذر، | ۳ |
4 容我拿點水來，你們洗洗腳，在樹下歇息歇息。
| اندک آبی بیاورند تا پای خودرا شسته، در زیر درخت بیارامید، | ۴ |
5 我再拿一點餅來，你們可以加添心力，然後往前去。你們既到僕人這裏來，理當如此。」他們說：「就照你說的行吧。」
| و لقمه نانی بیاورم تا دلهای خود را تقویت دهید و پس از آن روانه شوید، زیرا برای همین، شما را بر بنده خودگذر افتاده است.» گفتند: «آنچه گفتی بکن.» | ۵ |
6 亞伯拉罕急忙進帳棚見撒拉，說：「你速速拿三細亞細麵調和做餅。」
| پس ابراهیم به خیمه، نزد ساره شتافت و گفت: «سه کیل از آرد میده بزودی حاضر کن و آن را خمیرکرده، گرده‌ها بساز.» | ۶ |
7 亞伯拉罕又跑到牛群裏，牽了一隻又嫩又好的牛犢來，交給僕人，僕人急忙預備好了。
| و ابراهیم به سوی رمه شتافت و گوساله نازک خوب گرفته، به غلام خودداد تا بزودی آن را طبخ نماید. | ۷ |
8 亞伯拉罕又取了奶油和奶，並預備好的牛犢來，擺在他們面前，自己在樹下站在旁邊，他們就吃了。
| پس کره و شیر وگوساله‌ای را که ساخته بود، گرفته، پیش روی ایشان گذاشت، و خود در مقابل ایشان زیردرخت ایستاد تا خوردند. | ۸ |
9 他們問亞伯拉罕說：「你妻子撒拉在哪裏？」他說：「在帳棚裏。」
| به وی گفتند: «زوجه ات ساره کجاست؟» گفت: «اینک درخیمه است.» | ۹ |
10 三人中有一位說：「到明年這時候，我必要回到你這裏；你的妻子撒拉必生一個兒子。」撒拉在那人後邊的帳棚門口也聽見了這話。
| گفت: «البته موافق زمان حیات، نزد تو خواهم برگشت، و زوجه ات ساره را پسری خواهد شد.» و ساره به در خیمه‌ای که در عقب اوبود، شنید. | ۱۰ |
11 亞伯拉罕和撒拉年紀老邁，撒拉的月經已斷絕了。
| و ابراهیم و ساره پیر و سالخورده بودند، و عادت زنان از ساره منقطع شده بود. | ۱۱ |
12 撒拉心裏暗笑，說：「我既已衰敗，我主也老邁，豈能有這喜事呢？」
| پس ساره در دل خود بخندید و گفت: «آیا بعداز فرسودگی‌ام مرا شادی خواهد بود، و آقایم نیزپیر شده است؟» | ۱۲ |
13 耶和華對亞伯拉罕說：「撒拉為甚麼暗笑，說：『我既已年老，果真能生養嗎？』
| و خداوند به ابراهیم گفت: «ساره برای چه خندید؟» و گفت: «آیا فی الحقیقه خواهم زایید و حال آنکه پیر هستم؟» | ۱۳ |
14 耶和華豈有難成的事嗎？到了日期，明年這時候，我必回到你這裏，撒拉必生一個兒子。」
| «مگرهیچ امری نزد خداوند مشکل است؟ در وقت موعود، موافق زمان حیات، نزد تو خواهم برگشت و ساره را پسری خواهد شد.» | ۱۴ |
15 撒拉就害怕，不承認，說：「我沒有笑。」那位說：「不然，你實在笑了。」
| آنگاه ساره انکار کرده، گفت: «نخندیدم»، چونکه ترسید. گفت: «نی، بلکه خندیدی.» | ۱۵ |
16 三人就從那裏起行，向所多瑪觀看，亞伯拉罕也與他們同行，要送他們一程。
| پس، آن مردان از آنجا برخاسته، متوجه سدوم شدند، و ابراهیم ایشان را مشایعت نمود. | ۱۶ |
17 耶和華說：「我所要做的事豈可瞞着亞伯拉罕呢？
| و خداوند گفت: «آیا آنچه من می‌کنم ازابراهیم مخفی دارم؟ | ۱۷ |
18 亞伯拉罕必要成為強大的國；地上的萬國都必因他得福。
| و حال آنکه از ابراهیم هرآینه امتی بزرگ و زورآور پدید خواهد آمد، وجمیع امت های جهان از او برکت خواهند یافت. | ۱۸ |
19 我眷顧他，為要叫他吩咐他的眾子和他的眷屬遵守我的道，秉公行義，使我所應許亞伯拉罕的話都成就了。」
| زیرا او را می‌شناسم که فرزندان و اهل خانه خود را بعد از خود امر خواهد فرمود تا طریق خداوند را حفظ نمایند، و عدالت و انصاف را بجاآورند، تا خداوند آنچه به ابراهیم گفته است، به وی برساند.» | ۱۹ |
20 耶和華說：「所多瑪和蛾摩拉的罪惡甚重，聲聞於我。
| پس خداوند گفت: «چونکه فریاد سدوم و عموره زیاد شده است، و خطایای ایشان بسیار گران، | ۲۰ |
21 我現在要下去，察看他們所行的，果然盡像那達到我耳中的聲音一樣嗎？若是不然，我也必知道。」
| اکنون نازل می‌شوم تا ببینم موافق این فریادی که به من رسیده، بالتمام کرده اندوالا خواهم دانست.» | ۲۱ |
22 二人轉身離開那裏，向所多瑪去；但亞伯拉罕仍舊站在耶和華面前。
| آنگاه آن مردان از آنجابسوی سدوم متوجه شده، برفتند. و ابراهیم درحضور خداوند هنوز ایستاده بود. | ۲۲ |
23 亞伯拉罕近前來，說：「無論善惡，你都要剿滅嗎？
| و ابراهیم نزدیک آمده، گفت: «آیا عادل را با شریر هلاک خواهی کرد؟ | ۲۳ |
24 假若那城裏有五十個義人，你還剿滅那地方嗎？不為城裏這五十個義人饒恕其中的人嗎？
| شاید در شهر پنجاه عادل باشند، آیا آن را هلاک خواهی کرد و آن مکان را بخاطرآن پنجاه عادل که در آن باشند، نجات نخواهی داد؟ | ۲۴ |
25 將義人與惡人同殺，將義人與惡人一樣看待，這斷不是你所行的。審判全地的主豈不行公義嗎？」
| حاشا از تو که مثل این کار بکنی که عادلان را با شریران هلاک سازی و عادل و شریر مساوی باشند. حاشا از تو آیا داور تمام جهان، انصاف نخواهد کرد؟» | ۲۵ |
26 耶和華說：「我若在所多瑪城裏見有五十個義人，我就為他們的緣故饒恕那地方的眾人。」
| خداوند گفت: «اگر پنجاه عادل در شهر سدوم یابم هر آینه تمام آن مکان را به‌خاطر ایشان رهایی دهم.» | ۲۶ |
27 亞伯拉罕說：「我雖然是灰塵，還敢對主說話。
| ابراهیم در جواب گفت: «اینک من که خاک و خاکستر هستم جرات کردم که به خداوند سخن گویم. | ۲۷ |
28 假若這五十個義人短了五個，你就因為短了五個毀滅全城嗎？」他說：「我在那裏若見有四十五個，也不毀滅那城。」
| شاید از آن پنجاه عادل پنج کم باشد، آیا تمام شهر را بسبب پنج، هلاک خواهی کرد؟» گفت: «اگر‌چهل و پنج در آنجا یابم، آن را هلاک نکنم.» | ۲۸ |
29 亞伯拉罕又對他說：「假若在那裏見有四十個怎麼樣呢？」他說：「為這四十個的緣故，我也不做這事。」
| بار دیگر بدو عرض کرده، گفت: «هر گاه در آنجا چهل یافت شوند؟» گفت: «به‌خاطر چهل آن را نکنم.» | ۲۹ |
30 亞伯拉罕說：「求主不要動怒，容我說，假若在那裏見有三十個怎麼樣呢？」他說：「我在那裏若見有三十個，我也不做這事。」
| گفت: «زنهار غضب خداوند افروخته نشود تاسخن گویم، شاید در آنجا سی پیدا شوند؟» گفت: «اگر در آنجا سی یابم، این کار را نخواهم کرد.» | ۳۰ |
31 亞伯拉罕說：「我還敢對主說話，假若在那裏見有二十個怎麼樣呢？」他說：「為這二十個的緣故，我也不毀滅那城。」
| گفت: «اینک جرات کردم که به خداوندعرض کنم. اگر بیست در آنجا یافت شوند؟» گفت: «به‌خاطر بیست آن را هلاک نکنم.» | ۳۱ |
32 亞伯拉罕說：「求主不要動怒，我再說這一次，假若在那裏見有十個呢？」他說：「為這十個的緣故，我也不毀滅那城。」
| گفت: «خشم خداوند، افروخته نشود تا این دفعه را فقط عرض کنم، شاید ده در آنجا یافت شوند؟» گفت: «به‌خاطر ده آن را هلاک نخواهم ساخت.» | ۳۲ |
33 耶和華與亞伯拉罕說完了話就走了；亞伯拉罕也回到自己的地方去了。
| پس خداوند چون گفتگو را با ابراهیم به اتمام رسانید، برفت و ابراهیم به مکان خویش مراجعت کرد. | ۳۳ |
