以西結書 3

1 他對我說：「人子啊，要吃你所得的，要吃這書卷，好去對以色列家講說。」

او همچنین فرمود: «ای پسر انسان، آنچه را که به تو می‌دهم، بخور. این طومار را بخور! بعد برو و پیغام آن را به قوم اسرائیل برسان.»

2 於是我開口，他就使我吃這書卷，

پس دهانم را باز کردم و او طومار را در دهانم گذاشت تا بخورم.

3 又對我說：「人子啊，要吃我所賜給你的這書卷，充滿你的肚腹。」我就吃了，口中覺得其甜如蜜。

سپس گفت: «همه را بخور و شکمت را از آن پر کن!» من نیز آن را خوردم؛ طعمش مثل عسل شیرین بود.

4 他對我說：「人子啊，你往以色列家那裏去，將我的話對他們講說。

آنگاه گفت: «ای پسر انسان، نزد خاندان اسرائیل برو و سخنان مرا به ایشان بگو.

5 你奉差遣不是往那說話深奧、言語難懂的民那裏去，乃是往以色列家去；

تو را به سرزمینی دور و بیگانه نمی‌فرستم که نتوانی زبانشان را بفهمی.

6 不是往那說話深奧、言語難懂的多國去，他們的話語是你不懂得的。我若差你往他們那裏去，他們必聽從你。

تو نزد قبایلی که زبانهای عجیب و غریب و مشکل دارند، نمی‌روی؛ هر چند اگر نزد آنها می‌رفتی، به تو گوش می‌دادند.

7 以色列家卻不肯聽從你，因為他們不肯聽從我；原來以色列全家是額堅心硬的人。

تو را نزد قوم اسرائیل می‌فرستم، ولی ایشان به سخنان تو توجهی نخواهند کرد، چون از من روگردان هستند. ایشان همگی سنگدل و سرسخت می‌باشند.

8 看哪，我使你的臉硬過他們的臉，使你的額硬過他們的額。

بنابراین، اینک تو را نیز مانند آنها سرسخت می‌سازم،

9 我使你的額像金鋼鑽，比火石更硬。他們雖是悖逆之家，你不要怕他們，也不要因他們的臉色驚惶。」

تا در مقابل ایشان مثل الماس، سخت و مانند صخره، محکم باشی. پس، از این یاغیان نترس!

10 他又對我說：「人子啊，我對你所說的一切話，要心裏領會，耳中聽聞。

«ای پسر انسان، تمام سخنان مرا در فکر و دل خود جای بده و به آنها توجه کن.

11 你往你本國被擄的子民那裏去，他們或聽，或不聽，你要對他們講說，告訴他們這是主耶和華說的。」

آنگاه نزد قومت که در تبعید هستند برو و کلام مرا به ایشان اعلام نما؛ چه گوش دهند و چه ندهند.»

12 那時，靈將我舉起，我就聽見在我身後有震動轟轟的聲音，說：「從耶和華的所在顯出來的榮耀是該稱頌的！」

سپس روح خدا مرا از زمین بلند کرد و وقتی جلال خداوند از جایگاهش بلند شد، از پشت سر خود صدای غرش عظیمی شنیدم.

13 我又聽見那活物翅膀相碰，與活物旁邊輪子旋轉震動轟轟的響聲。

این غرش از به هم خوردن بالهای موجودات و چرخهای کنار آنها برمی‌خاست.

14 於是靈將我舉起，帶我而去。我心中甚苦，靈性忿激，並且耶和華的靈在我身上大有能力。

روح، مرا برداشت و بُرد. من با تلخی و با خشم رفتم، ولی دست پرقدرت خداوند بر من بود.

15 我就來到提勒‧亞畢，住在迦巴魯河邊被擄的人那裏，到他們所住的地方，在他們中間憂憂悶悶地坐了七日。

سپس به تل ابیب، در کنار رود کِبار، نزد یهودیان تبعیدی آمدم. در حالی که غرق در حیرت و اندیشه بودم، هفت روز در میان ایشان نشستم.

16 過了七日，耶和華的話臨到我說：

در پایان آن هفت روز، خداوند به من فرمود:

17 「人子啊，我立你作以色列家守望的人，所以你要聽我口中的話，替我警戒他們。

«ای پسر انسان، من تو را برای اسرائیل به دیدبانی گماشته‌ام تا هرگاه هشداری برای قومم داشته باشم، تو آن را به ایشان برسانی.

18 我何時指着惡人說：他必要死；你若不警戒他，也不勸戒他，使他離開惡行，拯救他的性命，這惡人必死在罪孽之中；我卻要向你討他喪命的罪。

اگر من به شخص بدکاری هشدار بدهم که محکوم به هلاکت است، و تو این هشدار را به او نرسانی، او توبه نخواهد کرد و نجات نخواهد یافت. در این صورت او به سبب گناهش هلاک خواهد شد؛ اما من تو را مسئول هلاکت او خواهم دانست و انتقام خون او را از تو خواهم گرفت.

19 倘若你警戒惡人，他仍不轉離罪惡，也不離開惡行，他必死在罪孽之中，你卻救自己脫離了罪。

ولی اگر به او هشدار دهی، و او باز به گناه خود ادامه دهد و توبه نکند، آنگاه او در گناهان خود خواهد مرد؛ اما تو مسئول نخواهی بود.

20 再者，義人何時離義而犯罪，我將絆腳石放在他面前，他就必死；因你沒有警戒他，他必死在罪中，他素來所行的義不被記念；我卻要向你討他喪命的罪。

اگر شخص پاک و درستکاری، بدکار و گناهکار شود و تو او را از عاقبت کارش آگاه نسازی، من او را هلاک می‌کنم و او در گناهانش خواهد مرد و اعمال خوب گذشته‌اش نیز تأثیری در محکومیتش نخواهد داشت؛ اما من تو را مسئول هلاکت او خواهم دانست و تو را مجازات خواهم نمود،

21 倘若你警戒義人，使他不犯罪，他就不犯罪；他因受警戒就必存活，你也救自己脫離了罪。」

ولی اگر به او اخطار کنی و او توبه کند، زنده خواهد ماند و تو نیز جان خود را نجات خواهی داد.»

22 耶和華的靈在那裏降在我身上。他對我說：「你起來往平原去，我要在那裏和你說話。」

در آنجا دست خداوند بر من قرار گرفت و او به من فرمود: «برخیز و به بیابان برو و من در آنجا با تو سخن خواهم گفت.»

23 於是我起來往平原去，不料，耶和華的榮耀正如我在迦巴魯河邊所見的一樣，停在那裏，我就俯伏於地。

من نیز برخاستم و رفتم. در آنجا شکوه و جلال خداوند را دیدم، درست همان‌گونه که در رؤیای اول دیده بودم! آنگاه به روی خود به خاک افتادم.

24 靈就進入我裏面，使我站起來。耶和華對我說：「你進房屋去，將門關上。

سپس روح خدا داخل من شد و مرا از زمین بلند کرد و چنین فرمود: «به خانه‌ات برو و خود را در آنجا زندانی کن.

25 人子啊，人必用繩索捆綁你，你就不能出去在他們中間來往。

تو را با طناب خواهند بست تا نتوانی حرکت کنی.

26 我必使你的舌頭貼住上膛，以致你啞口，不能作責備他們的人；他們原是悖逆之家。

زبانت را به کامت خواهم چسباند تا نتوانی این یاغیان را توبیخ و نصیحت کنی.

27 但我對你說話的時候，必使你開口，你就要對他們說：『主耶和華如此說。』聽的可以聽，不聽的任他不聽，因為他們是悖逆之家。」

اما هرگاه پیغامی به تو بدهم، زبانت را خواهم گشود تا بتوانی سخن بگویی و کلام مرا به ایشان اعلام نمایی. بعضی به تو گوش خواهند داد و برخی گوش نخواهند داد، چون قومی یاغی هستند.»