以斯帖記 7
1 王帶着哈曼來赴王后以斯帖的筵席。
Intravit itaque rex et Aman, ut biberent cum regina.
2 這第二次在酒席筵前，王又問以斯帖說：「王后以斯帖啊，你要甚麼，我必賜給你；你求甚麼，就是國的一半也必為你成就。」
Dixitque ei rex etiam secunda die, postquam vino incaluerat: Quae est petitio tua Esther ut detur tibi? et quid vis fieri? etiam si dimidiam partem regni mei petieris, impetrabis.
3 王后以斯帖回答說：「我若在王眼前蒙恩，王若以為美，我所願的，是願王將我的性命賜給我；我所求的，是求王將我的本族賜給我。
Ad quem illa respondit: Si inveni gratiam in oculis tuis o rex, et si tibi placet, dona mihi animam meam pro qua rogo, et populum meum pro quo obsecro.
4 因我和我的本族被賣了，要剪除殺戮滅絕我們。我們若被賣為奴為婢，我也閉口不言；但王的損失，敵人萬不能補足。」
Traditi enim sumus ego et populus meus, ut conteramur, iugulemur, et pereamus. Atque utinam in servos et famulas venderemur: esset tolerabile malum, et gemens tacerem: nunc autem hostis noster est, cuius crudelitas redundat in regem.
5 亞哈隨魯王問王后以斯帖說：「擅敢起意如此行的是誰？這人在哪裏呢？」
Respondensque rex Assuerus ait: Quis est iste, et cuius potentiae, ut haec audeat facere?
6 以斯帖說：「仇人敵人就是這惡人哈曼！」 哈曼在王和王后面前就甚驚惶。
Dixitque Esther: Hostis et inimicus noster pessimus iste est Aman. Quod ille audiens, illico obstupuit, vultum regis ac reginae ferre non sustinens.
7 王便大怒，起來離開酒席往御園去了。哈曼見王定意要加罪與他，就起來，求王后以斯帖救命。
Rex autem iratus surrexit, et de loco convivii intravit in hortum arboribus consitum. Aman quoque surrexit ut rogaret Esther reginam pro anima sua, intellexit enim a rege sibi paratum malum.
8 王從御園回到酒席之處，見哈曼伏在以斯帖所靠的榻上；王說：「他竟敢在宮內、在我面前凌辱王后嗎？」這話一出王口，人就蒙了哈曼的臉。
Qui cum reversus esset de horto nemoribus consito, et intrasset convivii locum, reperit Aman super lectulum corruisse, in quo iacebat Esther, et ait: Etiam reginam vult opprimere, me praesente, in domo mea. Necdum verbum de ore regis exierat, et statim operuerunt faciem eius.
9 伺候王的一個太監名叫哈波拿，說：「哈曼為那救王有功的末底改做了五丈高的木架，現今立在哈曼家裏。」王說：「把哈曼掛在其上。」
Dixitque Harbona, unus de eunuchis, qui stabant in ministerio regis: En lignum, quod paraverat Mardochaeo, qui locutus est pro rege, stat in domo Aman, habens altitudinis quinquaginta cubitos. Cui dixit rex: Appendite eum in eo.
10 於是人將哈曼掛在他為末底改所預備的木架上。王的忿怒這才止息。
Suspensus est itaque Aman in patibulo quod paraverat Mardochaeo: et regis ira quievit.
