傳道書 1
1 在耶路撒冷作王、大衛的兒子、傳道者的言語。
Słowa Kaznodziei, syna Dawida, króla w Jerozolimie.
2 傳道者說：虛空的虛空， 虛空的虛空，凡事都是虛空。
Marność nad marnościami – mówi Kaznodzieja – marność nad marnościami. Wszystko jest marnością.
3 人一切的勞碌， 就是他在日光之下的勞碌，有甚麼益處呢？
Jaki pożytek ma człowiek z całego swego trudu, który podejmuje pod słońcem?
4 一代過去，一代又來， 地卻永遠長存。
Jedno pokolenie przemija, [drugie] pokolenie przychodzi, lecz ziemia trwa na wieki.
5 日頭出來，日頭落下， 急歸所出之地。
Słońce wschodzi i słońce zachodzi, i spieszy do swego miejsca, z którego znów wschodzi.
6 風往南颳，又向北轉， 不住地旋轉，而且返回轉行原道。
Wiatr idzie na południe i zawraca na północ, krąży nieustannie i znowu wraca na drogę swego krążenia.
7 江河都往海裏流，海卻不滿； 江河從何處流，仍歸還何處。
Wszystkie rzeki płyną do morza, lecz morze się nie przepełnia; do miejsca, z którego rzeki płyną, [znowu] wracają.
8 萬事令人厭煩， 人不能說盡。 眼看，看不飽； 耳聽，聽不足。
Wszystkie rzeczy [są] pełne trudu, a człowiek nie zdoła tego wyrazić. Oko nie nasyci się patrzeniem ani ucho nie napełni się słuchaniem.
9 已有的事後必再有； 已行的事後必再行。 日光之下並無新事。
To, co było, jest tym, co będzie; a to, co się stało, jest tym, co się stanie. I nie ma nic nowego pod słońcem.
10 豈有一件事人能指着說這是新的？ 哪知，在我們以前的世代早已有了。
Czy jest coś, o czym można by powiedzieć: Patrz, to jest coś nowego? I to już było w dawnych czasach, które były przed nami.
11 已過的世代，無人記念； 將來的世代，後來的人也不記念。
Nie ma pamięci o dawnych rzeczach; także o tych, które będą, nie będzie pamięci u tych, którzy potem nastaną.
12 我傳道者在耶路撒冷作過以色列的王。
Ja, Kaznodzieja, byłem królem nad Izraelem w Jerozolimie.
13 我專心用智慧尋求、查究天下所做的一切事，乃知上帝叫世人所經練的是極重的勞苦。
I przyłożyłem się w swoim sercu [do tego], aby mądrością szukać wszystkiego i wybadać wszystko, co się dzieje pod niebem. To uciążliwe zadanie Bóg dał synom ludzkim, aby się nim trudzili.
14 我見日光之下所做的一切事，都是虛空，都是捕風。
Widziałem wszystkie sprawy, jakie się dzieją pod słońcem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.
15 彎曲的，不能變直； 缺少的，不能足數。
Tego, co krzywe, nie da się wyprostować, a tego, czego brak, nie da się policzyć.
16 我心裏議論說：我得了大智慧，勝過我以前在耶路撒冷的眾人，而且我心中多經歷智慧和知識的事。
Tak więc pomyślałem w swoim sercu: Oto wzbogaciłem się i dano mi więcej mądrości niż wszystkim, którzy byli przede mną w Jerozolimie. I moje serce doświadczyło wielkiej mądrości i wiedzy.
17 我又專心察明智慧、狂妄，和愚昧，乃知這也是捕風。
I przyłożyłem się w swoim sercu [do tego], aby poznać mądrość, a także by poznać szaleństwo i głupotę. [Ale] poznałem, że i to jest utrapieniem ducha.
18 因為多有智慧，就多有愁煩； 加增知識的，就加增憂傷。
Gdzie bowiem jest wiele mądrości, [tam] jest wiele smutku. A kto przysparza wiedzy, przysparza i cierpienia.
