傳道書 1
1 在耶路撒冷作王、大衛的兒子、傳道者的言語。
Słowa kaznodziei, syna Dawidowego, króla w Jeruzalemie.
2 傳道者說：虛空的虛空， 虛空的虛空，凡事都是虛空。
Marność nad marnościami, powiedział kaznodzieja; marność nad marnościami, i wszystko marność.
3 人一切的勞碌， 就是他在日光之下的勞碌，有甚麼益處呢？
Cóż za pożytek ma człowiek ze wszystkiej pracy swej, którą prowadzi pod słońcem?
4 一代過去，一代又來， 地卻永遠長存。
Jeden rodzaj przemija, a drugi rodzaj nastaje; lecz ziemia na wieki stoi.
5 日頭出來，日頭落下， 急歸所出之地。
Słońce wschodzi i słońce zachodzi, a spieszy się do miejsca swego, kędy wschodzi;
6 風往南颳，又向北轉， 不住地旋轉，而且返回轉行原道。
Idzie na południe, a obraca się na północy; wiatr ustawicznie krążąc idzie, a po okręgach swoich wraca się wiatr.
7 江河都往海裏流，海卻不滿； 江河從何處流，仍歸還何處。
Wszystkie rzeki idą do morza, wszakże morze nie wylewa; do miejsca, z którego rzeki płyną, wracają się, aby zaś stamtąd wychodziły.
8 萬事令人厭煩， 人不能說盡。 眼看，看不飽； 耳聽，聽不足。
Wszystkie rzeczy są pełne zabaw, a człowiek nie może ich wymówić; oko nie nasyci się widzeniem, a ucho nie napełni się słyszeniem.
9 已有的事後必再有； 已行的事後必再行。 日光之下並無新事。
Co było, jest to, co być ma; a co się teraz dzieje, jest to, co się dziać będzie, a niemasz nic nowego pod słońcem.
10 豈有一件事人能指着說這是新的？ 哪知，在我們以前的世代早已有了。
Jestże jaka rzecz, o którejby kto rzec mógł: Wej! to coś nowego? I toć już było za onych wieków, które były przed nami.
11 已過的世代，無人記念； 將來的世代，後來的人也不記念。
Niemasz pamiątki pierwszych rzeczy; także też i potomnych, które będą, nie będzie pamiątki u tych, którzy potem nastaną.
12 我傳道者在耶路撒冷作過以色列的王。
Ja kaznodzieja byłem królem Izraelskim w Jeruzalemie;
13 我專心用智慧尋求、查究天下所做的一切事，乃知上帝叫世人所經練的是極重的勞苦。
I przyłożyłem do tego serce swe, abym szukał, i doszedł mądrością swoją wszystkiego, co się dzieje pod niebem.(Tę zabawę trudną dał Bóg synom ludzkim, aby się nią trapili.)
14 我見日光之下所做的一切事，都是虛空，都是捕風。
Widziałem wszystkie sprawy, które się dzieją pod słońcem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.
15 彎曲的，不能變直； 缺少的，不能足數。
Co jest krzywego, nie może być wyprostowane, a niedostatki nie mogą być policzone.
16 我心裏議論說：我得了大智慧，勝過我以前在耶路撒冷的眾人，而且我心中多經歷智慧和知識的事。
Przetoż takiem myślał w sercu swem, mówiąc: Otom ja uwielbił i rozszerzył mądrość nad wszystkich, którzy byli przedemną w Jeruzalemie, a serce moje dostąpiło wielkiej mądrości i umiejętności.
17 我又專心察明智慧、狂妄，和愚昧，乃知這也是捕風。
I przyłożyłem do tego serce moje, abym poznał mądrość i umiejętność, szaleństwo i głupstwo; alem doznał, iż to jest utrapieniem ducha.
18 因為多有智慧，就多有愁煩； 加增知識的，就加增憂傷。
Bo gdzie wiele mądrości, tam jest wiele gniewu; a kto przyczynia umiejętności, przyczynia boleści.
