< 傳道書 1 >

1 在耶路撒冷作王、大衛的兒子、傳道者的言語。
Ord av Preikaren, son åt David, konge i Jerusalem.
2 傳道者說:虛空的虛空, 虛空的虛空,凡事都是虛空。
Fåfengt, fåfengt! segjer Preikaren, fåfengt, fåfengt! Alt er fåfengt.
3 人一切的勞碌, 就是他在日光之下的勞碌,有甚麼益處呢?
Kva vinning hev mannen av alt si møda som han møder seg med under soli?
4 一代過去,一代又來, 地卻永遠長存。
Ætt gjeng, og ætt kjem, medan jordi æveleg stend.
5 日頭出來,日頭落下, 急歸所出之地。
Og soli renn, og soli glar, og ho skundar seg att til staden sin der som ho plar renna.
6 風往南颳,又向北轉, 不住地旋轉,而且返回轉行原道。
Vinden gjeng imot sud og snur seg mot nord, han snur seg og snur seg og kjem attende til kringlaupet sitt.
7 江河都往海裏流,海卻不滿; 江河從何處流,仍歸還何處。
Alle elvar renn ut i havet, men havet vert ikkje fullt, dit som elvarne fyrr hev runne, held dei alltid på å renna.
8 萬事令人厭煩, 人不能說盡。 眼看,看不飽; 耳聽,聽不足。
Allting strevar so ingen det ut kann segja, ikkje vert auga mett av å sjå, og ikkje vert øyra fyllt av å høyra.
9 已有的事後必再有; 已行的事後必再行。 日光之下並無新事。
Det som hev vore, er det som skal vera, og det som hev hendt, er det som skal henda; det finst inkje nytt under soli.
10 豈有一件事人能指着說這是新的? 哪知,在我們以前的世代早已有了。
Skulde dei segja um noko: «Sjå, dette er nytt!» - so hev det longe vore til i fordums tider som var fyre oss.
11 已過的世代,無人記念; 將來的世代,後來的人也不記念。
Me hev inkje minne um deim som fyrr hev livt, og dei som sidan skal koma, vil ikkje heller liva i minnet hjå deim som etterpå kjem.
12 我傳道者在耶路撒冷作過以色列的王。
Eg, Preikaren, var konge yver Israel i Jerusalem.
13 我專心用智慧尋求、查究天下所做的一切事,乃知上帝叫世人所經練的是極重的勞苦。
Eg lagde hugen på å granska og å ransaka med visdom alt det som hender under himmelen. Det er ei leid plåga som Gud hev gjeve mannsborni å plågast med.
14 我見日光之下所做的一切事,都是虛空,都是捕風。
Eg såg på alt det som hender under soli, og so var det fåfengt alt i hop og jag etter vind.
15 彎曲的,不能變直; 缺少的,不能足數。
Det bogne kann ikkje beinkast, og det vantande kann ikkje reknast.
16 我心裏議論說:我得了大智慧,勝過我以前在耶路撒冷的眾人,而且我心中多經歷智慧和知識的事。
Eg tenkte med meg sjølv: «Sjå no hev eg vunne meg større og rikare visdom enn alle dei som hev rådt yver Jerusalem fyre meg, og hjarta mitt hev set visdom og kunnskap i rikt mål.»
17 我又專心察明智慧、狂妄,和愚昧,乃知這也是捕風。
Eg lagde hugen på å skyna visdomen og skyna vitløysa og dårskap. Men eg skyna at det var jag etter vind det og.
18 因為多有智慧,就多有愁煩; 加增知識的,就加增憂傷。
For med mykje visdom du mykje gremmest, og aukar du kunnskap, so aukar du kvida.

< 傳道書 1 >