< 傳道書 1 >
Ord av Preikaren, son åt David, konge i Jerusalem.
2 傳道者說:虛空的虛空, 虛空的虛空,凡事都是虛空。
Fåfengt, fåfengt! segjer Preikaren, fåfengt, fåfengt! Alt er fåfengt.
3 人一切的勞碌, 就是他在日光之下的勞碌,有甚麼益處呢?
Kva vinning hev mannen av alt si møda som han møder seg med under soli?
Ætt gjeng, og ætt kjem, medan jordi æveleg stend.
Og soli renn, og soli glar, og ho skundar seg att til staden sin der som ho plar renna.
6 風往南颳,又向北轉, 不住地旋轉,而且返回轉行原道。
Vinden gjeng imot sud og snur seg mot nord, han snur seg og snur seg og kjem attende til kringlaupet sitt.
7 江河都往海裏流,海卻不滿; 江河從何處流,仍歸還何處。
Alle elvar renn ut i havet, men havet vert ikkje fullt, dit som elvarne fyrr hev runne, held dei alltid på å renna.
8 萬事令人厭煩, 人不能說盡。 眼看,看不飽; 耳聽,聽不足。
Allting strevar so ingen det ut kann segja, ikkje vert auga mett av å sjå, og ikkje vert øyra fyllt av å høyra.
9 已有的事後必再有; 已行的事後必再行。 日光之下並無新事。
Det som hev vore, er det som skal vera, og det som hev hendt, er det som skal henda; det finst inkje nytt under soli.
10 豈有一件事人能指着說這是新的? 哪知,在我們以前的世代早已有了。
Skulde dei segja um noko: «Sjå, dette er nytt!» - so hev det longe vore til i fordums tider som var fyre oss.
11 已過的世代,無人記念; 將來的世代,後來的人也不記念。
Me hev inkje minne um deim som fyrr hev livt, og dei som sidan skal koma, vil ikkje heller liva i minnet hjå deim som etterpå kjem.
Eg, Preikaren, var konge yver Israel i Jerusalem.
13 我專心用智慧尋求、查究天下所做的一切事,乃知上帝叫世人所經練的是極重的勞苦。
Eg lagde hugen på å granska og å ransaka med visdom alt det som hender under himmelen. Det er ei leid plåga som Gud hev gjeve mannsborni å plågast med.
14 我見日光之下所做的一切事,都是虛空,都是捕風。
Eg såg på alt det som hender under soli, og so var det fåfengt alt i hop og jag etter vind.
Det bogne kann ikkje beinkast, og det vantande kann ikkje reknast.
16 我心裏議論說:我得了大智慧,勝過我以前在耶路撒冷的眾人,而且我心中多經歷智慧和知識的事。
Eg tenkte med meg sjølv: «Sjå no hev eg vunne meg større og rikare visdom enn alle dei som hev rådt yver Jerusalem fyre meg, og hjarta mitt hev set visdom og kunnskap i rikt mål.»
17 我又專心察明智慧、狂妄,和愚昧,乃知這也是捕風。
Eg lagde hugen på å skyna visdomen og skyna vitløysa og dårskap. Men eg skyna at det var jag etter vind det og.
18 因為多有智慧,就多有愁煩; 加增知識的,就加增憂傷。
For med mykje visdom du mykje gremmest, og aukar du kunnskap, so aukar du kvida.