撒母耳記上 1

1 以法蓮山地的拉瑪‧瑣非有一個以法蓮人，名叫以利加拿，是蘇弗的玄孫，託戶的曾孫，以利戶的孫子，耶羅罕的兒子。

مردی بود به نام القانه از قبیلهٔ افرایم که در رامه تایم صوفیم واقع در کوهستان افرایم زندگی می‌کرد. او پسر یروحام، پسر الیهو، پسر توحو، پسر صوف بود. او افرایمی بود.

2 他有兩個妻：一名哈拿，一名毗尼拿。毗尼拿有兒女，哈拿沒有兒女。

القانه دو زن داشت به نامهای حنا و فَنِنه. فننه صاحب فرزندان بود، اما حنا فرزندی نداشت.

3 這人每年從本城上到示羅，敬拜祭祀萬軍之耶和華；在那裏有以利的兩個兒子何弗尼、非尼哈當耶和華的祭司。

القانه هر سال با خانوادهٔ خود به شیلوه می‌رفت تا خداوند لشکرهای آسمان را عبادت نموده، به او قربانی تقدیم کند. در آن زمان حُفنی و فینحاس، پسران عیلی، در آنجا کاهنان خداوند بودند.

4 以利加拿每逢獻祭的日子，將祭肉分給他的妻毗尼拿和毗尼拿所生的兒女；

القانه در روزی که قربانی تقدیم می‌کرد، به زنش فننه و به همۀ پسران و دخترانش سهمی‌هایی از گوشت قربانی می‌داد.

5 給哈拿的卻是雙分，因為他愛哈拿。無奈耶和華不使哈拿生育。

اما به حنا دو چندان سهم می‌داد، زیرا او را دوست می‌داشت، هر چند که خداوند رحم او را بسته بود.

6 毗尼拿見耶和華不使哈拿生育，就作她的對頭，大大激動她，要使她生氣。

فَنِنه پیوسته به حنا طعنه می‌زد و او را سخت می‌رنجاند، برای اینکه خداوند رحم حنا را بسته بود.

7 每年上到耶和華殿的時候，以利加拿都以雙分給哈拿；毗尼拿仍是激動她，以致她哭泣不吃飯。

این وضع سال به سال تکرار می‌شد. هربار که به خیمۀ عبادت می‌رفتند، فننه حنا را می‌رنجاند، به حدی که حنا می‌گریست و چیزی نمی‌خورد.

8 她丈夫以利加拿對她說：「哈拿啊，你為何哭泣，不吃飯，心裏愁悶呢？有我不比十個兒子還好嗎？」

شوهرش القانه از او می‌پرسید: «حنا، چرا گریه می‌کنی؟ چرا چیزی نمی‌خوری؟ چرا اینقدر غمگین هستی؟ آیا من برای تو از ده پسر بهتر نیستم؟»

9 他們在示羅吃喝完了，哈拿就站起來。祭司以利在耶和華殿的門框旁邊，坐在自己的位上。

یک بار، پس از صرف خوراک قربانی در شیلوه، حنا برخاست و رفت تا دعا کند. عیلیِ کاهن کنار درگاه خیمۀ عبادت در جای همیشگی خود نشسته بود.

10 哈拿心裏愁苦，就痛痛哭泣，祈禱耶和華，

حنا به تلخی جان به درگاه خداوند دعا کرده، زارزار گریست،

11 許願說：「萬軍之耶和華啊，你若垂顧婢女的苦情，眷念不忘婢女，賜我一個兒子，我必使他終身歸與耶和華，不用剃頭刀剃他的頭。」

و نذر کرده، گفت: «ای خداوند لشکرهای آسمان متعال، اگر بر مصیبت کنیزت نظری افکنی و دعایم را اجابت فرموده، پسری به من عطا کنی، او را به تو تقدیم می‌کنم تا در تمام عمر خود وقف تو باشد و موی سرش هرگز تراشیده نشود.»

12 哈拿在耶和華面前不住地祈禱，以利定睛看她的嘴。（

وقتی حنا به دعای خود در پیشگاه خداوند طول داد، عیلی متوجه دهان او شد

13 原來哈拿心中默禱，只動嘴唇，不出聲音，因此以利以為她喝醉了。）

و دید که لبهایش تکان می‌خورد ولی صدایش شنیده نمی‌شود، و عیلی گمان برد که مست است.

14 以利對她說：「你要醉到幾時呢？你不應該喝酒。」

پس به وی گفت: «چرا مست به اینجا آمده‌ای؟ شرابت را از خود دور کن!»

15 哈拿回答說：「主啊，不是這樣。我是心裏愁苦的婦人，清酒濃酒都沒有喝，但在耶和華面前傾心吐意。

حنا در جواب گفت: «نه ای سرورم، من شراب نخورده‌ام و مست نیستم بلکه زنی دل شکسته‌ام و غم خود را با خداوند در میان می‌گذاشتم.

16 不要將婢女看作不正經的女子。我因被人激動，愁苦太多，所以祈求到如今。」

گمان نکن که من زنی فرومایه هستم، زیرا تمام مدت با غم و اندوه دعا می‌کردم.»

17 以利說：「你可以平平安安地回去。願以色列的上帝允准你向他所求的！」

عیلی گفت: «خدای اسرائیل، آنچه را از او خواستی به تو بدهد! حال، به سلامتی برو!»

18 哈拿說：「願婢女在你眼前蒙恩。」於是婦人走去吃飯，面上再不帶愁容了。

حنا از عیلی تشکر نمود و با خوشحالی برگشت و غذا خورد و دیگر غمگین نبود.

19 次日清早，他們起來，在耶和華面前敬拜，就回拉瑪。到了家裏，以利加拿和妻哈拿同房，耶和華顧念哈拿，

روز بعد، صبح زود تمام اعضای خانوادهٔ القانه برخاسته، برای پرستش خداوند به خیمهٔ عبادت رفتند و سپس به خانهٔ خود در رامه بازگشتند. وقتی القانه با حنا همبستر شد، خداوند خواستهٔ او را به یاد آورد.

20 哈拿就懷孕。日期滿足，生了一個兒子，給他起名叫撒母耳，說：「這是我從耶和華那裏求來的。」

پس از چندی حنا حامله شده، پسری زایید و او را سموئیل نامید و گفت: «من او را از خداوند درخواست نمودم.»

21 以利加拿和他全家都上示羅去，要向耶和華獻年祭，並還所許的願。

سال بعد طبق معمول، القانه با خانوادهٔ خود به عبادتگاه رفت تا قربانی سالیانه را به خداوند تقدیم کند و نذر خود را ادا نماید.

22 哈拿卻沒有上去，對丈夫說：「等孩子斷了奶，我便帶他上去朝見耶和華，使他永遠住在那裏。」

اما حنا همراه آنها نرفت. او به شوهرش گفت: «وقتی بچه از شیر گرفته شد، آنگاه به عبادتگاه خداوند خواهم رفت و او را با خود خواهم برد تا همیشه در آنجا بماند.»

23 她丈夫以利加拿說：「就隨你的意行吧！可以等兒子斷了奶。但願耶和華應驗他的話。」於是婦人在家裏乳養兒子，直到斷了奶；

القانه موافقت کرد و گفت: «آنچه مایل هستی بکن. در خانه بمان تا بچه از شیر گرفته شود. هر چه خواست خداوند است، بشود.» پس حنا در خانه ماند تا بچه از شیر گرفته شد.

24 既斷了奶，就把孩子帶上示羅，到了耶和華的殿；又帶了三隻公牛，一伊法細麵，一皮袋酒。（那時，孩子還小。）

پس وقتی بچه را از شیر گرفت، او را برداشته، همراه با یک گاو نر سه ساله برای قربانی و ده کیلوگرم آرد و یک مشک شراب به خیمهٔ عبادت در شیلوه برد.

25 宰了一隻公牛，就領孩子到以利面前。

بعد از قربانی کردن گاو، پسر را پیش عیلی کاهن بردند.

26 婦人說：「主啊，我敢在你面前起誓，從前在你這裏站着祈求耶和華的那婦人，就是我。

حنا از عیلی پرسید: «ای سرورم، آیا مرا به خاطر داری؟ من همان زنی هستم که در اینجا ایستاده، به حضور خداوند دعا کردم

27 我祈求為要得這孩子；耶和華已將我所求的賜給我了。

و از خداوند درخواست نمودم که به من فرزندی بدهد. او دعایم را مستجاب نمود و این پسر را به من بخشید.

28 所以，我將這孩子歸與耶和華，使他終身歸與耶和華。」 於是在那裏敬拜耶和華。

حال، او را به خداوند تقدیم می‌کنم که تا زنده است خداوند را خدمت نماید.» و خداوند را در آنجا پرستش کردند.