雅歌 5
1 我妹子，我新妇， 我进了我的园中， 采了我的没药和香料， 吃了我的蜜房和蜂蜜， 喝了我的酒和奶。 〔耶路撒冷的众女子〕 我的朋友们，请吃！ 我所亲爱的，请喝，且多多地喝！
Ania na ako sa akong tanaman, igsoon ko nga babaye, pangasaw-onon ko: Natigum ko na ang akong mirra uban ang akong balsamo; Nakaon ko na ang akong udlan uban ang akong dugos; Nainum ko na ang akong vino uban ang akong gatas. Pangaon kamo, Oh kahigalaan; Uminum ka, oo, daghana pag-inum, Oh hinigugma.
2 我身睡卧，我心却醒。 这是我良人的声音； 他敲门说： 〔新郎〕 我的妹子，我的佳偶， 我的鸽子，我的完全人， 求你给我开门； 因我的头满了露水， 我的头发被夜露滴湿。
Ako nahikatulog, apan ang akong kasingkasing nagmata: Ang nagatoktok mao ang tingog sa akong hinigugma nga nagaingon: Ablihi ako, igsoon ko nga babaye, hinigugma ko, salampati ko, ulay ko; Kay ang akong ulo napuno sa yamog, Ang akong mga buhok sa mga tinulo sa kagabhion.
3 我回答说： 我脱了衣裳，怎能再穿上呢？ 我洗了脚，怎能再玷污呢？
Nahukas ko ang akong saput; unsaon ko man kini pagsul-ob? Nahugasan ko na ang akong mga tiil: unsaon ko paghugaw niini?
4 我的良人从门孔里伸进手来， 我便因他动了心。
Ang akong hinigugma mikuot sa iyang kamot diha sa buho sa pultahan, Ug natandog ang akong kasingkasing alang kaniya.
5 我起来，要给我良人开门。 我的两手滴下没药； 我的指头有没药汁滴在门闩上。
Ako mibangon sa pag-abli alang sa akong hinigugma; Ug ang akong mga kamot nagtulo sa mirra, Ug ang akong mga tudlo sa mirra nga tubig, Ibabaw sa mga kalaptan nga trangka.
6 我给我的良人开了门； 我的良人却已转身走了。 他说话的时候，我神不守舍； 我寻找他，竟寻不见； 我呼叫他，他却不回答。
Ako miabli alang sa akong hinigugma; Apan ang akong hinigugma mipahawa na ug milakaw. Ang akong kalag mibiya kanako sa diha nga siya misulti; Gipangita ko siya apan siya wala ko hikaplagi: Gitawag ko siya apan siya wala magtubag kanako.
7 城中巡逻看守的人遇见我， 打了我，伤了我； 看守城墙的人夺去我的披肩。
Ang mga magbalantay nga nanagsuroy sa ciudad nakakita kanako; Ila ako nga gipuspusan, ila ako nga gisamaran: Ang magbalantay sa mga paril nagkuha sa ngo pandong gikan kanako.
8 耶路撒冷的众女子啊，我嘱咐你们： 若遇见我的良人， 要告诉他，我因思爱成病。
Isugo ko kaninyo, Oh mga anak nga babaye sa Jerusalem, Kong hikaplagan ninyo ang akong hinigugma, Nga inyo siya nga suginlan, nga ako nasakit gumikan sa gugma.
9 你这女子中极美丽的， 你的良人比别人的良人有何强处？ 你的良人比别人的良人有何强处， 你就这样嘱咐我们？
Unsay paglabaw sa imong hinigugma kay sa lain nga hinigugma, Oh ikaw nga labing maanyag sa mga kababayen-an? Unsay paglabaw sa imong hinigugma kay sa lain nga hinigugma, Nga nagsugo ka kanamo sa ingon niana?
10 我的良人白而且红， 超乎万人之上。
Ang akong hinigugma maputi ug mapulapula, Ang labaw sa taliwala sa napulo ka libo.
11 他的头像至精的金子； 他的头发厚密累垂，黑如乌鸦。
Ang iyang ulo ingon sa labing lunsay nga bulawan Ang iyang buhok dasok, ug maitum ingon sa uwak.
12 他的眼如溪水旁的鸽子眼， 用奶洗净，安得合式。
Ang iyang mga mata sama sa mga salampati daplin sa mga tubig sa kasapaan, Hinugasan sa gatas, ug maayo nga pagkahaluna.
13 他的两腮如香花畦， 如香草台； 他的嘴唇像百合花， 且滴下没药汁。
Ang iyang mga aping ingon sa usa ka tugkanan sa igpapahumot, Ingon sa mga pangpang sa mga hilamon nga mahumot; Ang iyang mga ngabil ingon sa mga lirio, nagatulo sa mirra nga tubigon.
14 他的两手好像金管， 镶嵌水苍玉； 他的身体如同雕刻的象牙， 周围镶嵌蓝宝石。
Ang iyang mga kamot ingon sa mga singsing nga bulawan binatohan ug berilo. Ang iyang lawas ingon ug binuhat sa marfil nga maputi binutangan ug mga zafiro.
15 他的腿好像白玉石柱， 安在精金座上； 他的形状如黎巴嫩， 且佳美如香柏树。
Ang iyang mga paa ingon sa mga haligi nga marmol, pinahiluna sa mga ugbokanan nga bulawan nga lunsay: Ang iyang panagway sama sa Libano, maanindot uyamut ingon sa mga cedro.
16 他的口极其甘甜； 他全然可爱。 耶路撒冷的众女子啊， 这是我的良人； 这是我的朋友。
Ang iyang baba matam-is uyamut; Oo, sa ngatanan hiligugmaon siya. Kini mao ang akong hinigugma, ug mao kini ang akong higala, Oh mga anak nga babaye sa Jerusalem.
