< 雅歌 2 >

1 我是沙 的玫瑰花, 是谷中的百合花。
من نرگس شارون و سوسن وادیها هستم.۱
2 我的佳偶在女子中, 好像百合花在荆棘内。
چنانکه سوسن در میان خارها همچنان محبوبه من در میان دختران است.۲
3 我的良人在男子中, 如同苹果树在树林中。 我欢欢喜喜坐在他的荫下, 尝他果子的滋味,觉得甘甜。
چنانکه سیب در میان درختان جنگل همچنان محبوب من در میان پسران است. درسایه وی به شادمانی نشستم و میوه‌اش برای کامم شیرین بود.۳
4 他带我入筵宴所, 以爱为旗在我以上。
مرا به میخانه آورد و علم وی بالای سر من محبت بود.۴
5 求你们给我葡萄干增补我力, 给我苹果畅快我心, 因我思爱成病。
مرا به قرصهای کشمش تقویت دهید و مرا به سیبها تازه سازید، زیرا که من از عشق بیمار هستم.۵
6 他的左手在我头下; 他的右手将我抱住。
دست چپش در زیر سر من است و دست راستش مرا در آغوش می‌کشد.۶
7 耶路撒冷的众女子啊, 我指着羚羊或田野的母鹿嘱咐你们: 不要惊动、不要叫醒我所亲爱的, 等他自己情愿。
‌ای دختران اورشلیم، شما را به غزالها وآهوهای صحرا قسم می‌دهم که محبوب مرا تاخودش نخواهد بیدار نکنید و برنینگیزانید.۷
8 听啊!是我良人的声音; 看哪!他蹿山越岭而来。
آواز محبوب من است، اینک بر کوهها جستان وبر تلها خیزان می‌آید.۸
9 我的良人好像羚羊,或像小鹿。 他站在我们墙壁后, 从窗户往里观看, 从窗棂往里窥探。
محبوب من مانند غزال یابچه آهو است. اینک او در عقب دیوار ما ایستاده، از پنجره‌ها می‌نگرد و از شبکه‌ها خویشتن رانمایان می‌سازد.۹
10 我良人对我说: 〔新郎〕 我的佳偶,我的美人, 起来,与我同去!
محبوب من مرا خطاب کرده، گفت: «ای محبوبه من و‌ای زیبایی من برخیز و بیا.۱۰
11 因为冬天已往, 雨水止住过去了。
زیرا اینک زمستان گذشته و باران تمام شده ورفته است.۱۱
12 地上百花开放, 百鸟鸣叫的时候已经来到; 斑鸠的声音在我们境内也听见了。
گلها بر زمین ظاهر شده و زمان الحان رسیده و آواز فاخته در ولایت ما شنیده می‌شود.۱۲
13 无花果树的果子渐渐成熟; 葡萄树开花放香。 我的佳偶,我的美人, 起来,与我同去!
درخت انجیر میوه خود را می‌رساندو موها گل آورده، رایحه خوش می‌دهد. ای محبوبه من و‌ای زیبایی من، برخیز و بیا.»۱۳
14 我的鸽子啊,你在磐石穴中, 在陡岩的隐密处。 求你容我得见你的面貌, 得听你的声音; 因为你的声音柔和, 你的面貌秀美。
‌ای کبوتر من که در شکافهای صخره و درستر سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان زیرا که آواز تو لذیذو چهره ات خوشنما است.۱۴
15 要给我们擒拿狐狸, 就是毁坏葡萄园的小狐狸, 因为我们的葡萄正在开花。
شغالها، شغالهای کوچک را که تاکستانها را خراب می‌کنند برای مابگیرید، زیرا که تاکستانهای ما گل آورده است.۱۵
16 良人属我,我也属他; 他在百合花中牧放群羊。
محبوبم از آن من است و من از آن وی هستم. در میان سوسنها می‌چراند.۱۶
17 我的良人哪, 求你等到天起凉风、 日影飞去的时候, 你要转回,好像羚羊, 或像小鹿在比特山上。
‌ای محبوب من، برگرد و تا نسیم روز بوزد و سایه‌ها بگریزد، (مانند) غزال یا بچه آهو بر کوههای باتر باش.۱۷

< 雅歌 2 >