路得记 3
1 路得的婆婆拿俄米对她说：“女儿啊，我不当为你找个安身之处，使你享福吗？
Hitichun nikhat Naomi in Ruth kom’a chun, “Kachanu keiman na-inchen theina ding ngaito peh leng hichu nang dinga phalou ding ham?
2 你与波阿斯的使女常在一处，波阿斯不是我们的亲族吗？他今夜在场上簸大麦；
Boaz hi eini dinga i-kinai pi pen i-inko’u khat ahi, chule khotona neitah anungah goihotoh natoh khomsah jing ahi. Tujan’a hi aman achangphol’a sakol chang aden ahi.
3 你要沐浴抹膏，换上衣服，下到场上，却不要使那人认出你来。你等他吃喝完了，
Hijeh chun kasei bang bang hin bollin, “Kisiltheng sel inlang thao kinunlang navon hoipen kivon inlang, achangvohna pholla chun gachesuh’in ahinla aneh’a adonchai tokah’in Boaz chu kimusah hih in.
4 到他睡的时候，你看准他睡的地方，就进去掀开他脚上的被，躺卧在那里，他必告诉你所当做的事。”
Alup tengleh alupna mun chu melchih’in, chuteng chenlang akengphang chu hohdoh inlang hilai mun’ah chun lum in. Hiteng chuleh aman nabolding nahin seipih tante,” ati.
5 路得说：“凡你所吩咐的，我必遵行。”
Ruth nin adonbutin, “Bollin nati tichu kabol jeng ding ahi,” ati.
6 路得就下到场上，照她婆婆所吩咐她的而行。
Hiche jan chun amanu jong achesuh in atehpi’n bol ding’a aseipeh jouse chu aboltan ahi.
7 波阿斯吃喝完了，心里欢畅，就去睡在麦堆旁边。路得便悄悄地来掀开他脚上的被，躺卧在那里。
Boaz chun aneh’a adonjouva chuleh lungkipah tah a aum jouvin Boaz chu achang kiset vum’na pang’a chun agalumtan ahi. Hichun Ruth jong kangchan hung vahlut’in, akengphang teni ahohdoh in alumtai.
8 到了夜半，那人忽然惊醒，翻过身来，不料有女子躺在他的脚下。
Jan khangkim donnin Boaz chu ahung kin khang in, agah kihei leh akengphang kom’a numei khat analup chu amudoh tan ahi.
9 他就说：“你是谁？”回答说：“我是你的婢女路得。求你用你的衣襟遮盖我，因为你是我一个至近的亲属。”
Hichun aman jong “Koi nahim?” tia adohleh, numeinu chun ahin donbut’in “Keima nasohnu Ruth kahi, naponchu keijong neihin silpehin ajeh chu nangma hi insungmi kinaipi penchu nahi,” ati.
10 波阿斯说：“女儿啊，愿你蒙耶和华赐福。你末后的恩比先前更大；因为少年人无论贫富，你都没有跟从。
Hichun Boaz injong aseijin, “Kachanu Pakaiyin phatthei naboh hen, nangman natoh masat thilpha sanga jong tuahi aphacheh nabol kit ahitai, hao-hen vaijongleh gollhang hojoh hol louva umah nahi.
11 女儿啊，现在不要惧怕，凡你所说的，我必照着行；我本城的人都知道你是个贤德的女子。
Chuti ahile, tun kachanu lungkham hih in keiman boldinga lom hochu hinbol nange, ajeh chu hiche khopi sunga mijouse hin nangma hi numei phachomtah nahi ahetsoh keiyu ahi.
12 我实在是你一个至近的亲属，只是还有一个人比我更近。
Keima hi nakinaipi insungmi chu kahinai ahinla keisanga nakinaipi khat aum nalai in ahi.
13 你今夜在这里住宿，明早他若肯为你尽亲属的本分，就由他吧！倘若不肯，我指着永生的耶和华起誓，我必为你尽了本分，你只管躺到天亮。”
Tujan gehkhovah den inlang, jingkah teng amachun phung kinaipi toh dingdol akin nabolpeh leh apha ahijinge, ahinlah aman hichu abol nomlouva ahileh hingjing Pakai minna kasei ahi, keiman nabolpeh nang nge, tun jingkah geijin umtan,” ati.
14 路得便在他脚下躺到天快亮，人彼此不能辨认的时候就起来了。波阿斯说：“不可使人知道有女子到场上来”；
Hitichun Ruth jong Boaz kengphangbulla chun jingkah geijin alum’in, ahin jingkah lang kungbul le mi kimah donin athoudohin, Boaz in, “Hiche changvohna pholla hin numei aumme ti koimachan hetda hen,” ati
15 又对路得说：“打开你所披的外衣。”她打开了，波阿斯就撮了六簸箕大麦，帮她扛在肩上，她便进城去了。
Hichejou chun Boaz in amanu koma chun, “Napon chu hin phan” atin sakol chang chu atena dim gup jen asempeh in akiputsah tai, hitichun khopi sunglang’a chun achetan ahi.
16 路得回到婆婆那里，婆婆说：“女儿啊，怎么样了？”路得就将那人向她所行的述说了一遍，
Ruth chu atehpi kom alhun phat’in Naomi’n, “Ipi toh nagabah hinam?” atileh, Ruth chun Boaz in abolpeh hojouse chu aseipeh tan ahi.
17 又说：“那人给了我六簸箕大麦，对我说：‘你不可空手回去见你的婆婆。’”
Chuleh Ruth chun aseiyin, “Natehpi komma sagoh keuva nakinung le louding ahi tin sakol chang atenadim gup eihin pohsah e,” ati.
18 婆婆说：“女儿啊，你只管安坐等候，看这事怎样成就，因为那人今日不办成这事必不休息。”
Hichun Naomi’n amanu kommah, “Kanao Itobang thil hung sohdoh mong mong am ti ijah kahsen ngah hat’in, amapa chun tunia hi thilkhat atohlhah tokah a umthimlou helding ahi,” ati.
