诗篇 74
1 亚萨的训诲诗。 神啊，你为何永远丢弃我们呢？ 你为何向你草场的羊发怒，如烟冒出呢？
«Μασχίλ του Ασάφ.» Διά τι, Θεέ, απέρριψας ημάς διαπαντός; διά τι καπνίζει η οργή σου εναντίον των προβάτων της βοσκής σου;
2 求你记念你古时所得来的会众， 就是你所赎、作你产业支派的， 并记念你向来所居住的锡安山。
Μνήσθητι της συναγωγής σου, την οποίαν απέκτησας απ' αρχής· την ράβδον της κληρονομίας σου, την οποίαν ελύτρωσας· τούτο το όρος Σιών, εν ω κατώκησας.
3 求你举步去看那日久荒凉之地， 仇敌在圣所中所行的一切恶事。
Κίνησον τα βήματά σου προς τας παντοτεινάς ερημώσεις, προς παν κακόν, το οποίον έπραξεν ο εχθρός εν τω αγιαστηρίω.
4 你的敌人在你会中吼叫； 他们竖了自己的旗为记号。
Οι εχθροί σου βρυχώνται εν τω μέσω των συναγωγών σου· έθεσαν σημαίας τας σημαίας αυτών.
5 他们好像人扬起斧子， 砍伐林中的树。
Γνωστόν έγεινεν· ως εάν τις σηκόνων πέλεκυν καταφέρη επί πυκνά δένδρα,
6 圣所中一切雕刻的， 他们现在用斧子锤子打坏了。
ούτω τώρα αυτοί συνέτριψαν διά μιας με πελέκεις και σφυρία, τα πελεκητά έργα αυτού.
7 他们用火焚烧你的圣所， 亵渎你名的居所，拆毁到地。
Κατέκαυσαν εν πυρί το αγιαστήριόν σου έως εδάφους· εβεβήλωσαν το κατοικητήριον του ονόματός σου.
8 他们心里说：我们要尽行毁灭； 他们就在遍地把 神的会所都烧毁了。
Είπον εν τη καρδία αυτών, Ας εξολοθρεύσωμεν αυτούς ομού· κατέκαυσαν πάσας τας συναγωγάς του Θεού εν τη γη.
9 我们不见我们的标帜，不再有先知； 我们内中也没有人知道这灾祸要到几时呢！
Τα σημεία ημών δεν βλέπομεν· δεν υπάρχει πλέον προφήτης ουδέ γνωρίζων μεταξύ ημών το έως πότε.
10 神啊，敌人辱骂要到几时呢？ 仇敌亵渎你的名要到永远吗？
Έως πότε, Θεέ, θέλει ονειδίζει ο εναντίος; θέλει βλασφημεί ο εχθρός το όνομά σου διαπαντός;
11 你为什么缩回你的右手？ 求你从怀中伸出来，毁灭他们。
Διά τι αποστρέφεις την χείρα σου, και την δεξιάν σου; έκβαλε αυτήν εκ μέσου του κόλπου σου και αφάνισον αυτούς.
12 神自古以来为我的王， 在地上施行拯救。
Αλλ' ο Θεός είναι εξ αρχής Βασιλεύς μου, εργαζόμενος σωτηρίαν εν μέσω της γης.
13 你曾用能力将海分开， 将水中大鱼的头打破。
Συ διεχώρισας διά της δυνάμεώς σου την θάλασσαν· συ συνέτριψας τας κεφαλάς των δρακόντων εν τοις ύδασι.
14 你曾砸碎鳄鱼的头， 把它给旷野的禽兽为食物。
Συ συνέτριψας τας κεφαλάς τον Λευϊάθαν· έδωκας αυτόν βρώσιν εις τον λαόν, τον κατοικούντα εν ερήμοις.
15 你曾分裂磐石，水便成了溪河； 你使长流的江河干了。
Συ ήνοιξας πηγάς και χειμάρρους· εξήρανας ποταμούς δυνατούς.
16 白昼属你，黑夜也属你； 亮光和日头是你所预备的。
Σού είναι η ημέρα και σου η νύξ· συ ητοίμασας το φως και τον ήλιον.
17 地的一切疆界是你所立的； 夏天和冬天是你所定的。
Συ έθεσας πάντα τα όρια της γής· συ έκαμες το θέρος και τον χειμώνα.
18 耶和华啊，仇敌辱骂， 愚顽民亵渎了你的名，求你记念这事。
Μνήσθητι τούτου, ότι ο εχθρός ωνείδισε τον Κύριον· και λαός άφρων εβλασφήμησε το όνομά σου.
19 不要将你斑鸠的性命交给野兽； 不要永远忘记你困苦人的性命。
Μη παραδώσης εις τα θηρία την ψυχήν της τρυγόνος σου· την σύναξιν των πενήτων σου μη λησμονήσης διαπαντός.
20 求你顾念所立的约， 因为地上黑暗之处都满了强暴的居所。
Επίβλεψον επί την διαθήκην σου· διότι επλήσθησαν οι σκοτεινοί της γης τόποι από οίκων καταδυναστείας.
21 不要叫受欺压的人蒙羞回去； 要叫困苦穷乏的人赞美你的名。
Ας μη στραφή ο ταλαίπωρος εις τα οπίσω κατησχυμμένος· ο πτωχός και ο πένης ας επαινώσι το όνομά σου.
22 神啊，求你起来为自己伸诉！ 要记念愚顽人怎样终日辱骂你。
Ανάστα, Θεέ· δίκασον την δίκην σου· μνήσθητι του ονειδισμού, τον οποίον εις σε κάμνει ο άφρων όλην την ημέραν.
23 不要忘记你敌人的声音； 那起来敌你之人的喧哗时常上升。
Μη λησμονήσης την φωνήν των εχθρών σου· ο θόρυβος των επανισταμένων κατά σου αυξάνει διαπαντός.
