诗篇 73
1 亚萨的诗。 神实在恩待以色列那些清心的人！
Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.
2 至于我，我的脚几乎失闪； 我的脚险些滑跌。
Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.
3 我见恶人和狂傲人享平安就心怀不平。
Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.
4 他们死的时候没有疼痛； 他们的力气却也壮实。
Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.
5 他们不像别人受苦， 也不像别人遭灾。
Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man (sila) nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.
6 所以，骄傲如链子戴在他们的项上； 强暴像衣裳遮住他们的身体。
Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan (sila) ng karahasan na gaya ng bihisan.
7 他们的眼睛因体胖而凸出； 他们所得的，过于心里所想的。
Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.
8 他们讥笑人，凭恶意说欺压人的话； 他们说话自高。
Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.
9 他们的口亵渎上天； 他们的舌毁谤全地。
Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.
10 所以 神的民归到这里， 喝尽了满杯的苦水。
Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.
11 他们说： 神怎能晓得？ 至高者岂有知识呢？
At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?
12 看哪，这就是恶人； 他们既是常享安逸，财宝便加增。
Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,
13 我实在徒然洁净了我的心， 徒然洗手表明无辜。
Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;
14 因为，我终日遭灾难； 每早晨受惩治。
Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.
15 我若说，我要这样讲， 这就是以奸诈待你的众子。
Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.
16 我思索怎能明白这事， 眼看实系为难，
Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;
17 等我进了 神的圣所， 思想他们的结局。
Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,
18 你实在把他们安在滑地， 使他们掉在沉沦之中。
Tunay na iyong inilagay (sila) sa mga madulas na dako: iyong inilugmok (sila) sa kapahamakan.
19 他们转眼之间成了何等的荒凉！ 他们被惊恐灭尽了。
Kung paanong naging kapahamakan (sila) sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.
20 人睡醒了，怎样看梦； 主啊，你醒了也必照样轻看他们的影像。
Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.
21 因而，我心里发酸， 肺腑被刺。
Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:
22 我这样愚昧无知， 在你面前如畜类一般。
Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.
23 然而，我常与你同在； 你搀着我的右手。
Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.
24 你要以你的训言引导我， 以后必接我到荣耀里。
Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
25 除你以外，在天上我有谁呢？ 除你以外，在地上我也没有所爱慕的。
Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.
26 我的肉体和我的心肠衰残； 但 神是我心里的力量， 又是我的福分，直到永远。
Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.
27 远离你的，必要死亡； 凡离弃你行邪淫的，你都灭绝了。
Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.
28 但我亲近 神是与我有益； 我以主耶和华为我的避难所， 好叫我述说你一切的作为。
Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.
